Geen afbeelding
SarahvanderMaas

Lid sinds

14 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Te gecompliceerd?

 22 augustus 2011 - 10:25
Hallo iedereen, ik zit met een vraagje. Ik heb het idee voor een (korte) historische roman, maar ik vrees dat deze nogal ingewikkeld in elkaar zal gaan zitten. Het zit namelijk zo: Het verhaal gaat over vijf personen die elk op hun eigen manier WO I doormaken. Een van deze personen 'vertelt' het verhaal aan de lezer. Hij is dus als het ware de alwetende verteller, maar neemt zelf ook deel aan het verhaal. Dit staat in de ikvorm geschreven. Tegelijkertijd is er sprake van een briefwisseling tussen een moeder en een zoon. Hierbij wil ik de brieven van de zoon aan de moeder letterlijk in het verhaal opnemen. Dat betekent dus een tweede ik-vorm. Vervolgens wordt het verhaal van de moeder en een andere persoon in de 3e persoon verteld, (waarschijnlijk) zonder inmening van de ik-persoon die de eigenlijke verteller is. Volgen jullie het nog? ;) Dus nu mijn vraag: wordt het te ingewikkeld of te rommelig als er: 1) twee ikvormen worden gebruikt (die van de verteller en de briefschrijver) 2) ikvorm en 3e persoon elkaar afwisselen En in dat laatste geval: 3) moet ik de verteller een stem geven in de gedeeltes van de 3e persoon? (is het anders geen verteller meer ofzo? Hellup!!) Pffft, difficult... Alvast bedankt! Sarah

Geen afbeelding
ludieke

Lid sinds

15 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 22 augustus 2011 - 10:40
In ieder geval moet je duidelijk maken wie er aan het woord is, dat kan bv door het hoofdstuk te introduceren met de naam van de persoon die aan het woord is. Over die alwetende verteller struikel ik. Volgens mij hoort dat een neutrale verteller te zijn anders kan hij toch niet in de hoofden van de anderen kijken? Een observant (de camera die erboven hangt) die alles registreert. Als de personages allemaal een heel eigen geluid hebben denk ik dat het wel kan. Ik las onlangs een deel van een boek over een aantal zussen, de hoofdstukken vanuit de verschillende perspectieven beschreven maar ik kon ze niet goed uit elkaar houden, Dat leest niet fijn.

Geen afbeelding
SarahvanderMaas

Lid sinds

14 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 22 augustus 2011 - 10:48
Bedankt voor de reactie! De verteller is inderdaad niet alwetend, maar ik weet niet goed wat hij dan wel is, omdat hij zelf ook een rol speelt in het verhaal. Hij is als het ware degene die de taak heeft gekregen het verhaal op te schrijven. Maar moet hij dan wel of niet aanwezig zijn in de stukken van de 3e persoon? In feite kan hij niet weten wat er in hun hoofden omgaat, maar hij is wel de persoon die het opschrijft. Ze zouden het natuurlijk achteraf tegen hem verteld kunnen hebben. In dat geval zou hij eventueel zijn mening kunnen laten horen over bepaalde dingen, zodat je er als lezer weer even aan herinnerd wordt: oh ja, eigenlijk was hij aan het woord. Of laat ik hem, om nog meer verwarring te voorkomen, gewoon achterwege in die stukken? Hmpf...

Geen afbeelding
Johan Bordewijk

Lid sinds

13 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 22 augustus 2011 - 11:16
Om te beginnen: alles kan. Het hangt alleen af van de kwaliteit van de schrijver of eea goed en geloofwaardig bij de lezer overkomt. Op zich is er geen enkel bezwaar tegen meerdere ik-vertellers, al of niet afgewisseld met de auctoriele verteller. Wel is het zaak de lezer duidelijk te maken wie (en waarom die) aan het woord is. Of het moet je opzet zijn de lezer in verwarring te brengen, dat moet je het niet doen. Vraag is dan wel of het leuk is om je boek te lezen. Ik moest (toen ik je vraag las) denken aan Bonita Avenue van Peter Buwalda. Ik heb dat boek onlangs gelezen en hij speelt ook met vertellers. Ga eens buurten in dat boek en kijk hoe hij het doet.

