Hoe zorg ik ervoor dat mijn verhaal zich onderscheidt van alle andere?

Oefenen. Blijven gaan. Veel lezen. Eventueel les volgen. Er voor gaan. Het maakt niet uit of die eerste versie hersenkak is, zolang de volgende maar beter is :)

Waarom wil je dit verhaal schrijven? Wat gebeurt er als je het in de prullenbak deponeert? Als je verhaal erg cliché is, schrijf je niet je eigen verhaal, maar dat van anderen.

Bij je beschrijving kan ik me een aantal verschillende bestsellende verhalen herinneren. Het heeft die schrijvers niet weerhouden hetzelfde thema nog een keer op te pakken, nog een keer te beschrijven. Die schrijvers hebben echter één ding gemeen: ze deden het op hun eigen manier. En dat is wat jij ook kunt doen: - Gebruik je eigen woorden en zinnen, je eigen stijl en je eigen stem - Wanneer de personages afwegingen maken, geef ze dan je eigen gedachten en gevoelens mee. Immers: niemand anders kan schrijven wat jij denkt of voelt. - Stop niet met schrijven, maak het verhaal af.

Bij mij komen die plotwendingen meestal vanzelf, tijdens het schrijven. Het is jouw stijl en het zijn jouw ingevingen die jouw verhaal uniek maken. Bovendien zou ik me bij een eerste manuscript (en zeker bij de eerste versie ervan, ik gok even dat je daar zit) niet druk maken over uniek willen zijn. Als jij de routine krijgt in het schrijven van het verhaal en je personages door en door kent, komt dat vanzelf wel.

Dank jullie wel! Ik heb voornamelijk dat het qua het verhaal (die drie punten die ik aangaf) dat het vertelt cliché is. Ik probeer het zoveel mogelijk op de manier die bij mij past te schrijven en merk daarin niet dat ik overeen kom met boeken van schrijvers die ik lees. Ik heb toen ik in de brugklas zat (en deels de 2de klas) dit verhaal geschreven. Een kort verhaal. 8000 woorden. Ik las het laatst terug en dacht: Hé bah wat kinderachtig. Ik moet nog erg mijn eigen schrijfstijl vinden. Dit verhaal was het eerste verhaal dat zoveel woorden bevatte. Nu ben ik het aan het herschrijven en het verhaal is nog redelijk hetzelfde (opnieuw die drie punten), maar de gebeurtenissen die ertoe leiden gaan totaal een andere kant op. Ik denk dat het in mijn geval nog heel veel oefenen is. Dit is het 2de lange verhaal dat ik (her)schrijf. Ik merk wel dat ik steeds beter wordt. Heb een klein begin gemaakt met een 2e verhaal en daar merk ik dit totaal niet. Als ik de twee verhalen naast elkaar leg, dan merk ik dat het 2de verhaal ook al beter is. In ieder geval ontzettend bedankt voor jullie hulp!

Uiteindelijk is ieder verhaal cliché, zeker als je het gaat samenvatten en terugbrengen tot de essentie. Ik denk dat het inderdaad de manier van vertellen, en de manier van bekende elementen combineren, is die je verhaal er kan doen uitspringen. Je bent bijvoorbeeld al een stuk minder cliché bezig als die parallelle wereld hoogtechnologisch is dan een soort van middeleeuws Middle Earth achtige wereld, al zal dat ook al wel gedaan zijn.

Wat nu?

Niet 'Wat nu?', maar 'Wat als...?' Enkele suggesties (ter inspiratie): 1. Kind uit deze wereld komt in parallelle wereld omdat ze die wereld moet redden Wat als... een kind uit de parallelle wereld komt om déze wereld te redden? 2. Ze leert magie Wat als... de magie van dit kind in kracht afneemt naarmate ze zich langer in deze wereld bevindt? 3. Goede overwint het kwade Wat als... het kwade niet het goede overwint, maar het kind (uit de parallelle wereld) iets in zichzelf?

