Aanduiding persoon bij overname lichaam

Zij is dus compleet door hem overgenomen? Daarmee bedoel ik of ze niet meer bestaat. Als dat zo is dan zou ik haar verder hem noemen. Als hij af en toe in haar hoofd opduikt dan zal het hij en zij worden. Is het nog wel hetzelfde lichaam? Kun je ze niet samen laten communiceren?

Ik zie dat ik niet duidelijk genoeg ben geweest :P Ik zal het even verder uitleggen. De overname is tijdelijk. De vrouw is er nog steeds en is ook bewust van dit feit. Ze kan alleen niet reageren. In feite is haar lichaam dus in gebruik genomen door de man en zijzelf is op de achtergrond geplaatst als een soort toeschouwer. Als de overname klaar is en de mannelijke geest weer weg is, zal ze zich dit ook allemaal herinneren. Het is inderdaad allemaal hetzelfde lichaam.

Als hij tijdelijk in haar zit en van zichzelf uitgaat, zou ik hem gewoon hij noemen. Kan zij er ook nog met gedachten tussen komen?

de mannelijke geest neemt volledig bezit van het vrouwenlichaam > de mannelijke geest spreekt dus via haar stem > zei 'hij' voor de HP blijft de vrouw uiterlijk een vrouw, vanaf een specifiek moment zit er een mannelijke geest in de vrouw > als de innerlijke vrouw volledig is verdwenen/vervangen (zij is zelf niet in staat om nog iets te doen of zeggen, zij is spoorloos: het is enkel nog een lichaam dat rest), is het gemakkelijker dan wanneer dit constant wijzigt: de geest verlaat het lichaam, keert terug, etc. > aangezien HP een vrouw ziet, zou ik vermoedelijk wel spreken van: HP keek 'haar' aan (?) > hoewel, dit maakt het misschien onnodig complex ... de vraag is: blijft HP de vrouw als een man of vrouw zien, ongeacht het innerlijke/de stem? > misschien is het makkelijker om 'zei de geest/hij' en keek 'hem' aan (als in hem: haar nieuwe vervanggeest?) de vrouw heeft een naam, waarom geef je de geest geen naam?

Als hij tijdelijk in haar zit en van zichzelf uitgaat, zou ik hem gewoon hij noemen. Kan zij er ook nog met gedachten tussen komen?

Zij kan er niet meer tussen komen, op dat moment.

de mannelijke geest neemt volledig bezit van het vrouwenlichaam > de mannelijke geest spreekt dus via haar stem > zei 'hij' voor de HP blijft de vrouw uiterlijk een vrouw, vanaf een specifiek moment zit er een mannelijke geest in de vrouw > als de innerlijke vrouw volledig is verdwenen/vervangen (zij is zelf niet in staat om nog iets te doen of zeggen, zij is spoorloos: het is enkel nog een lichaam dat rest), is het gemakkelijker dan wanneer dit constant wijzigt: de geest verlaat het lichaam, keert terug, etc. > aangezien HP een vrouw ziet, zou ik vermoedelijk wel spreken van: HP keek 'haar' aan (?) > hoewel, dit maakt het misschien onnodig complex ... de vraag is: blijft HP de vrouw als een man of vrouw zien, ongeacht het innerlijke/de stem? > misschien is het makkelijker om 'zei de geest/hij' en keek 'hem' aan (als in hem: haar nieuwe vervanggeest?) de vrouw heeft een naam, waarom geef je de geest geen naam?

Dus met hij aanspreken neem ik aan dan? De vrouw blijft qua uiterlijk nog steeds hetzelfde. Ook haar stem. Het is alleen dat die geest nu bepaalt wat eruit komt en wat er gebeurt met haar lichaam. Hij stuurt haar spieren aan etc. Maar de HP weet dit ook, na een kleine tijd, dus zou ik dan met hij aanspreken? De geest heeft wel een naam :), hij heet Sam. Ik vond alleen dat het het lastiger maakt als ik hem hier vermeld. Dan was het nog moeilijker uitleggen wie of wat, dus ik heb er maar gewoon man en vrouw van gemaakt XD.

Oké, dan zou ik tijdens het tijdelijke de naam Sam gebruiken. Als je een stukje tekst geplaatst had, zou het duidelijker zijn. Maar goed, ik begrijp dat je dit liever niet wilt.

