Editio zoekt crowdfunders

Nienkea, wat is precies je vraag? Enerzijds vraag je:

Mijn vraag; mijn vraag aan jullie is eigenlijk niet meer dan: wat vinden jullie van die aanbieders van cursussen.

Anderzijds:

Ik wik en ik weeg: moet ik autodidact blijven of me laten scholen? Wil ik hierover lezen en hieraan actief meewerken?

En ten derde, de titel van je topic is:

Editio zoekt crowdfunders

Je geeft hier een link bij, waardoor we bij voor de kunst komen. Waar wil je dat de forummers op reageren: op je vraag wat ze vinden van cursussen, of je autodidact moet blijven of je scholen, of wat hun idee is over de crowdfundingsactie van Editio?

Hoi Thérèse, Dank voor je reactie. Wat wil ik? Editio zoekt ons - hobby schrijvers en wannabe verkopend auteurs en lezers - om niet alleen hun magazine te lezen maar ook om het van de grond te krijgen. Daarnaast bieden ze cursussen aan. Als ik met ze in gesprek raak zie ik interessante aanknopingspunten: ze willen me een platform bieden om mijn verhaal te vertellen, ze willen dichterbij schrijvers zoals ik komen te staan. In de fase waarin ik met schrijven ben beland is het een chaos in mijn hoofd. Er is een uitgever die mijn verhaal wil publiceren, maar is het al goed genoeg?Moet ik niet eerst een cursus volgen? moet ik niet langs een goede schrijfcoach? Iedere dag krijg ik mails en berichten van aanbieders die me willen helpen. Vaak kost dit geld, meestal leg ik het naast me neer. Maar Editio vond ik hiervoor te interessant. Zij volgen namelijk dezelfde weg als ik, bewandelen hetzelfde pad: zij willen in gesprek met mensen zoals ik. Wat wil ik weten? Wat vinden mensen van het aanbieders als Editio? En als je dan toch op hun site kijkt om je op het antwoord te oriënteren: zou jij een donor worden??? Misschien is mijn vraag niet specifiek maar dat is mijn probleem ook niet: het is heel complex. En ik denk dat er meer schrijvers zoals ik zijn: je kunt aardig schrijven en nu wil je naar buiten treden: hoe doe je dat? Met hulp? Zonder hulp? Sorry als het niet helemaal duidelijk is.

Autodidact zijn brengt altijd een zekere geuzen-eer met zich mee. En sommige mensen kunnen ook gewoon toe met zelfscholing. Maar ik zou het daarom niet ophemelen. Van een opleiding word je doorgaans alleen maar beter - gegeven dat je een goeie cursus hebt. In schrijversland zit er wel een dubieus punt aan: de cursussen worden aangeboden door degenen die jouw werk uiteindelijk beoordelen. Ze verkeren in de positie om iedereen advies te geven een cursus te volgen, en dan blijft de vraag: raden ze dat aan omdat ze toekomst zien in jou schrijfkunsten, of zien ze alleen je portemonee? In die zin komt het er denk ik op neer of je hen vertrouwt. En ik denk dat een nuchtere inschatting van je eigen kunnen ook helpt.

Nienkea, dank voor de uitleg; het is inderdaad een complexe vraag. Aan de forummers het verzoek om te proberen, bij deze uitleg c.q vragen te blijven:

Er is een uitgever die mijn verhaal wil publiceren, maar is het al goed genoeg? Moet ik niet eerst een cursus volgen? Moet ik niet langs een goede schrijfcoach? Wat vinden mensen van het aanbieders als Editio? En als je dan toch op hun site kijkt om je op het antwoord te oriënteren: zou jij een donor worden??? (...) en nu wil je naar buiten treden: hoe doe je dat? Met hulp? Zonder hulp?

Mooi gezegd, Silver. Zoals je hierboven al ziet en wat Thérèse ook terecht aankaart: het is soms een warboel aan problemen waardoor je stagneert. Het is moeilijk aan te geven waar het misgaat. Soms heb ik het idee dat ik op een zevensprong sta en niet weet welke weg ik moet nemen. Dan kan de lezer zich hier afvragen: ging het niet gewoon over schrijven hier? is dat niet het enige antwoord hier: gewoon doorgaan en meer uren maken totdat je beter wordt? En daar zit het probleem: ik wil geen hond zijn die achter mijn eigen staart aanjaagt. Dus ik wil niet de antwoorden in mezelf zoeken, want daar zit bij mij niet de verbetering. Dus dan kom ik weer terug op de vraag: moet ik het via cursussen verkrijgen? Is een magazine waarin ik zelf als beginneling een stem heb een deelantwoord? Ach, misschien is het niet eens een vraag die bij meer leden hier speelt dus dan is mijn vragensalvo niet relevant.

