Literaire Tijdschriften

Hallo Allemaal Mijn naam is Eefje en ik zit op de school voor journalistiek. Ik ben een stuk aan het schrijven over de typografie van literaire tijdschriften, en ik ben erg nieuwsgierig naar wat de lezers van die bladen er zelf nu eigenlijk van vinden. Ik ben van mening dat de typografie van de meeste literaire bladen beter kan. Vaak zijn het lange lappen tekst die juist af en toe mooi onderbroken kunnen worden door een streamer of een tussenkopje. Dit maakt de hele pagina aantrekkelijker voor de lezer en maakt ook de tekst makkelijker te behappen door die in kleinere stukken in te delen. Met typografie kunnen hele leuke dingen gedaan worden (zoals de korte verhalen in La Vie en Rose, wat verder een glossy is, maar toch een mooi voorbeeld) en het is jammer dat daar bij literaire tijdschriften zo weinig gebruik van gemaakt wordt. Tijdschriften kunnen heel dynamisch zijn, en weinig foto’s illustraties hoeven niet te betekenen dat dat niet kan. Dus wie hier leest literaire bladen als Hollands Maandblad en De Revisor en Tirade? Hoe ervaren jullie het? Vinden jullie het juist fijn dat de typografie op die van een boek lijkt of zorgt het ervoor dat je niet het gevoel hebt een tijdschrift te zitten lezen? Lezen jullie lekker door of is het vaak te veel om in één keer te lezen? Geef hier je mening over literaire tijdschriften! Voornamelijk over de vormgeving en typografie, en of die goed samenwerkt met de inhoud om het geheel interessant te maken. (Afhankelijk van de reacties die ik krijg wil ik ze in mijn stuk kunnen gebruiken, ik ga ervan uit dat jullie dat oké vinden tenzij er expliciet gezegd wordt van niet.)