Het antwoord op al je vragen lijkt me: ja, dat kan allemaal werken. Maar of het werkt, hangt geheel af van de uitvoering. Ik denk haast dat dit meer een vraag voor proeflezen is.

Gelijk Diana vind ik dat de vragen die je stelt niet in zijn algemeenheid beantwoord kunnen worden. Ik schop graag aan tegen het idee dat de essentie van goed schrijven gevangen zou kunnen worden in regeltjes - of in het vermijden van taalfouten(!). Schrijf op gevoel. Regels werpen dammen op waar creativiteit moet stromen. Schrijf wat je te binnen schiet, wat je mooi vind, of spannend, of intrigerend. Niets is altijd waar, soms eist het ambacht zijn tol. Als de woorden niet willen vloeien moet je werken, en creativiteit kan juist gebaat zijn bij beperkingen. Inconsequentie is te verkiezen boven dogmatisme, daarom ondanks mijzelf een regeltje dat je zou kunnen gebruiken: Vertraag als het spannend is. Als het goed of fout kan gaan, als er iets op het spel staat, en de lezer niet weet wat er gaat gebeuren, en hoe het af zal lopen. Maar beschrijf alleen gedachten en emoties die direct betrekking hebben op de handeling. Versnel als het duidelijk is waar een fragment - een hoofdstuk, een alinea, een zin zelfs - naar toe gaat, of wat het resultaat is van gebeurtenissen. Sla gemakkelijk te voorspellen sequenties over, zoals verplaatsingen van A naar B. Wijk hier gerust vanaf als dat zo uitkomt, en je gevoel je dat ingeeft.