Geen afbeelding
Harryhol

Lid sinds

14 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 23 augustus 2011 - 20:46
Kijk eens naar Bram Stoker's Dracula. Dat boek wordt verteld in de vorm van brieven en artikelen. Heel leerzaam als je iets complex wilt doen zoals jij beschrijft. Succes!

Geen afbeelding
SarahvanderMaas

Lid sinds

14 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 24 augustus 2011 - 11:33
Bedankt iedereen! Ik ga binnenkort maar eens een bezoekje aan de bibliotheek brengen denk ik ;) En verder ga ik wat experimenteren met vertellers, uiteindelijk zal er wel iets uitrollen wat leesbaar en begrijpelijk is. Iig fijn om te constateren dat het idee niet bij voorbaat onuitvoerbaar lijkt!

Geen afbeelding
Scarlet

Lid sinds

14 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 24 augustus 2011 - 11:55
In de fantasyserie Verboden & Verbannen van James Clemens blijkt aan het eind van de reeks dat het mysterieuze personage dat aan het begin (en eind?) van elk boek opduikt en het verhaal schrijft, het broertje van de hoofdpersoon is. Hij komt zelf voor in het verhaal en moet als straf voor zijn daden in het verhaal het verhaal vertellen. In het boek komen ook andere verhaallijnen aan bod en de jongen komt in de meeste scènes niet eens voor. Ik geloof dat hij aan het eind van het boek wel de kennis over het verhaal krijgt die ieder personage met zich meedraagt. Geen idee of je er iets aan hebt, maar je zou eens kunnen kijken hoe James Clemens het "probleem" met het perspectief precies heeft opgelost in deze boeken.

Geen afbeelding
Harryhol

Lid sinds

14 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 24 augustus 2011 - 12:07
Bedankt iedereen! Ik ga binnenkort maar eens een bezoekje aan de bibliotheek brengen denk ik ;) En verder ga ik wat experimenteren met vertellers, uiteindelijk zal er wel iets uitrollen wat leesbaar en begrijpelijk is. Iig fijn om te constateren dat het idee niet bij voorbaat onuitvoerbaar lijkt!
Zeker niet! Alles valt of staat echter bij de uitvoering. Zo lang het maar overduidelijk is wie er wanneer aan het woord is, kan er heel veel :) En met overduidelijk bedoel ik ook echt OVERduidelijk. Subtiliteit hoort niet thuis in een goed verhaal.

Geen afbeelding
SarahvanderMaas

Lid sinds

14 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 24 augustus 2011 - 18:41
Bedankt iedereen! Ik ga binnenkort maar eens een bezoekje aan de bibliotheek brengen denk ik ;) En verder ga ik wat experimenteren met vertellers, uiteindelijk zal er wel iets uitrollen wat leesbaar en begrijpelijk is. Iig fijn om te constateren dat het idee niet bij voorbaat onuitvoerbaar lijkt!
Zeker niet! Alles valt of staat echter bij de uitvoering. Zo lang het maar overduidelijk is wie er wanneer aan het woord is, kan er heel veel :) En met overduidelijk bedoel ik ook echt OVERduidelijk. Subtiliteit hoort niet thuis in een goed verhaal.
De naam in koeienletters boven elk hoofdstuk dus ;) (en als dat niet duidelijk is, ieder hoofdstuk inleiden met 'Hier spreekt Steven/Ralph/Gladys: ik ga weer verder waar ik was gebleven, dus let op!' :P :P)

Geen afbeelding
ludieke

Lid sinds

15 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 24 augustus 2011 - 19:57
Ik geloof dat het dit boek is van Patrick Modiano: In het café van de verloren jeugd. Daarin komen verschillende personen aan het woord, wisselt per hoofdstuk. Het is een prachtig boek, knap geschreven.