"Mijn vader heeft mij uit die grot geschopt". Het is heel erg voor je, maar ik zou dat proberen te "parkeren" en het niet meenemen in de workshop. Dat is van een heel ander kaliber dan bewustwording van het moment. Schrijven van metaforen (grot) is interessant, maar een heel andere opdracht. 

Beste Cimca, die opmerking was voor Diana en rust op kennis die alleen voor Drakologen zinvol is. Erg is het in geen geval, wel leerzaam. 

 P.S. Ik ben psycholoog en schrijf af en toe wat. 

Ik bespeur een understatement. En ja, mijn vader heeft mij uit een grot geschopt. Deze metafoor slaat op het "ik moest mij aanpassen aan de Hollandse gewoontes" waar hij jammerlijk heeft gefaald, want ik zit inmiddels zeer comfortabel in een geheel nieuwe, zelf ontworpen grot. U als psycholoog herkent ongetwijfeld de onderliggende problemen.

Het is ook een therapeutische schrijfopdracht. Ik zou dan kiezen: is het schrijven of het therapeutische het belangrijkste? Dat zijn twee verschillende doelgroepen. Zelf zou ik in deze winkel de bewustwording voorop stellen. 

Ik denk dat ik mij richt naar één doelgroep, namelijk de bewustwording dat schrijven therapeutisch kan zijn. Als mensen denken dat ik ze wil leren schrijven, doe ik iets fout.  

Een voorwerp meenemen vind ik een goed uitgangspunt. De deelnemer kan er ook voor kiezen om zich te beperken tot 1 zintuig. Ik ben erg visueel ingesteld en zou beschrijven wat ik zie (als in een film) als ik aan dit voorwerp denk.  

Mooi! Deelnemers die deze mening delen trek ik zo snel als mogelijk op een zijpad,omdat ik denk dat zintuig oog/zien het meest bedrieglijke zintuig is - zeker in Nederland waar veel Hollanders zijn. 

Laat ik eerlijk zijn: ik zou me niet aanmelden. Ik vind het veel teveel allemaal. Ik word overdonderd. Dat schrikt mij af.  

Oké. Dat is eerlijk gezegd ook mijn probleem. Het is voor mij óók teveel. Het zal één van mijn eigen vele valkuilen zijn dat ik - nog steeds - veel teveel aannames doe. Wervingsteksten zijn beslist niet mijn ding.

U zou zich niet aanmelden omdat het veel teveel is. Omdat u psycholoog bent vraag ik het u ietwat directer. 

Zou u een workshop "SchrijfWerkInzicht" volgen als ik uw geschreven woorden - de ruimte tussen en rondom die woorden - kan vertalen? .   

Dank u wel, Heer Pisano!  

Leonardo Pisano schreef; Ik zou zeker naar een presentatie genoemd "De Zintuigen van een Draak" gaan! 

Perfecte gedachte!  

cimca schreef; Dat zou ik het interessants vinden: waarnemen met een ander dan mijn voorkeurszintuig. We nemen allemaal maar een deel waar van de dingen om ons heen en van onze innerlijke wereld. In dat opzicht zou er een wereld voor mij open kunnen gaan.

Mooi, dat woord VoorKeurZintuig neem ik mee. Een Zintuig dat gaat Keuren Voor een [bewust/onbewust] Oordeel. Dat zintuig wil ik graag zo snel mogelijk uitschakelen. Maar eerst wil ik ontdekken welk zintuig de deelnemer gebruikt. 

Voor de deelnemers heb ik voor we beginnen te schrijven, nog een blad 2. Hoeven ze alleen maar te lezen. 

Perceptie is waarneming. Perceptie, het waarnemen van zintuiglijke informatie. Elke waarneming kan worden gekleurd door je eigen ervaringen, je achtergrond en levensgeschiedenis. Hoe reageer je op je eerste zintuiglijke indruk? De zintuigen van een mens: horen, zien, ruiken, voelen en proeven zijn belangrijk om te kunnen waarnemen.  Het waarnemen is het vermogen om informatie die onze zintuigen ontvangen, op te nemen, te verwerken, te begrijpen en te reageren. Niet reageren is ook een reactie. Het is mogelijk om je waarnemingsvermogen te trainen, uit te breiden, te voeden, te verbeteren. Denk aan mediteren, lezen, tekenen, musiceren, et cetera. Per persoon is de perceptie verschillend. Perceptie wordt beïnvloed door ervaringen. En geen mens heeft dezelfde ervaringen.

Neem de volgende vraag mee - in gedachten: 'Alleen met je zintuigen?'

Dan gaan we schrijven. 

En als de eerste woorden zijn geschreven, misschien zelfs een verhaaltje, heb ik nog een blad 3.

 

Je hoeft niet te wandelen naar Santiago de Compostella,  te mediteren in een tempel, of te reizen naar onbekende plekken. Wie je bent, hoef je niet buiten jezelf te zoeken, maar kan je in jezelf zoeken.

En vinden … 

Ontdek de “Draak” in jezelf.

En dan ...  uiteraard na toestemming - laat ik mijn zintuigen los op wat geschreven is. 

cimca schreef; Kun je de meest recente versie van je tekst hieronder plaatsen, dan kijk ik er nog wat meer in detail naar

Deze versie is reeds geplaatst in de nieuwsbrief. Echter, door een virus was en is de workshop voorlopig niet mogelijk. 

“Van wartaal naar ware taal.” 

Schrijven met of zonder interpunctie – met of zonder taalfouten. Gebruik maken van je zintuigen. Wat als je de groei van je ziel – je zelfbewustzijn, karakter, denken, intuïtie, je leven, zelf kan beschrijven? Je interne alchemie ontrafelen door het geschreven woord. Wat als je je gedachten kan vangen in woorden? Ze kan nalezen, je gevoelens helder en inzichtelijk kan maken? Je gedachten ordenen, al is het maar voor een kort moment. Leer te schrijven over je gedachten. Kom erachter hoe door schrijven je zintuigen opnieuw wakker worden: anders luisteren, voelen met je hart, geurherinneringen omschrijven, je ogen voor de wereld – het universum – openen en proeven van je eigen leven. We weten allemaal hoe gevoelens in een flits kunnen omschakelen van blijdschap naar teleurstelling, van hoogmoed naar bescheidenheid. Maar … begrijpen wat je voelt heeft tijd nodig. Leer te gaan zitten om te schrijven, en vind de tijd om jezelf te leren kennen.

Een vorm van mindfulness, ontdekken dat je zelf instaat bent een nu-moment te creëren door je gedachten letterlijk letter na letter te verbinden, woorden en zinnen te vormen, je gedachten bevriezen - vastleggen in een kort verhaal. 

Diana Silver schreef; Ik heb ooit gelezen dat Draken het liefst leven in een overschaduwde grot van kalme bescheidenheid. 

Yrret schreef; Mijn vader heeft mij uit die 'grot' geschopt.  

 

Ruim 2 jaar verder. Ik ben maar weer in mijn grot gekropen. Al heel snel. Het voelt warm en licht aan in mijn nieuwe grot. Het was bij die enkeling die toch deze stap waagde geen succes. Ik heb niemand kunnen helpen. Of toch? Ik zal het nooit of ooit weten.  

Bescheidenheid, en dan nog kalm ook. Waar u dat heeft gelezen was een fantast aan het woord.