Angst
Hoe lang mag een scène - fragment zijn waarin niet veel gesproken wordt, en waar angst toch een rol speelt. Het ik-personage zegt af en toe iets, overdenkt ondertussen zijn situatie (hoe het zo gekomen is) en merkt hoe de vrouw zich steeds onbehaaglijker begint te voelen.
Mogen/moeten ik-gedachten en angstmomenten een fifty fity aandeel hebben in de tekst? (als ik het zo bekijk is het respectievelijk 3/4 en 1/4)
Kunnen details in dit opzicht boeien, of geven ze de tekst een te trage vooruitgang? Dat de lezer denkt, doe nog eens wat?!
Zeer zeker dat er geschrapt moet worden, maar dan vraag ik me af in hoeverre om toch ook niet te snel door de scène te gaan.
Het antwoord op al je vragen
Lid sinds
14 jaarRol
Gelijk Diana vind ik dat de
Lid sinds
11 jaar 11 maandenRol