schrijven: voor/door mannen of vrouwen?

 7 februari 2007 - 14:56

Dit citaat van Connie Palmen kwam ik tegen op onze homepagina (lezen jullie die eigenlijk ook altijd?):

Quote:
Tot afgrijzen van menige vrouw schrijf ik in De wetten dat ik schrijven een mannelijk beroep vind. Dat vind ik ook. Alleen mannen hebben daar de tijd voor. Vrouwen moeten kinderen krijgen, veel bij hen zijn, lekker koken.
- Connie Palmen

Ik heb het altijd anders gezien: mannen schrijven niet omdat ze er tijd voor hebben maar omdat ze de wereld beheersen, ze hebben het voor het zeggen, ze hebben iets te vertellen, dus de mededeelzaamheid is aan de man.

En de vrouw? Kinderen krijgen, veel bij hen zijn, lekker koken?
Ja dat wel maar het vertellen begint bij moeder op schoot. Het eerste woord is aan de vrouw, het tweede aan de man en het laatste woord... is weer aan de vrouw omdat zij nu eenmaal langer leeft. Dan is het cirkeltje weer rond.

En wat vinden jullie?

8 februari 2007 - 0:21

Quote:
Of slaat mevrouw de zakkenroller in elkaar die in een donker steegje om geld vraagt?

Je moet nooit in donkere steegjes gaan lopen, niet met geld en niet zonder geld, niet met man en niet zonder man.

Misschien hoeven de rollen niet eens zo vreselijk omgedraaid te worden als het denken erover veranderd werd.
Het huisvrouw/-moeder zijn wordt niet gewaardeerd (omdat het geen geld oplevert, dat is de enige reden).
De koffiejuffrouw wordt altijd een beetje gekleineerd (maar o wee als ze er niet is...).
De mensen die het prachtigste werk doen in zieken-/verzorgings- en verpleegtehuizen worden ondergewaardeerd (omdat zieken en half-levenden geen geld opleveren...alleen maar geld kosten).

Tegelijkertijd is defensie het meest gesubsidieerde onderdeel van onze maatschappij terwijl... dat óók geen geld oplevert. Vreemd toch? En we willen allemaal nog vrede ook...

Eigenlijk zouden vrouwen gewoon hartstikke blij moeten zijn dat ze hier geen verantwoordelijkheid voor krijgen van de mannen.

Geen afbeelding
Ceridwen

Lid sinds

18 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 8 februari 2007 - 0:56

Ik denk dat het feminisme is geslaagd als vrouwen erin slagen hun eigen kracht terug te vinden. Dus niet de man imiteren, maar vertrouwen op de eigen kracht.

Maar het is moeilijk voor vrouwen om krachtig te zijn zolang er nog zoveel verborgen kleineringen geuit worden in het dagelijks leven. Mannen, maar ook vrouwen hebben vaak nauwelijks in de gaten dat en hoe dit gebeurd. Marriejeanne geeft een paar goede voorbeelden. En Mischka geeft er ook een paar, door feministische trutten te zeggen en een knipoogje te geven bij het fileparkeren. Deze opmerkingen zijn niet slecht bedoeld, je kan er zelfs de humor van inzien, maar het draagt wel bij aan het geheel.

Ik snap het wel, de grenzen zijn vaag, wat is een kleinering en wat is een grapje. Daarom is het ook zo moeilijk. Pas als we dat mechaniek van de dagelijkse kleinering doorzien en er niet meer aan bijdragen kunnen we beginnen te leren om volwaardig gelijkwaardig te zijn.

Geen afbeelding
Rapid

Lid sinds

18 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 8 februari 2007 - 8:52

Bij ons thuis is de moeder de manager van het gezin. Klaar. Zij bepaalt en wij volgen. Dat is iets natuurlijks. Het is niet hetzelfde als dat de vrouw voor de kinderen zorgt en kookt.

Even back to the subject.
Ik vind het vak 'schrijven' zowel mannelijk als vrouwelijk. Andere beroepen zijn veel meer geslachtsgevoelig (figuurlijk dan). Vrachtwagenchauffeur is een mannelijk beroep, schoonheidsspecialiste is een typisch vrouwelijk beroep. Maar bij schrijver zie ik geen verschil

Geen afbeelding
Irene

Lid sinds

18 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 8 februari 2007 - 9:08

mischka wrote:
ik vind t prima dat vrouwen voor zichzelf opkomen, iets te vertellen hebben en carriere maken. doet mijn vriendin ook, en ik zou niets anders willen.

