Lid sinds

8 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Einde en begin

Hallo allemaal! Het begin Ik heb moeite met mijn begin. Er zijn twee karakters die een lange, geweldige geschiedenis met elkaar hebben. Ik wilde via flashbacks en terugverwijzingen dit in fragmentjes aan de lezer geven, zodat deze blijft lezen. Aan de andere kant zijn veel van deze scènes ook goeie beginscènes. What do I do? Het einde Ik ben aan het worstelen met mijn einde. Ik ben er nog lang niet haha, maar ik kom maar niet vooruit en ik had vernomen dat het beter is om eerst je einde te bedenken en dan hiernaartoe te werken. Ik wil een serie schrijven, minimaal een trilogie, omdat ik weet dat dit een verhaal is dat ik moeilijk los zou kunnen laten. Ik wil er nog wat langer op teren, laten we maar zeggen :) Een kort informatiestukje: In mijn verhaal confronteer ik de lezer met allerlei problemen in de maatschappij, zoals seksisme, tunnelvisie of de scheiding van creatief en exact, maar ook met filosofische vraagstukken zoals de feilbaarheid van het menselijk geheugen. Dit doe ik voornamelijk vanuit het hij-perspectief van drie jongeren. Er is tot nu toe één hoofd-hoofdkarakter, een meisje genaamd Lynn. Tot nu toe begint het met de ontmoeting tussen Lynn en een jongen. Deze jongen komt uit een andere wereld, waar alle problemen waar zij voor vluchtte, nog erg leven en zelfs doodnormaal zijn (dit verhaal speelt zich dan ook niet af in het heden, meer in een soort zelfbedacht iets). De tegenpolen gaan met elkaar in gesprek in dit verhaal, eigenlijk. Om het verhaal ook een soort 'doel' te geven, heb ik een vijand toegevoegd. Deze vijand zijn mensen die de paranormale wereld als een dreiging beschouwen. Ze hebben een ziekte uitgevondet, waardoor de sterke punten van de niet-mensen (voor deze term moet ik nog een goeie naam bedenken hahaha) verzwakt worden, zonder dat zij hier de oorzaak van weten. Hierdoor hopen de mensen op gelijke lijn te komen met hen, zodat ze later hun krachten kunnen uitbuiten en zelfs 'hoger' komen. In het einde dat ik tot nu toe heb (nog niet geschreven overigens), zijn al deze problemen opgelost, of in ieder geval door de jongen erkend en bij hemzelf aangepakt, en geïntroduceerd in de wereld waar hij vandaan kwam. Omdat ik dus een serie wilde schrijven, dacht ik erover om dan op het uiterste einde een cliffhanger te doen, namelijk dat Lynn, met haar kritische denkbeelden en alles, geen haar beter is. Ik had een ideetje om dit in de vorm van een scène te doen waar een vreemde naar haar toe komt en dan iets heel raars zegt (ik weet nog niet precies wat), waar de lezer dan heel lang over nadenkt zodat hij verder wil lezen. Tweede idee is om het concreet en duidelijk te laten blijken 'jullie zijn net zo erg/geen haar beter' of zoiets. a) moet ik dus inderdaad vasthouden aan dat eerst-het-einde-schrijven-dan-de-rest, of gewoon hopen dat ik ooit in een soort stroomversnelling kom en het verhaal eindelijk klaar krijg? b) Is dit een goed idee voor mijn einde? Als je naar de opbouw van Lord of the Rings kijkt, zie je dat in de verschillende delen steeds een nieuw reisdoel ontstaat, dus je moet eigenlijk steeds naar een nieuwe droom of een nieuw doel voor de karakters. In Harry Potter wordt de dreiging steeds sterker en sterker tot een uiteindelijke piek. Dus misschien moet ik maar die ziekte geleidelijk opbouwen, maar hoe eindig ik dít deel? Natuurlijk kan ik de confrontatie van Lynn met haar eigen gebreken ook ergens in het tweede deel doen. Maar hoe zorg ik er dan voor dat ik een goed einde heb? Mijn moeder adviseerde me om af te zien van mijn wens om meerdere verhaaldelen uit te brengen, en eerst te focussen op één verhaal, om ervaring op te doen enzovoort. Maar dit is Het Verhaal, iets wat ik niet wil stoppen in maar één boek en ook niet zo snel wil loslaten. Ik hoop dat jullie me willen helpen. Dank je wel! Kylène Baggerman

