Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Verleden tijd, tegenwoordige tijd.

27 april 2014 - 10:57
Hallo, Ik schrijf een jeugdboek. Omdat het zich drie maanden geleden afspeelt en de gebeurtenis is afgerond, schrijf ik in de verleden tijd. Veel zaken zijn echter nu nog steeds actueel. Bijvoorbeeld een beschrijving van de woning van de hoofdpersoon. Of hoe de ouders van de hoofdpersoon eruit zien en welke gewoontes ze hadden en hebben. Kan ik deze in de tegenwoordige tijd schrijven? Voor mijn gevoel maakt het wisselen tussen verleden- en tegenwoordige tijd het verhaal spannender. Of is dit juist not done? Groet van Eric

Lid sinds

18 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
27 april 2014 - 11:35
De stelregel is om in één tijd te schrijven. Echter soms denk je terug en dan schrijf je over het verleden in verleden tijd. Soms schrijf je over het verleden in verleden tijd en gebeurt er iets in het heden.

Lid sinds

14 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
27 april 2014 - 12:24
Niks is not done. Als je verhaal er sterker door wordt, moet je het doen. Óf je verhaal er sterker door wordt, is de vraag.
Veel zaken zijn echter nu nog steeds actueel.
Uit deze zin meen ik op te kunnen maken dat je non-fictie schrijft? Iets autobiografisch misschien? Hoe dan ook, of bepaalde feiten nu nog actueel zijn, is van weinig belang. Bijvoorbeeld:
hoe de ouders van de hoofdpersoon eruit zien
En wat nou als de moeder van de hoofdpersoon volgende week naar de kapper gaat? Zou jij dan je verhaal gaan herschrijven om telkens wanneer je moeders kapsel noemt de tempus te veranderen? Met dat je het verhaal opschrijft, ontkoppel je het van de werkelijkheid. De enige vraag die nu nog van belang is, is: welk effect heeft het gebruik van verschillende tijden en perspectieven op mijn verhaal? Ja, je kan in de tegenwoordige tijd schrijven over dingen die onveranderd zijn ten tijde dat de fictieve verteller het verhaal vertelt. Het effect daarvan lijkt mij te zijn dat de lezer meer het gevoel krijgt dat jouw verhaal echt is, dat de verteller bestaat. Als je dit doet, denk ik dat je er rekening mee zult moeten houden met die verteller. Hij zal een verklaring moeten hebben waarom hij het verhaal vertelt, bijvoorbeeld. Als je alles in je verhaal in de verleden tijd schrijft, hoeft dit niet. Het is in zekere zin makkelijker. Omdat je verhaal geen voet in het heden heeft, behoort alles wat je noemt in dezelfde fictieve werkelijkheid die bestaat zonder verklaring nodig te hebben. De lezer neemt je verhaal misschien makkerlijker van je aan. Dat zouden denk ik mijn overwegingen zijn als ik voor een keuze als je jouwe stond. Ik hoop dat ik een beetje te volgen ben :)