Fantasy

Zoals bij de meeste zaken zijn hier geen afgesproken regels voor. De ene uitgeverij kijkt hier weer anders tegenaan dan de andere. Ik denk dat een verhaal met elementen die niet echt bestaan al snel als fantasy zal worden bestempeld, hoewel het ook gewoon een roman kan zijn als het verhaal literair geschreven is en de fantasy-elementen niet al te overheersend zijn.

Er bestaat niet echt een defenitie voor. High-fantasy kun je gemakkelijk onderscheiden, maar andere vormen zijn vaak onduidelijk. Gewoon schrijven wat je wit schrijven, en als je klaar bent het maar naar een aantal uitgeverijen sturen. Zij kijken wel in welk hokje ze het plaatsen, dat is niet jouw zorg.

Ik denk dat in fantasy vooral dingen voorkomen die in het echt niet zouden kunnen (magie, dwergen, elfen, sprekende honden etc.). Het enige fantasy-element dat in mijn, best wel realistische, verhaal voorkomt, zijn vampiers, maar als ik de vampiers door seriemoordenaars zou vervangen, zou het volgens mij niet onder fantasy vallen (maarja, vampiers zijn duidelijk fantasie - tenminste, ik ben bij mijn research nog niet op bewijzen van hun bestaan gestuit - , dus schrijf ik fantasy.)

Ralf schreef:

Wat zijn nu echt duidelijke, specifieke kenmerken hiervan?

Gelukkig bestaan die niet. Anders zou ik het schrijven van fantasy helemaal niet leuk meer vinden. Niets is saaier en vervelender dan fantasyverhalen die bol staan van die standaardkenmerken en standaardwezens, meestal ontleend aan Tolkien, te weten tovenaars, draken, trollen, elfen en nog wat kleiner grut. Ik ben laatst abrupt gestopt met een verhaal, toen ik bemerkte dat er toch te veel van die "vaste elementen" in waren geslopen. Na een paar pagina's werden er al magische trucs uitgehaald en dook een bende trollen op. Dat wordt dus of drastisch herschrijven of de prullenbak in ermee en iets originelers bedenken! ;) Ajstinad: Hoe je een "best realistisch" verhaal met vampieren kunt schrijven, is me een raadsel. De setting mag dan realistisch beschreven worden, maar als er vampieren opduiken, kan de kern van je verhaal naar mijn idee onmogelijk realistisch zijn, tenzij je bijvoorbeeld een personage opvoert dat heilig in vampieren gelooft en zich daar naar gaat gedragen.

Liever een goed verhaal met 'standaardwezens' dan een verhaal dat zo overduidelijk probeert origineel te zijn dat het storend wordt. Eerlijk gezegd vind ik de opvatting dat fantasy met tovenaars, draken en elfen 'standaard' is ook erg cliché worden... Maar verder hou ik erover op, want ik val alleen maar in herhaling. Toch opvallend dat megasuccessen als Eragon en Harry Potter juist wél gaan over draken, tovenaars e.d. :)

In mijn boek heb ik een boom die praat. Althans, dat denk je. En een man zonder mond met een handspiegel en spreekt met de mond van degene die voor hem staat. En een naakte man met de huid als een suikergeglazuurd gebakje. Een mongool in een put die mensen eet. Een meer dat niet horizontaal, maar haaks verticaal op de grond 'staat'. Een muur van deuren. Iemand die weer levend is terwijl hij de dag daarvoor ter dood veroordeeld was. Iemand die gevangen zit in een kinderlichaam. Ik denk dat het zo ook kan. Voor fantasy heb je geen tovenaars en draken nodig - grootste misverstand van het hele genre.

Hay, Inderdaad heb ik een personage dat heilig in vampiers gaat geloven. Het speelt in de gewone wereld en zou in principe waargebeurd kunnen zijn, mits er zekerheid was dat vampiers echt bestaan ;). Zolang dat niet bewezen is, blijft het fantasy, hoewel ik nav van het verhaal redenen heb om te vermoeden dat ze inderdaad zouden kunnen bestaan ;) Vandaar dat ik het enigszins realistisch noem, omdat er verder geen tovenaars, pratende dieren en tijdpoorten ofzo in voorkomen. Voor echte fantasyliefhebbers zou het, vermoed ik, iets te realistisch naar hun smaak zijn. (en in principe zou het verhaal ook kunnen lopen als ik het fantasy-element 'vampiers' vervang door bijv. een soort sekte, waardoor het eigenlijk geen fantasy meer zou zijn (maar daarvoor vind ik vampiers te leuk ;) ). Haha, misschien zou low-fantasy een betere term voor me zijn dan 'best realistisch' ;)