Lid sinds

18 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik ben het, heel saai, eens met je moeder. Concentreer je op 1 boek, en kijk dan pas naar nummer twee. Ik beloof je dat je aan het einde van boek 1 een goed idee zult hebben voor deel 2. Verzin gewoon een nieuw probleem! Dat is namelijk wat je steeds opnieuw doet: hoofdpersonen hebben een probleem, ze lossen het op en verdorie, nog een groter probleem. Tot ze achter het hoofdprobleem komen en het oplossen. Zo heb je meteen een richting voor je einde: het hoofdprobleem moet opgelost zijn. De details hoef je nog niet uit te werken, alleen de richting waar je in wilt werken. Anders heb je kans dat je verdwaald. Je wilt, zo begrijp ik, Lynn en een vreemde jongen, die ik even Finn zal noemen, tegenover elkaar wilt zetten. Finn komt uit een andere wereld, Lynn ontdekt dat, en ontdekt ook dat er een dreiging voor Finn is: een ziekte die alleen hem en de zijnen kan raken en verzwakken. Aangenomen dat Lynn dit oneerlijk vindt wordt de missie van boek 1: Finn beschermen tegen de ziekte. Ik neem ook maar even aan dat je wilt dat ze allebei nog leven aan het einde van het verhaal. Dat is dus je einde: de ziekte is verslagen Of Finn is beschermd en leeft, of in zijn eigen wereld of in die van Lynn. Of... afijn. Daar kom je tijdens het schrijven wel uit. Eén is af en nu wil je verder met deel twee. Je kan nu verschillende lijntjes bedenken om met dezelfde mensen in dezelfde wereld opnieuw het probleem-oplossing spel te spelen. De mensen die Finn en zijn volk willen verzwakken geven het niet op nu de ziekte is uitgebannen en verzinnen nieuwe manieren om Finns volk tegen te werken. Of; Finns volk wil wraak nemen en nu is Lynn in gevaar. Of: Lynn heeft de speciale gaven van Finn nodig om haar zusje te reggen. Keuzes genoeg! En het mooie is dat je de wereld nu al heel goed kent. De kans is groot dat je ergens in deel 2 een goed idee krijgt voor een Groot Einddoel voor Lynn en Finn in deel 3. Ze leefden nog lang en gelukkig, de beide werelden zijn gered, de nieuwe generatie omarmt beide volkeren, maar eerst moet nog, etc. Eigenlijk ben ik inmiddels wel heel benieuwd hoe Finn echt heet!!

Lid sinds

7 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
het lijkt mij een leuk boek en ik ben nu al heel benieuwd!! ik ben 13 en heb al heel wat gelezen( niet alleen kinderboeken hoor) maar ik vind serie's super. maar ik zeg ook (weer) ik zou 1 boek schrijven, en daarna gewoon kijken of je nog een deel wilt schrijven. zoals de meeste schrijvers deden.... Ik snap ook dat je niet de les wil laten lezen door een "kind", maar ik heb veel ervaring en maak gedichten en bezig met een kerstverhaal, dus dat snap ik ook :confused:

Lid sinds

8 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@yccr dankjewel :) ik hoop dat ik het snel afkrijg! Nee hoor, dat vind ik helemaal niet erg. Leeftijd is maar een getal. @yccr en @ceridwen oké, misschien moet ik dat ook maar doen, me eerst concentreren op 1 boek. Dankjewel voor het advies! @ceridwen oh, ik heb iets vergeten te zeggen haha. Lynn is van de paranormale wereld (dat wil zeggen, de wereld van mensen met bovennatuurlijke krachten), en de jongen is de Mens. Haha, de naam van de jongen is tot nu toe Nathaniël. Kennissen noemen hem Nathan, goede vrienden Nate. Afijn, per ongeluk komt Nate dus in aanraking met Lynn's wereld, net zoals je op vakantie per ongeluk de verkeerde afslag op de snelweg neemt. De ziekte is dus schadelijk voor Lynn's mensen (maar later blijkt Nathan ook bovennatuurlijke power te hebben). Het is niet echt zo dat er een duidelijke, zwart-witte ruzie is tussen de twee soorten volk. Hun werelden zijn bewust gescheiden met weten van de minister-president, of zoiets (over de politiek heb ik nog niet nagedacht oeps), maar echt oorlog is er niet. De oorlog is in dit verhaal tussen Lynn, haarzelf en de wereld die ze niet begrijpt. Dit is, aanvankelijk, inclusief Nathaniël's mensbeeld en standpunten. Dankjulliewel voor jullie reacties!!! Hebben jullie nog ideeën voor het begin?

