Geen afbeelding

Lid sinds

13 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Nibbler 20 juli 2010 - 12:30

Verteller stelt vraag aan lezer.

Hoi, Is het professioneel om de alwetende verteller te gebruiken om vragen te stellen over een situatie? Bv: "Jens moest nu beslissen wat hij ging doen. Zou hij kiezen voor Eva? Neen, daarvoor vond hij haar veel te opdringerig." Wat hier gebeurt is dat de verteller een vraag lanceert naar de lezer "zou hij haar kiezen?" en die dan zelf beantwoordt met de informatie die hij heeft. Je zou zelfs kunnen stellen dat de vraag die de verteller stelt, dezelfde is als die waar Jens mee worstelt. Ik betrap mezelf regelmatig dat ik bovenstaande formule toepas. Het geeft mij als schrijver ook denkruimte. Maar is het niet beter dit te vermijden? Bv: "Jens moest nu beslissen wat hij ging doen. Hij twijfelde om te kiezen voor Eva, maar kwam snel tot de conclusie dat hij haar veel te opdringerig vond." Wat denken jullie?

Geen afbeelding

Lid sinds

18 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Wiske 20 juli 2010 - 12:50
Ik zie dit niet als de alwetend verteller die een vraag lanceert naar de lezer, maar als de gedachtengang van de hoofdpersoon. En dat vind ik zeker kunnen, dat doe ik zelf in ieder geval graag en vrij regelmatig, bijvoorbeeld: Hij wilde dat hij er met iemand over kon praten, maar met wie? Wie kon hij nu echt vertrouwen? Niemand, bedacht hij somber. O ja, "nee" leest prettiger dan "neen" :)

Geen afbeelding

Lid sinds

13 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hekate 20 juli 2010 - 13:07
Dit lijkt mij ook eerder een personaal dan een alwetend perspectief. En het lijkt mij al helemaal geen vraag aan de lezer. Hoe zie jij de lezer hier in betrokken worden, Nibbler?

Geen afbeelding

Lid sinds

14 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
sgoojur 20 juli 2010 - 20:06
Ik vind het wel lachen. Als de lezer in slaap is gevallen, wordt hij/ zij door de vraag weer bij de les gehaald. Maar in dit voorbeeld lijkt het eerder de gedachte van Jens dan dat de alleswetende de vraag stelt aan de lezer. Zou jij een gratis lollie afslaan? Marc wel. Hoewel hij leed aan een ernstige suikerverslaving rende hij hard weg toen de vreemde kerel naar een zwarte Dutroux busje wees waarin hij, naar eigen zeggen, dozen vol snoepgoed bewaarde.

Geen afbeelding

Lid sinds

13 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Nibbler 21 juli 2010 - 14:17
Akkoord dat de vraag niet direct aan de lezer gesteld wordt. Ik bedoelde gewoon dat de verteller een vraag stelde. Bedankt voor het antwoord.

Geen afbeelding

Lid sinds

13 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
thjum 22 juli 2010 - 18:22
in lolita spreekt Humbert de lezer ook meermaals aan in de functie van verteller het is een prima middel denk ik je moet het natuurlijk niet te vaak doen op het gevaar af te klinken als een soap met telkens een nieuwe cliffhanger om de hoek

Geen afbeelding

Lid sinds

14 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
nickvanhintum 2 augustus 2010 - 12:43
Lolita wordt verteld vanuit een personage. Dit is een stijlvorm die consequent wordt doorgezet. Als dit niet zo is (als de verteller wordt ingezet als degene die de camera hanteert) en de schrijver geeft direct commentaar in de tekst, vind ik het vaak storend. Er zit voor mij een groot verschil in: "Mark beging een grote stommiteit toen hij zijn werkgeefster versierde." en: "Mark wist dat het een grote stommiteit was om zijn werkgeefster te versieren."

Geen afbeelding

Lid sinds

13 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Violet Vivian 5 augustus 2010 - 17:28
Ik vind zulke vragen altijd erg leuk als ik lees: het geeft me het gevoel dat ik echt mee mag denken, dat ik ook in het verhaal zit. In het schrijven zelf gebruik ik het niet zo vaak, maar ik stel wel eens retorische vragen die ik soms onbeantwoord laat. Werkt prima, het geeft inderdaad denkruimte als je iets vrijuit kunt schrijven en dat ook in het verhaal kunt gebruiken.