Ik zou niet selecteren en maar kiezen welke je erin stopt, maar toch proberen om er één geheel van te maken. Wat ik deed bij zoiets (maar dat was alleen losse scènes): ik had verschillende delen van het verhaal (de moeder is allang weg in deze scènes): a. een scène waarin de hp mishandeld werd door zijn vader, b. een stuk waarin de (aardige) vader van de hp doodging en daarna de broer van de hp de baas werd in huis, c. een verhaallijn waarin de hp met zijn vader en zus ergens woonde, maar na de dood van de zus verhuisden de vader en de hp, en d. een scène waarin de hp werd mishandeld door zijn broer. Ik heb dat opgelost met: in het begin is er de hp en zijn vader, de vader gaat dood, de hp gaat met zijn broer en zus ergens wonen waar de zus wordt vermoord. Ondertussen heeft de broer een hekel aan de hp en mishandelt hem, en wanneer ze verhuizen wordt dat nog erger en krijg je scène d. Nu hoop ik dat je wat aan dit voorbeeld hebt.

90 A4? Wow, da's best veel. Fijn dat je er wat aan hebt :) succes ermee! O ja, vergeet ik 1 ding. Welkom op SchrijvenOnline! Haha, dat IKEA-logo. Ik ben fan van de IKEA, ik kom er het liefst elke week - maar dat lukt niet altijd helaas. Maar ik vind het een heerlijke winkel (L)

Praat me er niet van... Zo'n klotewerk ;) Wat ik doe is het stuk in mijn hoofd houden en gewoon gaan schrijven, opnieuw. En dan ook het bestaande stuk opnieuw schrijven zodat het naadloos in de rest past. Bestaande stukken komen bij mij zelden in hun geheel in het uiteindelijke verhaal, maar de strekking ervan wel.

Wat je ook zou kunnen doen, is een verteller opvoeren die verschillende periodes uit het leven van je personages aan elkaar praat.

Het klinkt inderdaad logisch, wat je nu schrijft :) Succes! Wordt nog wat :D

Losse brokken heb ik ook vaak, en zeker als ze al een tijdje gelegen hebben zie je - althans bij mij- toch een verschil in stijl. Dan is het belangrijk om eerst de volgorde goed te hebben en niet bang te zijn om dingen weg te gooien of toch niet te gebruiken. Daarna maak ik een kopie, en over die kopie schrijf ik heen. Ik verander het zin voor zin, alinea voor alinea, en het liefst achterelkaardoor, binnen een week of twee. Zo probeer ik dan de stijl weer naar mijn zin te krijgen, en door het aan een stuk door te overschrijven ook te zorgen dat het een beetje gelijk van stijl en sfeer blijft . Britte zocht bij de stallen. Toen ze haar paard daar niet vond zocht ze in de weilanden. Tenslotte bleef er niets anders over dan toegeven aan de angst die al die uren al sluimerde. Ze ging naar de rivier. Blackie hield van water. Hij koelde graag zijn voeten in de koele kabbelende golfjes. En tijdens de rit nam hij steeds weer lange, kalme teugen van het water. Maar altijd waren ze samen geweest, als ze de rivier bezochten. Britte en Black, Black en Britte. De angst die sluimerde?! Koele kabbelende golfjes? Nee, zo zou ik dat op dit moment niet zeggen. Britte zocht eerst naar haar paard bij de stallen. Toen ze hem daar niet vond trok ze het weiland in. Tenslotte bleef er niets anders over dan toegeven aan het knagende gevoel in haar maag. Ze ging naar de rivier. Black hield van water, van de koele kringen om zijn hoeven en de lange, kalme teugen die hij nam terwijl ze door het water stapten. Maar altijd samen, Britte en Black, Black en Britte, samen in het water.

Succes Stefanie. Het plot (in grote lijnen) klinkt erg interessant. Ik gebruik een vergelijkbare techniek om mijn verhaal te vertellen. Elk hoofdstukje is geschreven vanuit een van de ca. 6 hoofdpersonen, zodat de lezer vanuit verschillende invalshoeken de spreker, maar ook de andere hoofdpersonen leert kennen. Of ik daarin slaag, is nog afwachten. Ik heb nu ca. 100 A4 maar ben pas op een kwart (inschatting). Dus er moeten nog heel wat letters op papier komen. Wat doe jij om goed in de sfeer van die tijd te komen?

Ja, muziek helpt zeker. Gebruik ik ook wel eens. Ik heb wel recepten uit de late middeleeuwen/renaissance tijd (mijn verhaal speelt zich af in de 16e eeuw) gezocht en gelezen, maar nog nooit gegeten. Is ook een leuk idee. Mijn belangrijkste truc van dit moment is het feit dat ik nu 3 maanden lang op de plek vertoef waar het verhaal zich afspeelt (nl. centrum van Toulouse). Kan zeggen dat dat enorm helpt, beter dan foto's. Maar ja, de tijd schrijdt voort en als het dan straks november is, moet ik toch terug. Klaar is niet. En ja, die pagina's. Het is nog maar de eerste ruwe versie, misschien schrap ik nog wel hele stukken. Maar ik wil toch wel iets van 300 pagina's overhouden.

Mijn hoofdpersonages zijn fictief, maar de personages eromheen hebben vrijwel allemaal echt bestaan. Soms ben ik genoodzaakt om wat vrijheid te nemen bij het weergeven van bepaalde gebeurtenissen qua plaats of tijd, maar verder probeer ik wel zo authentiek mogelijk te blijven. Hoe ben jij zo in dit thema terecht gekomen (vragen ze aan mij ook altijd)?

Ik gebruik een vergelijkbare techniek om mijn verhaal te vertellen. Elk hoofdstukje is geschreven vanuit een van de ca. 6 hoofdpersonen, zodat de lezer vanuit verschillende invalshoeken de spreker, maar ook de andere hoofdpersonen leert kennen. Of ik daarin slaag, is nog afwachten.

In mijn boek (ecothriller) gebruik ik ook 5 personen van waaruit ik schrijf. Lastig soms omdat ik ze allemaal ongeveer eenzelfde hoeveelheid tekst wil geven. Ik twijfel nog of ik ze per hst aan het woord laat, of per afgerond geheel (slechts gescheiden dmv een witregel). Soms wil een een personage maar even aan het word laten (zeg 2 blz) en dat is zo kort voor een hst.

Omdat in mijn boek een hoofdstuk 1 jaar beslaat, is elk hoofdstuk weer opgedeeld in paragrafen (ca. 10 per hst). Elk van die paragrafen is een scene door de ogen van een van de hoofdpersonen. Af en toe is een hp 2 paragrafen aaneen aan het woord, daar ontkom ik waarschijnlijk niet aan. Ik wil die paragrafen niet alleen door middel van een witregel scheiden, maar ook met een kopje/datum oid. Dan is de overstap naar een ander hp vrij goed herkenbaar lijkt mij.

Klinkt goed en duidelijk. Hoe groot zijn jouw paragrafen?