Lid sinds

12 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Beklemming

23 oktober 2012 - 17:27
Hallo allemaal, Laatst probeerde ik een kort verhaal te schrijven, en om daarin een beklemmende sfeer op te roepen. Ik merkte tot mijn frustratie dat dat me niet goed lukte. Het bleef hangen in ofwel een saaie beschrijving van gebeurtenissen, ofwel een tekst die om de haverklap doorzichtige hints gaf. Dus mijn vraag: hoe doen jullie dat, beklemming beschrijven (die eventueel aan het einde in een climax uitkomt)? Ik weet dat er al een topic over spanning is, maar dit is voor mijn gevoel toch iets anders... Alvast bedankt!

Lid sinds

14 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
23 oktober 2012 - 17:40
Ik heb de emotionele thesaurus (Engelstalig) er op nagekeken, maar ik vind op dit punt geen suggestisch. Kun je iets specifieker zijn? Beklemming kan bedreigend zijn, naargeestig, benauwing, verstikkend, bedrukt, zelfs verdrietig. Vanuit de persoon uit het zich vaak in een onbehaaglijk gevoel (sluimerend), naar adem happen (acuut). het kan versterkt worden door de sfeer (donker weer, benauwd en heet, lage rel. vochtigheid), geluiden (onheilspellend, te stil (bijv. geen fluitende vogels).

Lid sinds

12 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
23 oktober 2012 - 17:48
Ik heb het over de benauwende soort beklemming, Leonardo. Het gevoel dat er iets in de lucht hangt, een soort onbestemde spanning - als een naderende onweersbui, om maar eens een leuke vergelijking te bedenken. De door jou genoemde mogelijkheden heb ik al geprobeerd, maar ze kwamen op mij eerlijk gezegd een beetje cliché over toen ik ze eenmaal in het verhaal had verwerkt.

23 oktober 2012 - 18:54
Dat ligt aan een heleboel dingen, zoals perspectief en spanningsopbouw, genre, stijl. Misschien is het handiger concreet iets op Proeflezen te plaatsen?

dwe

Lid sinds

13 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
23 oktober 2012 - 19:36
Interessante vraag, ik ben het eens met S. dat je gewoon iets moet laten proeflezen. Omdat het misschien moeilijk is vanuit het niets een beklemmende scene te schrijven heb ik wel een suggestievoor het onderwerp en genre. Een alleenstaande moeder worstelt met een uit de kluiten en zijn bol groeiende zoon. Vanuit het perspectief van de jongen (horror). (je hoeft er niets me te doen, het is maar een idee. maar, durf je het aan?)

Lid sinds

18 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
23 oktober 2012 - 20:42
Dingen weglaten, kan helpen. Doordat niet concreet is wat er aan de hand is, tast de lezer net zo in het duister als de hoofdpersoon. Normaal denk je aan wie wat waar wanneer waarom en waarmee; nu zorg je bewust dat een van die W's niet ingevuld is, maar de hoofdpersoon naar die invulling juist wel verlangt.

24 oktober 2012 - 9:12
Dingen weglaten, kan helpen. Doordat niet concreet is wat er aan de hand is, tast de lezer net zo in het duister als de hoofdpersoon. Normaal denk je aan wie wat waar wanneer waarom en waarmee; nu zorg je bewust dat een van die W's niet ingevuld is, maar de hoofdpersoon naar die invulling juist wel verlangt.
Dat kan alleen als je daarvoor ook op die manier werkte, en het juiste perspectief gebruikt. Anders haakt de lezer af. Die merkt best dat ineens iets wordt weggelaten.

Lid sinds

15 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
  • Moderator
24 oktober 2012 - 9:48
Het gaat erom waarom je de beklemming wilt inzetten. Wat is het in het verhaal dat om een beklemmende sfeer vraagt? Als je dat element / die elementen eruit pikt, kun je de beklemming zelf analyseren en beschrijven. Tweede vraag is dan: waarom is de situatie beklemmend? Ligt het aan de omstandigheden? Of aan het personage? Wat doet het personage daar en dan? De vijf W's van Ceridwen. Dat zijn de achterliggende factoren; die benoem je niet, die beschrijf je. Het is jouw blauwdruk van waaruit je werkt. Die kent de lezer niet, en moet hij ook niet kennen. De lezer ziet het verhaal. Hoe beschrijf je beklemming? Door met dat ene essentiële element / die enkele essentiële elementen te spelen. Woordkeus, zinsbouw, structuur, personage, situatie - dat is de wol waaruit de rode draad van sfeer geweven wordt. Bijvoorbeeld wel het dichtpiepen van een deur beschrijven, maar net niet de tik waarmee hij in het slot valt. Is de deur nu open of dicht? Kan er nog iemand binnenkomen? De vraag van het personage is de vraag van de lezer. Verdiep je dus in de elementen, de W's, van je verhaal, en ontrafel de achterliggende essentiële factoren. Zoek er de juiste woorden bij, de goede zinsbouw (soms een vraag, soms een onafgemaakte zin of gedachte), weet wie je personage is, ken hem, ken zijn gedrag, zijn reacties, ken de situatie / omstandigheden van je verhaal. En voer de lezer deze hele hap als een lekkere maaltijd. Ik hoop dat je er iets mee kunt.

Lid sinds

12 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
24 oktober 2012 - 22:15
Ha allemaal, bedankt voor jullie reacties! Ik had er niet zo bij stilgestaan dat het moeilijk is iets over de beklemming te zeggen zolang het niet duidelijk is waar het verhaal over gaat, dus ik zal maar even een korte samenvatting geven. Het genre kan ik niet precies benoemen - iets thrillerachtigs, zou ik zeggen. Het komt neer op een paranormaal begaafde hp die thuiskomt uit zijn werk, zijn huis leeg vind en zich daar bepaald ongemakkelijk bij voelt, hoewel hij helemaal niet verwachtte zijn gezin thuis aan te treffen. Hij gaat boven kijken en krijgt een paar flitsen van visioenen - nou ja, het einde verklap ik nog maar niet, voor als ik het nog bij proeflezen zou willen plaatsen. Misschien doe ik dat als zelf iets tevredener ben over het niveau van de tekst. Informatie weglaten, onheilspellende omgeving, spelen met de essentiële elementen... ik ga het proberen.
En voer dan de lezer deze hele hap als een lekkere maaltijd.
Jummie! :)