Dialogen

Hallo iedereen, Ik ben al een poosje (1 jaar) bezig met een verhaal schrijven. Het is het eerste verhaal dat ik schrijf, dus er kan nog een hoop verbeterd worden en er is veel waar ik tegen aan loop. Bijvoorbeeld dialogen. Zo schreef ik dit stukje: Het zag eruit alsof de rivier in brand stond. De vriendelijke heuveltjes eromheen maakte het plaatje helemaal af. Timber sloot genietend haar ogen. Het was heel lang geleden voor haar dat ze een stad had gezien, laat staan een rivier. In het paleis zat ze letterlijk opgesloten. Edo verstoorde haar genot. ‘Lopen we door naar de stad of overnachten we hier?,’ vroeg hij. Timber keek kritisch om zich heen. Het was een prima slaapplek, maar ze kon niet wachten om de stad binnen te gaan. ‘Laten we naar de stad lopen,’ zei ze dus. In de eerste helft van mijn verhaal heb ik overal enters gezet als er iemand aan het woord kwam, dat hoort volgensmij ook zo. In de tweede helft heb ik alles, zoals hierboven, aan elkaar geplakt. Dat klopt niet. Mijn vraag is: hoe moet ik met enters werken als er nog een stukje achter de 'gesproken tekst' komt. Zoals bijvoorbeeld het stukje: Timber keek kritisch om zich heen. En mijn tweede vraag: Is mijn gebruik van leestekens wel correct? Ik had dit stukje eerst zo gedaan: Het zag eruit alsof de rivier in brand stond. De vriendelijke heuveltjes eromheen maakte het plaatje helemaal af. Timber sloot genietend haar ogen. Het was heel lang geleden voor haar dat ze een stad had gezien, laat staan een rivier. In het paleis zat ze letterlijk opgesloten. Edo verstoorde haar genot. ‘Lopen we door naar de stad of overnachten we hier?,’ vroeg hij. Timber keek kritisch om zich heen. Het was een prima slaapplek, maar ze kon niet wachten om de stad binnen te gaan. ‘Laten we naar de stad lopen,’ zei ze dus. of zo: Het zag eruit alsof de rivier in brand stond. De vriendelijke heuveltjes eromheen maakte het plaatje helemaal af. Timber sloot genietend haar ogen. Het was heel lang geleden voor haar dat ze een stad had gezien, laat staan een rivier. In het paleis zat ze letterlijk opgesloten. Edo verstoorde haar genot. ‘Lopen we door naar de stad of overnachten we hier?,’ vroeg hij. Timber keek kritisch om zich heen. Het was een prima slaapplek, maar ze kon niet wachten om de stad binnen te gaan. ‘Laten we naar de stad lopen,’ zei ze dus. Geen van beiden is, voor mijn gevoel, goed. Kunnen jullie mij helpen?