Lid sinds

8 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Nou, bij nader inzien moet ik iets verbeteren. 'Er is geen echte oorlog', dat is dus gedeeltelijk wel zo. Een afscheiding in de Menselijke samenleving wil de bovennatuurlijken structureel bestrijden, in tegenstelling tot het 'leef en laat leven'-motto dat heerst. Dit willen ze doen door middel van een ziekte, die de slachtoffers niet met hetzelfde mankement bombardeert, maar het grootste, persoonlijke zwaktepunt versterkt. Lynn is bijvoorbeeld heel intelligent (IQ), maar door de ziekte is er autisme in haar hoofd ontstaan, waardoor haar sociale vaardigheden zijn gedaald (EQ). Ze voelt zich vaak alleen met haar ideeën, waardoor ze niet veel meer kan dan een 'normaal' Mens. Dit is ook het voornaamste doel van deze groepering; de bovennatuurlijken op het niveau brengen van de Mensen. Als dat eenmaal is gebeurd, willen ze hen zodanig uitschakelen zodat ze hen als tamme lammetjes kunnen uitbuiten (bijvoorbeeld elektriciteitskrachten voor energiecentrales). Dit laatste zeggen ze trouwens niet tegen critici uit de Menselijke wereld. De rest wilde namelijk alleen maar een soort vredescontract.

Lid sinds

18 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik vind je idee ontzettend leuk en origineel, Kylene. Zeker uitwerken! Tja, het begin. In het begin laat je eigenlijk altijd zien, hoe het is terwijl alles nog vrij normaal is maar... je begint wel midden in de actie! Dat klinkt heel tegenstrijdig, he? O, en dan moet je ook nog de toon zetten voor je karakter. Ik schrijf soms wel tien keer het begin! En ik bedoel dus zoiets als dit. Bang! De knal was zo luid en zo dichtbij dat de tafels trilden. Lynn stopte meteen met het vouwen van haar driehonderdvijfde kraanvogel. Ze keek naar Maya, de vrouw die haar alles had geleerd wat zij wist en werd pas echt ongerust toen ze zag dat Maya net zo verrast was als zijzelf. Bang! Deze knal was zachter, verder bij hen vandaan. 'Foei,' zei Maya. 'Het is niks gedaan, mijnbouw zo dichtbij de stad. Vandaag of morgen blazen ze nog iets op, wat niet opgeblazen moet worden.' Ze schudde haar hoofd en begon weer te vouwen. Lynn deed hetzelfde. Ze zou niet moeten schrikken van de knallen, ze hoorde ze al haar hele leven. Toch leek ze er tegenwoordig veel meer last van te hebben dan vroeger. 'Zo is het wel genoeg,' zei Maya en ze legde haar handen over die van Lynn. 'Ga lekker naar huis, ontspan wat. Je hebt me uitstekend geholpen vandaag.' Ik heb nu iets vertelt over knallen, over mijnbouw, over het raken van iets dat niet geraakt moet worden. Dat gebeurt natuurlijk ook en dat geeft Finn een kans om erdoor te komen. Of Lynn naar de andere kant. Tegelijkertijd heb ik iets vertelt over Lynn: ze is een heel gewoon meisje, ze kan hard werken, ze heeft een mentor en ze is tegenwoordig veel sneller overprikkeld dan voorheen. Dat is handig als ze de ziekte al onder de leden heeft. Finn schreef ik met opzet, want jij moet nu natuurlijk met je eigen begin beginnen. Een begin dat klopt met het verhaal dat jij wilt schrijven.

Lid sinds

7 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
OMG!! bovennatuurlijke krachten! nu ben een en al oor :ontopic: ik ben eigenlijk aan hel leren voor nederlands en daar staat : een schrijfplan maken voor begin, midden, eind. en vorig jaar had ik bij nederlands zoiets van vis als metafoor bij een verhaal; begin/ kop, midden/ romp, eind/ staart. Tip?? geen idee. je kan dus een schrijfplan maken, maar dat hoeft NATUURLIJK niet. als ik schrijf luister ik rustige muziek, dat maakt me zen en ik krijg meer inspiratie. Tip?? geen idee.....

Lid sinds

8 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
'

Lid sinds

8 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik vind je idee ontzettend leuk en origineel, Kylene. Zeker uitwerken!
Dankjewel haha! En dat voorbeeld is een goeie tip.

Lid sinds

8 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
OMG!! bovennatuurlijke krachten! nu ben een en al oor :ontopic: ik ben eigenlijk aan hel leren voor nederlands en daar staat : een schrijfplan maken voor begin, midden, eind. en vorig jaar had ik bij nederlands zoiets van vis als metafoor bij een verhaal; begin/ kop, midden/ romp, eind/ staart. Tip?? geen idee. je kan dus een schrijfplan maken, maar dat hoeft NATUURLIJK niet. als ik schrijf luister ik rustige muziek, dat maakt me zen en ik krijg meer inspiratie. Tip?? geen idee.....
O ja, dat zijn goeie tips! Dankjewel jullie beiden:)

Lid sinds

8 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@yccr trouwens, bedankt voor het compliment haha, ik vind het zelf ook leuk om dingen met fantasy (noem je dat zo?) te lezen