Hallo iedereen, ik zit met een vraagje. Ik heb het idee voor een (korte) historische roman, maar ik vrees dat deze nogal ingewikkeld in elkaar zal gaan zitten. Het zit namelijk zo: Het verhaal gaat over vijf personen die elk op hun eigen manier WO I doormaken. Een van deze personen 'vertelt' het verhaal aan de lezer. Hij is dus als het ware de alwetende verteller, maar neemt zelf ook deel aan het verhaal. Dit staat in de ikvorm geschreven. Tegelijkertijd is er sprake van een briefwisseling tussen een moeder en een zoon. Hierbij wil ik de brieven van de zoon aan de moeder letterlijk in het verhaal opnemen. Dat betekent dus een tweede ik-vorm. Vervolgens wordt het verhaal van de moeder en een andere persoon in de 3e persoon verteld, (waarschijnlijk) zonder inmening van de ik-persoon die de eigenlijke verteller is. Volgen jullie het nog? ;) Dus nu mijn vraag: wordt het te ingewikkeld of te rommelig als er: 1) twee ikvormen worden gebruikt (die van de verteller en de briefschrijver) 2) ikvorm en 3e persoon elkaar afwisselen En in dat laatste geval: 3) moet ik de verteller een stem geven in de gedeeltes van de 3e persoon? (is het anders geen verteller meer ofzo? Hellup!!) Pffft, difficult... Alvast bedankt! Sarah