Inderdaad, als het tijdelijk 'Sam' betreft, zou ik 'hij' gebruiken.

Als jij met dat probleem zit, zit je hp daar ook mee. Je kunt jouw probleem oplossen, door dat van je hoofdpersoon op te lossen. Ik weet niet of hij aan de kant van de vrouw staat: dan zou hij het aan haar/hem kunnen vragen. 'Hoe noem ik je?' En als je hp dat niet kan, omdat hij/zij nog in de observerende fase zit, kan hij laten blijken dat hij het niet weet. Hij, zij, ik werd er gek van. Hij, besloot ik. Nee. Wacht. Zij. Het was haar lichaam. Ik weet natuurlijk niet precies hoe je verhaal loopt, dus je moet mijn cursieve zinnen met een korrel zout nemen, 't zijn maar voorbeelden.

Ik ben het met Ceridwen eens dat dit meer iets is om aan je hoofdpersoon te vragen, dan aan ons. Het hangt volledig af van hoe je hp de situatie inschat.

Ik heb daar ook last van gehad in mijn verhaal. Ik doe het zo: Begin van het hoofdstuk komt de HP iemand tegen waarvan hij de naam niet weet. Vervolgens trekken de HP en 'de ander' een tijdje samen met elkaar op. Op die manieer komt de HP achter de naam van het nieuwe personage. Daarna gebruik ik als schrijver de naam van het nieuwe personage. Dit heb ik gedaan omdat het personage de rest van het verhaal mee speelt. Als het één of twee hoofdstukken betreft waarin de HP het personage ontmoet, dan zou je als schrijver hem niet bij zijn naam hoeven te noemen al weet de lezer wel hoe het personage heet of word genoemd. Maar stel dat mijn HP twee mensen had ontmoet die met elkaar op gaan trekken, dan is het lastig voor de lezer om te begrijpen wie wie is en wie wat zegt en zou je steeds een beschrijving van die persoon moeten geven. De jonge met de blauwe muts zei dit, het meisje met de scheve tanden deed dat, zo zou dan het hele verhaal verder moeten verlopen. Een andere oplossing zou misschien kunnen zijn om die twee personages een eigen manier van praten te geven, een accent in de zins opbouw bijvoorbeeld. "Naar het statioen." zei de rus, "Ey, w-w-wa moet d-d-dat?" zei de jonge die altijd stotterde. Zelf vind ik dit niet mooi staan om het zo te doen het is ook maar een idee. Als antwoord: In jou geval, zou het denk ik niet uitmaken. "Boe!" zei de geest. - "Boe!" zei kees. Dat maakt geen verschil als lezer. Misschien is het juist spannend om éénmaal de naam van de geest te noemen, de rest van het verhaal schrijf je als 'de geest' dit en dat. Vervolgens komt jou HP het graf tegen van (de naam van geest). en dan denk je als lezer "Wat betekend die naam dan op dat graf?" Oh ja dat is die geest.. of zo :-) is maar een idee. M'n fantasy slaat weer eens op... Groet en de beste wensen

Ik zou, mocht de overname een tijdje duren, in het begin de hoofdpersoon het ook verwarrend laten vinden (zoals Ceridwen al zei) en misschien ook even beiden zeggen. zei haar lichaam waar hij nu in zat... zei ze, hoewel het eigenlijk hij was... dat soort dingen, tot ook de hoofdpersoon eraan went en dan gewoon 'hij' en 'Sam' zegt.

Als jij met dat probleem zit, zit je hp daar ook mee. Je kunt jouw probleem oplossen, door dat van je hoofdpersoon op te lossen. Ik weet niet of hij aan de kant van de vrouw staat: dan zou hij het aan haar/hem kunnen vragen. 'Hoe noem ik je?' En als je hp dat niet kan, omdat hij/zij nog in de observerende fase zit, kan hij laten blijken dat hij het niet weet. Hij, zij, ik werd er gek van. Hij, besloot ik. Nee. Wacht. Zij. Het was haar lichaam. Ik weet natuurlijk niet precies hoe je verhaal loopt, dus je moet mijn cursieve zinnen met een korrel zout nemen, 't zijn maar voorbeelden.