Persoonlijk zoek ik het niet alleen in mezelf. Ik lees verschillende schrijfboeken. Dat is natuurlijk niet direct een cursus. Je krijgt geen feedback, je kunt je werk niet naast mede cursisten leggen en de uitleg is niet toegespitst op jouw persoonlijke werk. Ik wil uiteindelijk wel een cursus volgen. Misschien krijg ik dan dezelfde informatie als uit een van de boeken die ik gelezen heb, die dan op een andere wijze vertelt wordt. Ik ga er dan vanuit dat ik die informatie via een cursus, veel sneller kan toepassen op mijn werk. Ik heb echter nog geen cursus gevolgd en hetgeen wat ik hier bedenk, hoeft niet de waarheid te worden. Het kan ook zijn dat een cursus tegenvalt, dat ik informatie krijg die ik al weet. In een magazine iets publiceren, dat gericht is op personen zoals wij, is wel iets wat mensen met dezelfde interessegebieden bij elkaar brengt. Sommige van deze personen zijn iets verder in hun schrijfontwikkelingen, daar kunnen anderen dus van leren. Ik heb het gevoel dat deze optie als het ware tussen het zelf leren en het volgen van een cursus instaat. Een ander punt wat ik ook nog wil aandragen is dat je je als schrijver altijd zult blijven ontwikkelen. De veranderingen in de samenleving (wat is populair, wat leest men graag) zullen ook bijdragen aan die ontwikkelen, net als de veranderingen die er in je leven plaatsvinden. Die neem je uiteindelijk altijd mee in het schrijven, lijkt mij. Al is dit meer over een langere periode, terwijl een cursus niet zoveel tijd kost. Als dat erbij in ogenschouw neemt, dan is een cursus slechts een kort stuk in die gehele periode (ik ga even uit van een kleine cursus en niet een vierjarige opleiding) en is het misschien mogelijk om het een keer te proberen. Ik merk dat deze kwestie me wel aan het denken zet.

Dat was bij mij ook het geval, Akaatje: het zette me aan het denken. Ben ik nu op mijn best? Nee toch hoop ik! Moet ik het wiel zelf uitvinden? Heeft iemand anders mij iets te bieden dat ik niet zelf kan verzinnen? dat denk ik wel. Ik ben dus wel positief, maar wel uit het veld geslagen door alle meningen (deze discussie loopt ook via mijn blog op Facebook) ik wens je succes, Akaatje!

Nienkea, je vragen zijn herkenbaar, mijn gedachten erover:

Moet ik niet eerst een cursus volgen?

Het hoofddoel van de aanbieder van de cursus is geld verdienen. Prima, zo werkt de economie. Dat neemt niet weg dat een cursus nuttig kan zijn. Bestudeer vooraf heel goed wat de cursus aanbiedt. Betreft de cursus slechts een facet van het schrijven (hoe kies ik een hoofdpersonage?) dan zou ik er niet aan beginnen. Cursusdeel 2, 3, 4 enzovoort, liggen al op de loer. Je kunt beter een cursus (inleiding) algemene literatuurwetenschap volgen. Dan leer je een geschreven tekst te beoordelen, analyseren en interpreteren. Hoe hoeft de schrijver deze tekst gemaakt en wat doet het met de lezer? Wat is het Perspectief en wat doet dit met de lezer. Hoe heeft de schrijver de structuurelementen: handelingen, personages, ruimte en tijd gebruikt en wat doet dit met de lezer. Welke woorden heeft de schrijver gebruikt, hoe zijn de zinnen opgebouwd en waarom heeft de schrijver die keuze gemaakt en welk effect heeft dat op de lezer. Als je eenmaal weet hoe het werkt, kun je het zelf proberen. ;)

moet ik niet langs een goede schrijfcoach?

Het hoofddoel van de coach is geld verdienen. Ook prima. Kijk daarom eerst goed wat die coach jou bieden heeft: alleen maar een opmaatje tot de volgende betaalde sessie? - de coach wil immers blijven coachen - of een gedegen advies waarmee je echt verder kan?

