Geen afbeelding
Mender Marinus

Lid sinds

8 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Motivatiedip wanneer de voltooiing nadert

 13 april 2018 - 10:58
Hoi allen, Laatst betrapte ik mezelf op het volgende probleem: Telkens wanneer ik erachter kom waar mijn verhaal moet eindigen, vind ik het er naartoe schrijven steeds minder leuk. Kennelijk ben ik gevoelig voor mijn eigen spoilers. Gelukkig heb vaak wel de discipline om dan door te gaan, maar dan dus wel op het tandvlees. En dat tandvlees is er: ik werk, ik studeer, mijn vrouw werkt en we voeden onze kinderen zo goed mogelijk, zelf op. Ondanks die drukte, ben ik ervan overtuigd dat ik altijd meer kan doen. Het probleem lijkt dus echt te zijn dat met de verassing van het slot de lol er ook voor mezelf af is. Wanneer een verhaal trouwens, van begin tot einde, geschreven is, vind ik het juist weer geweldig om eindeloos te blijven sleutelen. Mijn vragen aan jullie zijn: - Herkennen jullie deze dip? - Als je zelf het voltooien van een verhaal juist leuk vindt, nadat je dus al het slot hebt bedacht, kun je verwoorden wat er dan zo leuk is aan deze fase? - Heb je algemene tips om het schrijfproces in deze fase leuker te maken? - Of zijn er juist dingen die je niet moet doen, met de voltooiing in het zicht? (zo ga ik stiekem vaak al herschrijven, voordat ik het verhaal heb 'afgeschreven') Andere tips zijn natuurlijk ook welkom! Alvast mijn dank, Mender Marinus

Profile picture for user janpmeijers
janpmeijers

Lid sinds

11 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 13 april 2018 - 11:27
Mender Marinus, Je schreef: 'Telkens wanneer ik erachter kom waar mijn verhaal moet eindigen, vind ik het er naartoe schrijven steeds minder leuk.' voor mij geldt: Telkens wanneer ik erachter kom waar mijn verhaal eindigt, vind ik het er naartoe schrijven steeds leuker. Het eind staat vast. Dat geeft mij de rust, sturing en de route om naar dat slot toe te werken. Ik kan me dan steeds concentreren op de te schrijven scène, waarbij het niet uitmaakt waar die scène zich in het verhaal bevindt. Algemene tip: zie je verhaal als een schakelketting, waarbij elke gebeurtenis/scène een schakel is - en werk steeds aan één van die schakels. Voor mijn nieuwe boek(zie onderschrift) schreef ik de slotscène als eerste, en dat slot is ongewijzigd. ;)

Profile picture for user Yrret
Yrret

Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 13 april 2018 - 13:29
- Heb je algemene tips om het schrijfproces in deze fase leuker te maken?
Uitrusten op lauwerkrans en palmtak?

Geen afbeelding
Henkie

Lid sinds

8 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 13 april 2018 - 15:29
Misschien is het een idee om als 'discovery writer' te werk te gaan. Dat is een schrijver die begint en wel kijkt waar het verhaal eindigt. Voordeel met zo'n werkwijze is dat het verhaal je blijft verrassen omdat het als het ware een eigen leven leidt onder je pen/op je scherm. De keer dat ik zo schreef heb ik heel veel plezier beleefd aan mijn verhaal. Wel dacht ik eindeloos lang na over hoe het zou kunnen lopen - vooral als ik met andere dingen dan schrijven bezig was - waardoor het einde in mijn hoofd al vast lag. Je worstelt ongeveer met het zelfde als ik: hoe hou je jezelf enthousiast tijdens het schrijven? Of, in het strengste geval: hoe behoud je je discipline? Als je echt wilt dat het verhaal er komt moet je doorzetten. Bedenk ook dat het zonde is om een verhaal dat je - bijvoorbeeld - al voor driekwart hebt geschreven, weg te gooien.

Geen afbeelding
Mender Marinus

Lid sinds

8 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 17 april 2018 - 11:27
Hoi, Na een paar dagen van rust op lauwerkrans en palmtakken, dank voor jullie reacties. @janpmeijers, Jij haalt dus echt je voldoening uit het schrijven zelf, dat heb ik meestal ook. Goede tip over die schakels. Ik denk inderdaad dat het een heel effectieve manier is. Voor mij wel een uitdaging, ik begin meestal vanuit een bevlieging en zie daarna de puzzelstukjes wel in elkaar vallen. Soms. Goede uitdaging dus. @Henkie Ik denk dat ik inderdaad een soort discovery writer ben, maar dat het voor mij iets is om af te leren/bij te schaven. Het punt is juist dat in het ontdekken van het verloop van je eigen verhaal de lol zit. En verdwijnt. Ik schrijf vaak vanuit een fictionele droom. Bij mij zit de motivatie misschien meer in het ontdekken van mijn eigen fantasie, dan in de ambacht van het schrijven. Dat roept vragen op. Verhalen weggooien doe ik nooit, de ijskast is inmiddels goed gevuld.

