Lid sinds

19 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Sonja Prins in haar boshut

Tot mijn grote schande had ik nog nooit van haar gehoord, terwijl ze hier bijna om de hoek woonde. Helaas is het nu te laat om nog eens achteloos bij haar op bezoek te gaan terwijl ik met mijn honden door de bossen zwerf. Zie: http://www.bndestem.nl/regio/breda/4436565/De-ver… en http://www.bndestem.nl/algemeen/binnenland/435473… Het lijkt me nu ineens geweldig om zo iemand te leren kennen, ja dat is vaak zo als mensen zijn overleden. Maar zo'n strijdbaar leven, blijkbaar geweldige gedichten geschreven, tot je 96e leven in een armzalige boshut... Kom daar nog maar eens om bij onze huidige salondichters. Ik ga eens verder op zoek naar info over haar werk en haar leven. Dat boshutje ga ik ook eens zoeken. Weet iemand waar het exact staat? Nee, jullie wonen niet in de buurt, denk ik. Ik zal eens informeren bij onze stadsdichter.

Lid sinds

17 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Oh! Dit is zeker een gemiste kans. Wat jammer dat je dat niet wist. Wat een geweldig mens, en wat hadden jullie het zonder twijfel goed kunnen vinden samen.

Lid sinds

16 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
inderdaad een interessant verhaal. En er zit een onbedoeld grappige passage in: [...]Gaten dichtte ze provisorisch met bakpapier[...] Dat is voor een dichteres niet zo'n klus, zou je zeggen...