pakkende tekst voor achterflap

correctie!! eerste zin: de dirigent Ole Vallerooy en de violiste Sarah van Santen....... vinden jullie dat ik dat er bij moet zetten? Maakt het dat interessanter?

Ik zou 'm eerst maar eens drastisch inkorten.

ja precies helga, dat bedoel ik! Maar hoe? heb je een suggestie?

In elk geval door alleen de namen van Sarah en Ole te gebruiken, en niet die van de overige geliefden. Door te schrijven dat ze voor elkaar bestemd waren, maar dat hun liefde tragisch verloopt doordat ze niet voor elkaar durven kiezen. Door alle en-toen-en-toens te verwijderen. Door het idee los te laten dat je van alles wilt verwerken in je flaptekst. Door te bedenken dat de tekst enigszins enthousiasmerend moet werken. Je kunt het bouquetreeksgehalte verminderen door de nadruk te leggen op het onvermogen keuzes te maken (het thema) in plaats van op de liefde. Maar ik ga het niet voor je doen. Sorry.

Ik vraag je ook niet het voor me te doen toch. Vanwaar die felheid? Ik vraag toch enkel maar om advies? Je geeft me suggesties, daar kan ik wel wat mee en daarvoor dank ik je hartelijk Helga.

Het is niet als fel bedoeld, wel als duidelijk.

En hoe lijkt dit? Ole Vallerooy en Sarah van Santen ontmoeten elkaar op het conservatorium. Ze beginnen een verhouding die uitgroeit tot een passionele liefde die vijftien jaar zal duren en die hen meermalen op de rand van de afgrond brengt. Ole is niet in staat zijn al bestaande relatie te verbreken en voelt zich verscheurd tussen de twee vrouwen die hij liefheeft. Een plotselinge, ingrijpende wending in het leven van Ole lijkt de oplossing te brengen maar dan blijkt er nóg een vrouw in het leven van Ole te zijn, waarop Sarah het contact voorgoed verbreekt.Toch zal ze nog één keer, op een dramatische wijze met Ole geconfronteerd worden. ‘Snaren’ is niet alleen een roman over de liefde, maar gaat ook vooral om de onmacht om keuzes te maken, los te laten en in het diepe te springen. @ helga: op papier klinken dingen soms feller dan ze bedoelt zijn. duidelijk was het in ieder geval wel! ;)

Ole Vallerooy en Sarah van Santen ontmoeten elkaar op het conservatorium. Ze beginnen een gepassioneerde verhouding die hen meermalen op de rand van de afgrond zal brengen. Snaren is niet alleen een roman over de liefde, maar vooral over de onmacht keuzes te maken.

Ik vraag me trouwens af bij wie het perspectief ligt in je boek. Als het bij Ole ligt, is het inderdaad een verhaal over het onvermogen knopen door te haken. Als het perspectief bij Sarah ligt, gaat het boek eigenlijk over een ander onderwerp in mijn ogen. O ja, ik heb een beetje zitten redigeren. Kijk maar of je er iets mee kunt.

Helga, Het perspectief ligt bij beide hoofdpersonen. Zij komen om en om ( per hoofdstuk) aan het woord zodat je als lezer inzicht krijgt in hun beider drijfveren, hun worsteling en hun onmacht. Bedankt voor het redigeren, daar kan ik zeker iets mee.