Nee, Sam is slecht :P Het is eerder hoe ziet de HP haar/hem op dat moment en hoe spreekt ze hem/haar aan waar ik mee zit. Hoe weet ik of het duidelijk is naar de lezers dat het hier een overname betreft en niet 2 personen. @ Diana Silver Het probleem is alleen dat de HP de eerste 2 minuten niet doorheeft wat er gebeurd. Dat komt pas naarmate de geest iets gaat doen in het lichaam van die vrouw waardoor zij toch wel doorkrijgt dat er iets mis is :P @ squareware Haha leuke fantasy daar :P maar het gaat helaas niet zo. Het is gewoon een young-adult urban-fantasy verhaal waarin het lichaam van een meisje wordt overgenomen door een slechte geest genaamd Sam. Het is maar tijdelijk en een klein onderdeel van het hele verhaal. Overigens kent de HP Sam al van een vorige ervaring. Dit is echter de eerste keer dat hij iemands lichaam overneemt. @ Miloney Ja zoiets heb ik nu ook gedaan, ook al twijfel ik nog steeds over de duidelijkheid... Ik heb het nu ongeveer zo dat de HP letterlijk zegt: dit is niet mijn vriendin. Heb haar ook heel anders laten gedragen na de overname. Bovendien is er nog iemand bij dit scenario aanwezig die het ook weet en gelijk begint te schreeuwen: Wat heb je met haar gedaan? (haar is in dit geval de vrouw). Argghhh misschien moet ik maar een stukje op proeflezen plaatsen ... ook al wordt het dan wel heel vaag voor jullie, want het zit middenin het verhaal en niemand weet dan wat eraan vooraf gegaan is.

Het probleem is alleen dat de HP de eerste 2 minuten niet doorheeft wat er gebeurd. Dat komt pas naarmate de geest iets gaat doen in het lichaam van die vrouw waardoor zij toch wel doorkrijgt dat er iets mis is :P

Ik neem aan dat je hoofdpersoon ook je viewpoint character is, of is dat niet zo? Want als je vanuit een personage schrijft dat nog niet weet dat de vrouw is overgenomen, dan kun je in je tekst ook niet naar voren brengen dat ze is overgenomen. Perspectief-technisch gezien. Dan kun je hem zich slechts laten afvragen wat er mis is met haar, en hem vervolgens tot de conclusie laten komen dat zij is overgenomen door Sam, en vanaf dat moment zal je hp hem/haar dan ook wel 'Sam' en 'hij' gaan noemen. Dan kijkt de lezer gewoon over de schouder van je hp mee en zijn we samen met hem verward, en tot slot komen we samen met hem erachter dat ze is overgenomen. Je kunt er ook af en toe eens 'zei de demon' door gooien, als je denkt dat de lezer een reminder nodig heeft dat die nog altijd in het lichaam van de vrouw zit.

Ik neem aan dat je hoofdpersoon ook je viewpoint character is, of is dat niet zo? Want als je vanuit een personage schrijft dat nog niet weet dat de vrouw is overgenomen, dan kun je in je tekst ook niet naar voren brengen dat ze is overgenomen. Perspectief-technisch gezien. Dan kun je hem zich slechts laten afvragen wat er mis is met haar, en hem vervolgens tot de conclusie laten komen dat zij is overgenomen door Sam, en vanaf dat moment zal je hp hem/haar dan ook wel 'Sam' en 'hij' gaan noemen. Dan kijkt de lezer gewoon over de schouder van je hp mee en zijn we samen met hem verward, en tot slot komen we samen met hem erachter dat ze is overgenomen. Je kunt er ook af en toe eens 'zei de demon' door gooien, als je denkt dat de lezer een reminder nodig heeft dat die nog altijd in het lichaam van de vrouw zit.

Ja, zij is mijn viewpoint. Wat je in je eerste paragraaf zegt klopt, zo heb ik het ook beschreven. Ze weet het eerst niet, daarna wel door bepaalde gebeurtenissen (iemand die wat roept en wat de overgenomen persoon doet). Ze "komt erachter", maar het wordt niet specifiek gedefinieerd, dat vind ik ook niet leuk als dat er letterlijk zo staat :P neemt wat van de magie weg. Maar dan kan ik hem dus inderdaad gaan aanspreken met hij/hem/sam etc. Dan ben ik op de juiste weg :D dankje!