Hoor je zelf niet hoe paternalistisch dit klinkt? Stel dat ik dit om zo draaien en zou zeggen: Ik vind het prima dat mannen voor zich zelf opkomen, iets te vertellen hebben en carrière maken. Doet mijn vriend ook… Klinkt toch een beetje vreemd.

mischka wrote:

maar vrouwen moeten niet vergeten vrouw te zijn, en dat zie ik bij sommige van die - pardon my french - feministische trutten a la connie palmen niet zo.

Dit vind ik wel heel kort door de bocht en buitengewoon denigrerend. Wanneer vergat Connie Palmen vrouw te zijn? En wat houdt dat dan in vrouw zijn? Wie beslist daar over? En waar in deze discussie is ze plotseling een trut geworden?
In de eerste plaats beoordeel ik een schrijver op zijn werk. Ik weet niet of je het werk van Connie Palmen gelezen hebt, maar ik ken haar als een zeer erudiet schrijfsters die prachtige aangrijpende boeken schrijft. Ze staat nou niet bepaald bekend als een feministische trut.
Haar quote aan het begin zou je eerder als anti feministisch kunnen uitleggen.
Zij neemt in het literaire bedrijf een uitzonderingspositie in, wanneer je dat weet, kan je haar uitspraak in perspectief zien. Zij is een van de weinige vrouwen in de top van de literaire wereld, waar over het algemeen nog steeds de mannen de dienst uitmaken.

Geen afbeelding
Cixi

Lid sinds

18 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
 8 februari 2007 - 9:45

mischka wrote:
ik vind t prima dat vrouwen voor zichzelf opkomen, iets te vertellen hebben en carriere maken. doet mijn vriendin ook, en ik zou niets anders willen. maar vrouwen moeten niet vergeten vrouw te zijn, en dat zie ik bij sommige van die - pardon my french - feministische trutten a la connie palmen niet zo.

Dit neigt naar hokjesgeest... Die vrouwen 'vergeten' heus niet vrouwelijk te zijn; ze zijn nu eenmaal zo van nature. Je hebt nu eenmaal heel vrouwelijke vrouwen en vrouwen die wat minder vrouwelijk zijn. Net zoals de ene man ook 'mannelijker' is dan de andere. Verschillen tussen mensen maken het individu.

Geen afbeelding
Ceridwen

Lid sinds

18 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 8 februari 2007 - 11:24

Irene wrote:
mischka wrote:
ik vind t prima dat vrouwen voor zichzelf opkomen, iets te vertellen hebben en carriere maken. doet mijn vriendin ook, en ik zou niets anders willen.

Hoor je zelf niet hoe paternalistisch dit klinkt? Stel dat ik dit om zo draaien en zou zeggen: Ik vind het prima dat mannen voor zich zelf opkomen, iets te vertellen hebben en carrière maken. Doet mijn vriend ook… Klinkt toch een beetje vreemd.

Precies, ja, Irene, dat is wat ik bedoel. Het is zelfs een beter voorbeeld, juist omdat ik die nog niet had gezien.

En, nogmaals, ik heb het gevoel dat Mischka het juist heel goed wil bedoelen. Kan je nagaan hoe subtiel dat kan werken.

Geen afbeelding
mischka

Lid sinds

17 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 8 februari 2007 - 15:12

marriejeanne wrote:
Hahahaha! Die Mischka! Denkt ie dat ie het goed doet... doet ie het wéér niet goed. Die vrouwen ook...

ROFL ja dat dacht ik vanochtend ook.. heus dames, t was goed bedoeld hoor :wink: maar ik kan soms een beetje bot uit de hoek komen :(

ik moet toegeven dat ik met de jaren wel wat "patriarchaler" geworden ben, aka macho, wat vreemd genoeg bij de dames beter werkt dan de "old-fashioned english gentleman style". :shock: om het in de woorden van een vriendin te zeggen: a man has to be right mix of gentleman and asshole. :lol:

ik moet zeggen, het is een interessante discussie!

8 februari 2007 - 15:46

The right mix hè Aart!
Dit vond ik nog eventjes voor Mischka, dan weten we allemaal weer hoe het werkt:

Quote:
Om stereotypering op het spoor te komen, is het soms voldoende om uzelf de volgende vraag te stellen: gebeurt er iets vreemds met het opgeroepen beeld als de vrouw zou worden vervangen door een man (en vice versa)?