Geen afbeelding
jeri

Lid sinds

15 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Kinderboek: Welk perspectief

 10 december 2011 - 16:50
Hallo Sollers, Er borrelt een een kinderboek in mij op. Doelgroep: 7-11 jaar. Onderwerp: de dood. Ik zit echter met het perspectief. Ik heb nu een klad versie in het ik-perspectief. In de trant van: "Hoi, ik ben Kees, en ik zit op voetbal." "Mijn papa kijkt altijd naar het journaal." Maar het voelt niet goed om zinnen te schrijven als: Ik voelde dat mijn lip begon te trillen. Boos ruk ik me los van papa. Ik schopte tegen de tafel van nijd. Ik zit nu te denken of een algehele verteller beter geschikt is. Hebben jullie adviezen? Gisteren hoorde ik het nummer Flappie van Youp van 'tHek. Daarin hoor je ook de emoties goed verwoord, en de twijfel. Het kan dus wel. Jeri.

Geen afbeelding
Waus

Lid sinds

18 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 10 december 2011 - 17:02
Wat dacht je van: Mijn lip begon te trillen. Ik schopte tegen de tafel. *beschrijving van zijn nijd* Die zin met boos vind ik wel prima overkomen :)

Geen afbeelding
jeri

Lid sinds

15 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 10 december 2011 - 18:50
@Déesse-en-France: Heb je ook die link naar dat bericht van Tootsie op 12.1.2011? Of het onderwerp van dat topic? Ik kan er nu zo moeilijk naar zoeken. Gr, Jeri

Geen afbeelding
Helga

Lid sinds

16 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 10 december 2011 - 20:52
Als je vanuit het ik-perspectief schrijft, zou ik niet schrijven: mijn lip begon te trillen. Want zo'n trillende lip observeer je vooral bij een ander. Als je zelf in zo'n gemoedstoestand zit, zijn er waarschijnlijk fysieke kenmerken die je meer opvallen dan zo'n trillend lipje. Je strot zit bijvoorbeeld dicht, of je ogen vullen zich met tranen, of je krijgt het opeens heel warm. Ik noem maar wat. Allemaal dingen die je voelt. Zo'n trillend lipje voel je zelf volgens mij amper.

Geen afbeelding
Thérèse

Lid sinds

15 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
  • Moderator
 10 december 2011 - 23:11
Dat die lip trilt, is een gevolg van iets anders: een emotie. Die emotie zou je kunnen beschrijven. Daarna kun je iets toevoegen als En nu voelde ik ook nog dat mijn lip begon te trillen. Of: Mijn keel werd zo droog, ik kreeg er geen woord meer uit. Boos rukte ik me los van papa kun je ook vanuit de achterliggende emotie beschrijven. Daarna dat de ik zich losrukte van papa. Dat hij boos is, is dan duidelijk en kun je achterwege laten. Hetzelfde voor Ik schopte tegen de tafel van nijd. Belangrijker is de nijd te beschrijven (waarom, hoe), en daarna de trap tegen de tafel. Nijd kan dan achterwege blijven.