Hay, Inderdaad heb ik een personage dat heilig in vampiers gaat geloven. Het speelt in de gewone wereld en zou in principe waargebeurd kunnen zijn, mits er zekerheid was dat vampiers echt bestaan ;). Zolang dat niet bewezen is, blijft het fantasy, hoewel ik nav van het verhaal redenen heb om te vermoeden dat ze inderdaad zouden kunnen bestaan ;) Vandaar dat ik het enigszins realistisch noem, omdat er verder geen tovenaars, pratende dieren en tijdpoorten ofzo in voorkomen. Voor echte fantasyliefhebbers zou het, vermoed ik, iets te realistisch naar hun smaak zijn. (en in principe zou het verhaal ook kunnen lopen als ik het fantasy-element 'vampiers' vervang door bijv. een soort sekte, waardoor het eigenlijk geen fantasy meer zou zijn (maar daarvoor vind ik vampiers te leuk ;) ). Haha, misschien zou low-fantasy een betere term voor me zijn dan 'best realistisch' ;)

Hoewel 'vampiers' niet echt low-fantasy is. ;)

In mijn boek heb ik een boom die praat. Althans, dat denk je. En een man zonder mond met een handspiegel en spreekt met de mond van degene die voor hem staat. En een naakte man met de huid als een suikergeglazuurd gebakje. Een mongool in een put die mensen eet. Een meer dat niet horizontaal, maar haaks verticaal op de grond 'staat'. Een muur van deuren. Iemand die weer levend is terwijl hij de dag daarvoor ter dood veroordeeld was. Iemand die gevangen zit in een kinderlichaam.

Klinkt goed! Is dat het boek waarvan je stukken hebt geplaatst onder proeflezen?

AndreaClimbing schreef:

Eerlijk gezegd vind ik de opvatting dat fantasy met tovenaars, draken en elfen 'standaard' is ook erg cliché worden...

Ik begrijp wat je bedoelt. Natuurlijk zijn er getalenteerde fantasyschrijvers (zo in de gauwigheid zou ik Robin Hobb en Tad Williams willen noemen) die er in slagen met die standaardelementen toch een hoogst origineel boek te schrijven. Eragon zou ik daar echt niet toe willen rekenen. Het blijft natuurlijk een kwestie van smaak, maar dat vind ik een "draak van een boek" waar ik weinig of niets origineels in kan ontdekken. De verfilming vond ik al helemaal een ramp. Lang voor het einde haakte ik af. Dat Eragon wel een kassucces is, zegt me helemaal niets.

Iemand die gevangen zit in een kinderlichaam.

Dat is geen fantasy, dat is realiteit :) http://www.waarmaarraar.nl/pages/re/40647/Volwass…

Iemand die gevangen zit in een kinderlichaam.

Dat is geen fantasy, dat is realiteit :) http://www.waarmaarraar.nl/pages/re/40647/Volwass…

O shi- :P

In mijn boek heb ik een boom die praat. Althans, dat denk je. En een man zonder mond met een handspiegel en spreekt met de mond van degene die voor hem staat. En een naakte man met de huid als een suikergeglazuurd gebakje. Een mongool in een put die mensen eet. Een meer dat niet horizontaal, maar haaks verticaal op de grond 'staat'. Een muur van deuren. Iemand die weer levend is terwijl hij de dag daarvoor ter dood veroordeeld was. Iemand die gevangen zit in een kinderlichaam.

Klinkt goed! Is dat het boek waarvan je stukken hebt geplaatst onder proeflezen?

Jazeker! Over een paar maanden naar de uitgever toe, dus vandaar dat ik af en toe wat bij proeflezen zet om een beetje te zien wat anderen ervan vinden. Ook start ik daarnaast een 'campagne' om de Nederlanders te laten realiseren dat het hoog nodig tijd is voor meer ándere fictie dan de 'literaire thrillers', als je in Amsterdam en omstreken woont, zul je het nog misschien merken. Ik ben een groot voorstander voor boeken met andere fantasy-aspecten dan die we al kennen van bestaande schrijvers. Originaliteit staat dan ook hoog, maar dat niet alleen: ook het verhaal moet goed zijn. Fantasy is het meest onderschatte, maar ook het meest overschatte genre ooit (klinkt raar, maar je kunt het van meerdere kanten bekijken). Fantasy hoeft niet meteen een andere wereld te betekenen, en zowel, dan hoeft het niet meteen anders te zijn dan dat we kennen, en zowel, dan hoeft het niet meteen overdreven te zijn, etc, etc. Fantasy gaat zoveel verder dan we denken. Dat is mijn mening.