Geen afbeelding
Thérèse

Lid sinds

15 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
  • Moderator
 17 april 2018 - 14:34
Telkens wanneer ik erachter kom waar mijn verhaal moet eindigen, vind ik het er naartoe schrijven steeds minder leuk. Kennelijk ben ik gevoelig voor mijn eigen spoilers.
Dan lijkt de vraag op zijn plaats: voor wie schrijf je? Als je voor jezelf schrijft, kun je stoppen op het moment dat je weet hoe je verhaal eindigt, maar als je voor een lezer schrijft, is het natuurlijk nodig om de hele klus te klaren, omdat die niet weet hoe het verhaal afloopt en dat waarschijnlijk wel graag wil weten.
Heb je algemene tips om het schrijfproces in deze fase leuker te maken?
Deze fase is gewoon niet de leukste, :) . Het is een verplichting die je aangaat voor je lezer(s) - of niet. Dat hangt van jou af.
Of zijn er juist dingen die je niet moet doen, met de voltooiing in het zicht? (zo ga ik stiekem vaak al herschrijven, voordat ik het verhaal heb 'afgeschreven')
Herschrijven hoef je niet stiekem te doen; dat mag altijd. Wat je niet moet doen, is genoegen nemen met je eigen gemakzucht. Hup, dóórschrijven! Tot het bittere eind. En de voldoening zal zoet zijn.

Geen afbeelding
Tja

Lid sinds

15 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
 18 april 2018 - 1:32
Als ik begin te schrijven weet ik ook nog niet hoe het zal eindigen. Het moet voor mij ook een verrassing zijn. Wel moet ik later veel dingen veranderen omdat ik een andere kant ben opgegaan.

Geen afbeelding
Harryhol

Lid sinds

14 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 23 april 2018 - 18:33
Misschien heb je het gevoel dat als je het verhaal voltooit, de reis ten einde is, en zie je daar tegenop? Het zou ook kunnen dat het bereiken van het eind je onzeker maakt, omdat dan het moment dichterbij komt dat een ander het gaat lezen. En dat is ook eng. Persoonlijk vind ik een einde makkelijker dan het begin. Het einde heeft de kracht van het voorgaande achter zich. En bovendien verheug ik me er op om die climax te schrijven waar ik al die tijd naartoe schreef. Maar ik ben dan ook een outliner.

Geen afbeelding
Mender Marinus

Lid sinds

8 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 24 april 2018 - 14:10
@ Janpmeijers, Ik bedoel ermee te zeggen dat ik, wanneer ik schrijf, het verhaal zelf ook beleef als lezer. Met alle gevolgen van dien. @Thérèse Dank voor je nuchtere blik en de schop onder mijn kont. Ondertussen heeft het er (mede) voor gezorgd dat ik tenminste 1 verhaal heb afgerond. Wat ik bedoel met 'stiekem herschrijven': Omdat ik het herschrijven leuker vind, gebruik ik dit soms om het voltooien uit te stellen. @ Tja Fijn om te weten dat ik niet de enige ben. @Harryhol Inderdaad, het afscheid nemen van het verhaal als het af is, daar kijk ik niet naar uit. Als ik erover nadenk, zijn juist het einde en een begin van een verhaal het meest gekunsteld, afwijkend van de altijd doorlopende realiteit en leg ik mezelf daar teveel druk op. Uit jouw (en janpmeijers) reactie haal ik dat ikzelf ook maar eens als outliner te werk moet gaan en kijken wat er gebeurt. Allen dank voor jullie inzichten.

Geen afbeelding
Harryhol

Lid sinds

14 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 24 april 2018 - 10:48
Uit jouw (en janpmeijers) reactie haal ikzelf ook maar eens als outliner te werk moet gaan en kijken wat er gebeurd.
Hou vooral ook voor ogen dat je outlinen op heel veel verschillende manieren kan doen. Je hoeft echt niet eerst een synopsis van 100 pagina's te schrijven. Sommige schrijvers volstaan met een lijst van scenes. Anderen hebben een heel boekwerk als voorbereiding. Wat jou helpt is goed en negeer de rest.