Tijdsverloop

Kan best, en moet soms zelfs om aan te geven dat iest in een verder verleden plaatsvond. vtt leest over het algemeen niet prettig, dus probeer het te minimaliseren. Ik zie wel dat bij flashbacks vaak de eerste regel vtt is, en zo gauw het duidelijk is dat er sprake is van een flashback, dat je kunt overgaan naar vt. Het intrigeert me overigens wel, waarom je in ovt schrijft, en niet in vt...

Je zou er eigenlijk een paar zinnen omheen moeten laten zien, want de zin zoals hij er nu staat, is prima, maar in verband met de rest zou het best een dissonant kunnen zijn.

Dank je, Leonardo. Ik schrijf wel in verleden tijd, ovt is daar een vorm van: ´´voordat ze het wist''. Ik vroeg me alleen af of ik deze tijd overal moet gebruiken, ook als er over een voltooide actie gaat.

Therese: ....Daar moest ze zijn: die stijgende warme lucht had ze nodig. Ze ging hierin draaien, tot aan het centrum van de thermiek. Voor ze het wist, had ze een paar honderd meter hoogte gewonnen. ''Heel goed'', hoorde ze de instructeur achter zich....

Dat leest heel naturel.

Dank je wel, Therese.

Hoi Aliccia Uiteraard is het niet meer dan logisch dat een verhaal in ovt ook stukken in vvt bevat. Je moet het zo zien: Ook al vertel je een verhaal in vt, je bent aan het vertellen wat er op dat moment gebeurde, maar soms vermeld je iets dat al (veel) langer geleden/net ervoor heeft plaatsgevonden en in principe al is afgehandeld: 'Ik fietste naar de supermarkt. Het was druk op de weg, waardoor ik veel beter moest uitkijken dan gewoonlijk. Toen ik voor de zoveelste keer voor een rood stoplicht stond, dwaalden mijn gedachten af naar oma. [Ze had altijd zo'n vrolijke twinkeling in haar ogen gehad], helaas was daar niets meer van over.' Als oma nog steeds een twinkeling in haar ogen had op dat punt in het verhaal, zou ik moeten schrijven: Ze had altijd zo'n vrolijke twinkeling in haar ogen Maar het is gebeurd en het is niet meer aan de gang. Voltooid. Dus logischerwijs komt het in de vvt te staan. Je kan het dus gewoon zien als 'terugblikken'. Ook in een verhaal dat in vt verteld wordt, kan teruggeblikt worden. Dat is ook in jouw zin te zien:

Therese: ....Daar moest ze zijn: die stijgende warme lucht had ze nodig. Ze ging hierin draaien, tot aan het centrum van de thermiek. [Voor ze het wist], [had ze een paar honderd meter hoogte gewonnen]. ''Heel goed'', hoorde ze de instructeur achter zich....

Dus eerst verplaatst ze zich honderd meter in de hoogte, daarna is zij zich hiervan pas bewust geworden. Dit is dus duidelijk een voltooide "stijging" (in dit geval) of er is iets voltooid waar zij op terugblikt. Succes ermee :) EDIT: http://www.beterspellen.nl/website/index.php?pag=…

Ook al vertel je een verhaal in vt, je bent aan het vertellen wat er op dat moment gebeurde, maar soms vermeld je iets dat al (veel) langer geleden/net ervoor heeft plaatsgevonden en in principe al is afgehandeld: 'Ik fietste naar de supermarkt. Het was druk op de weg, waardoor ik veel beter moest uitkijken dan gewoonlijk. Toen ik voor de zoveelste keer voor een rood stoplicht stond, dwaalden mijn gedachten af naar oma. [Ze had altijd zo'n vrolijke twinkeling in haar ogen gehad], helaas was daar niets meer van over.' Als oma nog steeds een twinkeling in haar ogen had op dat punt in het verhaal, zou ik moeten schrijven: Ze had altijd zo'n vrolijke twinkeling in haar ogen Maar het is gebeurd en het is niet meer aan de gang. Voltooid. Dus logischerwijs komt het in de vvt te staan.

Toch niet mee eens. Ze had altijd zo'n vrolijke twinkeling in haar ogen speelt zich wel af in de voltooid verleden tijd, maar wil niet zeggen dat je het in de voltooid verleden tijd moet schrijven - met name niet wanneer je er een woord als altijd tussen plaatst. Mijn gedachten dwaalden af naar Oma. Ze had altijd zo'n vrolijke twinkeling in haar ogen. Punt. Helaas was daar niets meer van over. Dat zegt al dat het voltooid verleden tijd is. Dat gehad erachter vind ik in deze context een storend woord; je kunt het weglaten. Niet dat het grammaticaal fout is, maar het leest niet fijn. En inhoudelijk voegt gehad niets toe. Ter vergelijking: Mijn gedachten dwaalden af naar Oma. Ze at altijd zo graag ijsjes. Helaas kon dat niet meer. Als je daar schreef: Mijn gedachten dwaalden af naar Oma. Ze had altijd zo graag ijsjes gegeten. Helaas kon dat niet meer. Of: Mijn gedachten dwaalden af naar Oma. Ze breide altijd zo graag. Helaas ... etc Mijn gedachten dwaalden af naar Oma. Ze had altijd zo graag gebreid. Helaas ... etc. Welke zinnen lezen dan meer naturel?

Ik ben het Met Thérèse eens. De "mijn gedachten dwaalden af" introduceert de flashback dus kan de vt niet worden misverstaan.

Jongens, het was maar een snel bedacht voorbeeld, waarin ik juist wilde benadrukken dat het om iets uit het verleden ging. Ik wilde alleen proberen de ovt/vvt situatie voor haar te schetsen en daarmee te verhelderen, maar goed, ik besef ook wel dat het heel erg afhangt van woordkeus en de combinatie van bepaalde zinnen in samenhang met de rest van de tekst. Waarom geeft een van jullie niet even een beter voorbeeld? :)

Alicc, ook jou bedankt voor de moeite, je uitleg heeft mij zeker veel geholpen!