Mijn begeleidingsbrief.. Help!

Misschien ben ik niet de juiste persoon om je hier antwoord op te geven, want mijn manusjes werden nooit goed ontvangen. Maar naar mijn mening moet je de brief iets korter maken (want ze hebben al zoveel leesgoed om zich heen liggen) en ik denk ook dat je wat origineler mag zijn. O ja, en het is "mijn manuscript, DAT ik hierbij meestuur". Er zullen vast nog wel betere reacties komen. In ieder geval toi, toi, toi!

O ja, en het is "mijn manuscript, DAT ik hierbij meestuur".

Dat is een goeie! Oei! Op die fout word je denk ik al zo afgewezen. Dank u dank u dank u!!!!! Ik zal kijken of ik hem kan inkorten en of ik er een vleugje originaliteit in kan verwerken. ;)

tot nu toe heb ik de synopsis van verstuurde manuscripten op een los vel meegestuurd, dus niet in de brief verwerkt. Wordt de brief ook meteen een stuk korter van. Ik denk dat dat voor de meeste uitgevers overzichtelijker werkt, zo kunnen ze de synopsis eventueel apart kopieren en doorsturen naar collega's. Zou ik doen. Iris

Volgens mij moet in een synopsis het hele plot. Nu is het meer een flaptekst. Ik geloof ook dat het gebruikelijk is om niet je hele manuscript op te sturen, maar slechts twee hoofdstukken. Als de uitgever geïnteresseerd is, vraagt hij om meer. Succes!

Ik weet dat dit geen spellingtopic is, maar ik moet even juffen: Aiaiai, ik begin ernstig te twijfelen aan WAT ik altijd aan de kinderen heb geleerd... Het manuscript, wat ik meestuur > manuscript = lijdend voorwerp, dus ik schrijf WAT. Het manuscript, dat meegestuurd wordt > manuscript = onderwerp, dus ik schrijf DAT. Heb ik DAT nou altijd fout gedaan? ;) :? Kan iemand even in de schrijfgids van Renkema kijken? En inderdaad heb ik ook altijd begrepen dat de synopsis beter apart kan. Sommige uitgevers vragen om twee hoofdstukken, maar sommige staan erop dat je alles stuurt. Even op de website kijken of informeren kan dus geen kwaad.

Daar hebben jullie gelijk in. Ik heb het korte stukje met de inhoud eruit gehaald, overigens zou dat ook een beetje dubbel zijn, aangezien het ook in de synopsis staat. 'Wat' heb ik ook veranderd in 'dat', alleen het originele aspect gaat me nog een beetje stroef af. :( Ik heb bij een van de uitgevers zien staan dat ze alleen de eerste 50 pagina's willen ontvangen, bij de andere twee staat het er niet bij. Betekent dit dat zij het wel in z'n geheel willen ontvangen?

Volgens mij is het toch echt WAT, Chinouk... Bij de andere twee uitgevers zou ik even bellen om te vragen hoe ze het willen ontvangen.

Sigyn, ik juf even met je mee: het manuscript is een concreet iets: dus dat. wat ik aan de kinderen geleerd heb: dus wat. Dat is abstract. Toch???

Dat "WAT ik aan de kinderen geleerd heb" staat voor de gein groot gedrukt, de kern van mijn verhaal staat in de twee zinnen eronder. Heeft het met concreet en abstract te maken? Ik meen echt geleerd te hebben dat het met onderwerp en lijdend voorwerp te maken had. Ik kom morgenvroeg op school, dan zal ik wel even sneupen in de taalboeken. Ik ben alweer vijf jaar uit het vak, ik kan het mis hebben.

Het heeft niet te maken met lijdend voorwerp of onderwerp. Het criterium is inderdaad is het bepaald of onbepaald. Volgens Renkema. Het manuscript (bepaald) dat ik meestuur... Iets (onbepaald) wat ik meestuur...

Sigyn, als jij gelijk hebt, deed ik het altijd fout. OEF! Ik ga ook op onderzoek uit. We zijn niet off-topic, want we doen dit voor Chinouk. :-))

Ach Zjors, die Renkema toch!!! Dankjewel!

Dank aan Zjors en Renkema! Ik ga Renkema ook maar in huis halen.

Ik denk dat je je motivatie ook nog een beetje kan uitbreiden. Ik lees bijvoorbeeld regelmatig boeken van Leopold maar daar ga ik echt mijn manuscript niet heensturen ;)

Ik zou wat minder ´ik-ik-ikken' , Chinouk. Ook zou ik wat minder algemeen eindigen 'ik zoek een uitgeverij', dit is geen motivatie. Op deze website kun je heel duidelijk terugvinden hoe je een synopsis moet opbouwen. En ja, dat moet op een apart A4.