In essentie is elk verhaal terug te voeren tot een 'cliché': er is een conflict, er zijn de verschillende actoren... dat maakt op zich niet uit. Als elk verhaal uitgekleed wordt tot zijn essentie zijn er geloof ik 10 verhalen mogelijk (maar dat is afhankelijk van interpretatie en aan wie je het vraagt). Als je er vervolgens wat science-fiction dingen bijstopt (andere universa, andere tijden) dan breiden de mogelijkheden zich misschien wat ui, maar nog altijd een beperkt aantal 'kernverhalen'. En dat maakt niet uit, want het is toch maar een kapstok waaraan je de rest van je verhaal ophangt. Eigenlijk dus wat Henkate ook aangeeft...

Ik denk niet dat niet alle verhalen beantwoorden aan een bepaald vast structuur, zoals een conflict, want ik heb De meester en de margarita (canon!) gelezen, waarin conflict niet aan te pas komt tussen personages en het hoofdpersonage pas in het tweede deel van het boek voorkomt. Trouwens, wie denkt nu aan structuren, als je met het verhaal bezig moet zijn? Je gaat toch niet zo denken tijdens het schrijven: 'gemiddeld meisje komt in contact met een gemiddelde jongen. Ze moeten verliefd op elkaar worden, want dat is een vaak voorkomende fenomeen (dus een vast structuur).' Er wordt alleen gekeken naar structuur, als het verhaal af is.

Hoi Armelle, Ik lees je post en denk: dit had ik ook kunnen schrijven :). Mijn plot komt een beetje op hetzelfde neer (anders, maar toch) en ik heb dezelfde problemen. Ik zit nu op zo'n 80.000 woorden in de eerste versie en in mijn hoofd loopt het verhaal als een trein. Toch krijg ik het niet lekker op papier. Ik ben daarom even gestopt en denk nu na over wat er mis is. Waar wringt de spreekwoordelijke schoen. Door juist wat afstand te nemen, kan ik het verhaal weer beter overzien. Dat is ook mijn 'advies' aan jou. Neem even afstand van je verhaal. Schrijf misschien aan een ander (korter) project tussendoor. Laat het sudderen. En begin dan na een paar weken weer met frisse moet en een frisse blik. Ik heb wel met mezelf afgesproken de eerste versie af te schrijven. Misschien laat ik het verhaal dan nog een tijdje liggen om vrolijk(er) verder te gaan met een versie 2 (3,4,65). En over de plot. He,... sommige cliches zijn helemaal niet erg. Als je er maar een mooi verhaal van maakt. Ik beken, ik houd af en toe best van een lekker cliche ;-). (sorry, mijn 'streepje-op-de-e' lukt niet). Succes! K.

Dank! Ik heb zoals Katniss hierboven ook al aangaf een tijdje afstand genomen van mijn verhaal. En vanochtend zag ik een topic op het Engelse NaNoWriMo forum voorbij komen dat ging over "de slechteriken" in het verhaal. Ik dacht gelijk aan mijn slechterik en aan zijn karakter waar ik eigenlijk niet blij mee ben. En pang, opeens had ik een idee waarmee het boek zich zou voor mijn gevoel al heel anders zou maken en het verhaal ook erg onverwachts zou maken. Ook het probleem over zijn karakter zou meteen worden opgelost. Héérlijk als je weer verder kan! Dank voor al jullie tips, ik heb er onwijs veel aan!

Wat nu?

Niet 'Wat nu?', maar 'Wat als...?' Enkele suggesties (ter inspiratie): 1. Kind uit deze wereld komt in parallelle wereld omdat ze die wereld moet redden Wat als... een kind uit de parallelle wereld komt om déze wereld te redden? 2. Ze leert magie Wat als... de magie van dit kind in kracht afneemt naarmate ze zich langer in deze wereld bevindt? 3. Goede overwint het kwade Wat als... het kwade niet het goede overwint, maar het kind (uit de parallelle wereld) iets in zichzelf?

Jeetje Fae. Ik krijg hiervan gewoon zin om te schrijven. Motivatie level schoot omhoog van deze feedback, mooi omgedraaid dat plot.