Geeeeen idee wat de beste is. Daarvoor heb ik al teveel geschreven ben ik bang. Deze vind ik wel een mooie. Ook al weet ik nog niet of ik de appel erin laat. [--]

De laatste zin uit een verhaal voor Arthur deel 2. Op zichzelf staand stelt het weinig voor, maar toen ik het herlas kreeg ik zowaar een brok in mijn keel, door de context. Verder niet echt, geloof ik.

Ik vind die appel er wel mooi in passen, alleen groeien appels niet aan struiken ;)

Jawel, als je een appelboom niet opsnoeit (en dat deden ze vroeger niet) groeien ze uit tot wilde grote struiken.

xD dank je, was foutje, ergens anders staat wel appelBoom. Ik weet alleen niet of het wel handig is, het is weer een aantal woorden... en ik moet er nog iets van 400 schrappen.

Zjors, echt? Dank je! Dat ga ik gebruiken :)

Jawel, als je een appelboom niet opsnoeit (en dat deden ze vroeger niet) groeien ze uit tot wilde grote struiken.

Hoe noem je dat, een appelstruik?

Omdat het een boom is... puur technisch gezien kan een boom niet in een struik veranderen namelijk ;) Het kan er wel struikachtig uitzien, maar het blijft een boom. Een struik heeft geen stam, een boom wel. Net zoals bananen niet aan bomen maar aan planten groeien, ook al lijkt het op een boom. Dus je kunt het het beste gewoon appelboom blijven noemen ;)

Ik ben bezig aan een nieuw boek en ik heb daar een stuk ingeschreven waarin iemand sterft en dat vind ik zelf prachtig en ben ik ook trots op. ik zou wel willen plaatsen maar ik wil niet telange stukken plaatsen en dan zou ik toch al driekwart van een A 4tje moeten posten en dan word het erg lang.

Oh ja, het stuk van het stervende jong uit Het neefje van de koning. Dat was ook wel een heftig stuk. En een aantal liefdesscenes uit hetzelfde verhaal... Hoe kon ik dat nou vergeten? :D

Mijn mooiste scène.... als een vrouw na een verkrachting weer teruggaat naar het strand uit haar jeugd en merkt dat ze totaal van haar gevoel vervreemd is, eigenlijk niks meer voelt in haar poging om te 'overleven'. En hoe ze dan langzaam haar gevoelens terug gaat vinden.

Mijn mooiste scène (meer een schrijfmoment) is een opmerking uit een dialoog tussen een tante en haar nicht, waarin de nicht, Audrey het volgende zegt tegen haar tante(Aurora) "Ik wil wel een beetje plezier hebben in mijn leven, anders hou ik het niet uit`

Dat vind ik nogal cliché, Four Seasons. Waarom vind je dit zo mooi?

Ik heb 2 scènes die me nog steeds raken wanneer ik ze herlees. 1: een meisje heeft drie keer hetzelfde gesprek met haar grootvader (die alzheimer heeft). De grootvader denkt dat ze zijn dochter is en vraagt telkens opnieuw wanneer zijn vrouw komt (die al lang overleden is). De derde keer zegt ze tegen haar grootvader dat 'mama' gauw zal komen. Als ik het zo lees, klinkt het niet zo emotioneel, maar het hele stuk op zich is dat wel. 2: hetzelfde meisje. Ze gaat samen met haar beste vriendin een nachtje stappen omdat die vriendin verhuist. Ze beschrijft het als een soort spel waarin er niemand kan winnen en waarin de uitslag reeds beslist is. Haar hele wereld begint te draaien door overmatig gebruik van alcohol. Wanneer ze thuiskomt kotst ze een combi onder die voor haar huis staat, een agent stapt uit en vertelt haar dat haar broertje dood is. Ze beschrijft hoe haar wereld stopt met draaien. Voorgoed. Het spel was gespeeld, de wereld had gewonnen.

Dat vind ik nogal cliché, Four Seasons. Waarom vind je dit zo mooi?

Ik had de dialoog laten nakijken door Louis Stiller (cursus ontdek je schrijftalent) Hij schreef als commentaar: Subtiel, hiermee zeg je heel veel, maar dat doe je niet rechtstreeks. Ik wou er eigenlijk mee aangeven dat er een enorm verschil is tussen generaties, als het gaat om of je plezier mag hebben, of dingen (enkel) voor je plezier te doen in je leven als vrouw. Om voor jezelf te kiezen zegmaar en je leven te leiden zoals je dat zelf wilt. Maar dat is mijn beleving. Is dat realistisch?

Ligt eraan hoe oud die tante is. De generatie die nu tante is van jongeren, is volgens mij zelf nooit zo beknot geweest. Maar het is jouw verhaal, jij weet precies de context. Ik baseerde mijn mening natuurlijk alleen op dat kleine stukje uit zijn verband gehaalde tekst.