Voor de dat/wat discussie: http://www.schrijvenonline.org/forum-onderwerp/22… Omdat ik het zelf ook niet meer snap nu ;)

Chinouk, Ik zou de reden waarom je net deze uitgeverij heb gekozen benadrukken. Het is toch zo dat het soort boeken dat je van deze uitgeverij gelezen hebt, overeenkomt met het boek dat je aanbiedt? Succes, Marria

Inderdaad Marria. Ik ga er nog even naar kijken.

Mijn manuscript ligt zo goed als klaar om de deur uit te gaan, dus een synopsis en begeleidingsbrief behoren ook klaar te liggen. Toch heb ik moeite met mijn brief. Vertel ik te veel, of vertel ik te weinig? Wie wil de moeite nemen om naar deze korte brief te kijken?

Ik vind de brief erg lang, tè lang vind ik (maar dat was al eerder gezegd). De zinnen zijn ook niet mooi. Dat moet toch eigenlijk wel denk ik, als je een boek aanbiedt. En dat "cryptische briefjes" klinkt niet zo lekker in je oor als de rest van je tekst.

Denken jullie dat het veel uitmaakt wat in de begeleidende brief staat? Ik heb zelf het gevoel dat het zoals een sollicitatie is: er wordt nauwelijks naar de brief gekeken, alleen naar de cv. Ik heb zelf toendertijd alles in de synopsis gezet (dus inhoud, en mijn achtergrond etc). En een superkort mailtje gestuurd. Alleen met de vraag of ze interesse hadden. Toen het boek uitkwam, heb ik in aardig wat kranten en tijdschriften gestaan. Daarvoor kreeg ik meestal eerst de ruwe tekst te lezen. En weet je wat me opviel? Hoeveel spelfouten die journalisten maken! Het was echt een eye-opener voor mij om te zien dat een goede journalist vooral betekent dat je de mensen kunt boeien. Die spelfouten worden er wel uitgehaald door een corrector. Daarom vraag ik me nu af of dat ook niet geldt voor schrijvers. En er helemaal niet zoveel conclusies worden getrokken als er een spel- of stijlfout in de brief of het boek staat. Dit gezegd hebbende, moet ik ook eerlijk toegeven dat ik mensen op basis van spelfouten in hun sollicitatiebrief heb afgewezen voor een webmaster-baan. Niet omdat ze foutloos moeten schrijven, maar meer omdat ze blijkbaar niet de moeite hebben gedaan de brief over te laten lezen door iemand anders, omdat ze de zelfkennis hebben dat ze niet foutloos schrijven. Deze personen moeten immers ook teksten op een website plaatsen. Dus ik zie ook de andere kant.

Ik heb wel eens gehoord dat er inderdaad niet of nauwelijks naar de brief wordt gekeken, dat het zelfs gewoon een formaliteit is, maar stel je voor dat ze wel kijken.... ;)

Ik zou het gewoon kort houden: 'Hierbij bied ik u het manuscript 'Liefdesduivel' aan, met de vraag of u het wilt lezen en uitgeven.' (Want dat je het daarom naar hen stuurt, begrijpen ze zonder meer). 'Het gaat over hoe een jonge vrouw zich in de nesten werkt door met de vriendin van haar ex in zee te gaan.' (Hihihi: dat er ook al nesten in de zee zijn... Maar goed: iets dergelijks). 'Uw uitgeverij heb ik gekozen omdat ik ... (titels) erg goede boeken vind en mijn verhaal lijkt me er goed bij te passen.' De discussie over WAT en DAT kun je omzeilen. Tot slot: 'Voor vragen en opmerkingen kunt u me altijd bereiken onder ...' (gegevens). Het gaat niet om de brief hoewel hij correct moet zijn. Het is ook geen sollicitatiebrief, dus hoef je nog niet te vertellen wat je allemaal al gedaan hebt op schrijfgebied. Daar vragen ze later wel naar. Men begint je manuscript te lezen en als ze verder komen dan tien pagina's (geïnteresseerd lezen), zit je denk ik goed. Ze willen je boek uitgeven, niet je brief.

Ik heb ook liever dat ze mijn boek uitgeven dan mijn brief. :D Ik lees hier erg regelmatig dat er maar weinig gelezen wordt van het manuscript. Soms het eerste hoofdstuk, een paar pagina's in het midden en meer vaak niet. Op andere sites heb ik weer gezien dat naar ieder manuscript serieus gekeken wordt en dat ze het wel volledig lezen. Is dit gewoon een verschil tussen uitgevers, of wordt het door niemand volledig gelezen? De brief, complete synopsis én het manuscript zijn nu echt af. Dinsdag gaat het op de post (wilde het maandag al doen, maar dan vieren we feest ;)).

Bij de sommige schrijfwedstrijden, zoals www.webregio.nl , komen alle verhalen zonder selectie vooraf op de site. Als je die allemaal probeert te lezen, zeker als je later instapt, zal je merken dat je al snel gaat scannen. Je leest de eerste regels, pakt het, spreekt de stijl me aan, houdt het de aandacht vast. En dan lees je door of ga je verder naar het volgende stuk. Ik stel me voor dat een redacteur zich op dezelfde manier door een stapel manuscripten heen werkt. En ja, een verhaal wat de een suf vindt spreekt de ander aan. Zelfs de dag of de tijd van de dag kan verschil maken, voor de koffie na de koffie. Maar - rotte appelen daargelaten en die heb je in iedere branche - ik ben er van overtuigd dat redacteuren weten hoeveel werk er in een manuscript zit en er respectvol mee om gaan.

@Chinouk, je schrijft: 'Ik lees hier erg regelmatig dat er maar weinig gelezen wordt van het manuscript. Soms het eerste hoofdstuk, een paar pagina's in het midden en meer vaak niet. Op andere sites heb ik weer gezien dat naar ieder manuscript serieus gekeken wordt en dat ze het wel volledig lezen. Is dit gewoon een verschil tussen uitgevers, of wordt het door niemand volledig gelezen?' Ik denk dat als iemand - wie dan ook - iets leest wat hem niet boeit, hij het terzijde legt. Een redacteur kijkt er (denk ik) echter niet alleen naar of het HEM boeit, maar ook naar stijl, inhoud, originaliteit, thema. Als hij door dat alles geboeid wordt, leest hij door en gaat denken of hij het aan zijn collega zal laten lezen. Heeft hij die beslissing genomen, en de collega heeft (ongeveer) dezelfde bevindingen, dan gaan ze het in de vergadering leggen. Als jouw manuscript door de vergadering komt, gaan ze je bellen. Vandaar dat het zo lang duurt. En dan word je uitgenodigd voor een gesprek waarin je alles vertellen kunt wat je eigenlijk in je brief had willen schrijven. Wat voor werk je doet, hoe je gezin eruit ziet. Al die belangrijke dingen. Maar zolang men nog niet weet wat men wil met je manuscript, heeft het niet veel zin om wél al te weten wat jij voor iemand bent. Dat is geen desinteresse maar gewoon doelgericht werken. Daarna - als de beslissing genomen is DAT je manuscript uitgegeven gaat worden door deze uitgeverij (jullie zijn het dus eens geworden) - komen ze terug op structuur (zou je dit stuk niet beter daar kunnen plaatsen?), hiaten (hoe is het eigenlijk verder gegaan met Piet?) en andere dingen die van wezenlijk belang zijn om een goed boek op de markt te brengen. Je hebt progressieve uitgevers die echt nieuwe dingen zoeken en je hebt behoudende uitgevers die overwegend hetzelfde stramien hanteren omdat het zekerheid geeft. En je hebt nieuwe uitgevers die hun plaats op de markt moeten veroveren en belang hebben bij goede schrijvers. Ik hoop dat je er iets aan hebt. In elk geval wens ik je veel succes en laat je het horen hoe het verder gegaan is?

In het handboek voor schrijvers en op diverse websites staat dat je een standaard begeleidingsbrief moet schrijven. Mijn advies: probeer het toch iets persoonlijkers te maken dan dat. Met name waarom je denkt dat je werk bij die uitgever past is belangrijk; niet hoe lang je eraan hebt gewerkt en hoe goed je vrienden het vinden. Bij de meest persoonlijke brieven is mijn manuscript in ieder geval van de stapel gepakt door diverse uitgevers en uitgebreid gelezen. Of dit hieraan heeft gelegen; dat weet ik niet. En wat ik zelden lees, maar toch belangrijk wordt gevonden bij uitgevers: een relevante CV.(Opleiding, werk, al gepubliceerd werk en/of gewonnen prijzen). Je solliciteert immers.