Hoe actiever je bent tijdens het coachingsgesprek met leren, hoe meer je uit coaching haalt. Ik bedoel, als je echt wilt weten hoe het zit met perspectief en er zelf al over aan het lezen bent, leer je meer dan als je wacht tot de coach je komt vertellen wat perspectief is. Dan blijf je bij de basis hangen. Je instelling bij een cursus is belangrijk. Als je je afwachtend opstelt kom je niet verder. Ik herken iets in je vragen, Nienke. Ook ik vraag me het laatste halfjaar af hoe nu verder. Ik heb gekozen voor een cursus korte verhalen schrijven, omdat daar mijn interesse ligt. Ik leer veel verschillende aspecten van het schrijven van korte verhalen in mijn cursus. Het blijven schrijven is echter het belangrijkste. Ik denk dat je goed moet kijken welke cursus bij je past. Dit is afhankelijk van wat voor soort schrijver je bent en waar je veel kunt leren. Ik denk dat Editio een andere soort schrijver van je maakt dan Schrijven Online of andere aanbieders. Je wordt door alles beïnvloed. Er ontstaat een reactie door wat je leest, wat je leert en van wie. Als ik een bepaalde schrijver lees, beïnvloedt dat hoe ik schrijf. Als je een schrijversvakschool doet, leer je jezelf goed kennen als schrijver, denk ik. Je probeert verschillende genres uit en krijgt feedback. Je merkt wat je gemakkelijk afgaat en wat je minder ligt. Als je een korte cursus doet krijg je ook een indruk. Ook het boek van Louis Stiller, Het Grote Schrijf-doe-boek, heeft dat effect. Schrijfcoaches zijn verschillend en weten verschillende dingen, ook als er overlap is, hebben ze ieder een eigen stijl. Ik heb een schrijver benaderd om feedback te geven op twee van mijn korte verhalen. Daar kwamen valkuilen uit maar ook een aantal sterke punten. Ten slotte is er ook nog de schrijfgroep, waarmee je kunt reflecteren op je proces. Dit is heel zinnig, want door regelmatig stil te staan bij wat je doet en er liefst hardop over te praten stuur je jezelf bij, voel je je gesteund en kom je er op een natuurlijke manier achter of je goed bezig bent . Een ander houdt je dan de spiegel voor, ook zie je opeens blinde vlekken.

Hoi Nienkea,

Er is een uitgever die mijn verhaal wil publiceren, maar is het al goed genoeg?

Als het een fatsoenlijke (lees; met kennis, achtergrond, titels) uitgever is en ze willen jouw verhaal publiceren, dan zal het verhaal (in de basis) goed genoeg zijn. Als graadmeter zou ik ook nemen; hoeveel commentaar hebben ze op jouw verhaal? Zijn er onderdelen niet goed? Willen ze dingen anders? Met andere woorden; willen ze meer dan alleen een spellingscontrole over jouw tekst halen.

Moet ik niet eerst een cursus volgen?

Daar denk ik ook wel eens over na. Maar alles is tegenwoordig online te vinden, vooral wanneer je een beetje thuis bent in de Engelse taal. In mijn optiek blijft het een herhaling van zetten; ik heb al tig boeken over schrijven gelezen, maar lees eigenlijk nooit iets nieuws. En een cursus is volgens mij gewoon een leerboek met opdrachten. Soms denk ik wel eens; als het mij niet lukt om een boek te schrijven, dan kan ik altijd nog een boek schrijven over hoe je een boek schrijft ;-)

Wat vinden mensen van het aanbieders als Editio? En als je dan toch op hun site kijkt om je op het antwoord te oriënteren: zou jij een donor worden???

Goede contacten in de schrijverswereld lijken mij altijd een pre. Maar ik dacht dat je een boek wilde schrijven en publiceren, maar nu ga je eerst de wereld redden, beginnend met Editio?

Dank je Odile, je zet het zoals gewoonlijk weer helder neer. Hoi M/V Smit, alles goed? Aanvankelijk leken mijn vragen een stortvloed aan warrigheid maar het blijkt toch dat ze heel herkenbaar zijn en ook het feit dat ze allemaal door elkaar in je hoofd opkomen. Ik denk dat Editio en ik elkaar vonden op het vlak: zij willen in gesprek met debutanten en ik dat ben ik en ik blog daarover. Ze hebben vele goede plannen maar die kosten geld. Ik ga eerst mezelf maar eens redden...

Nog over de titel van dit topic: Blijkbaar dragen veel mensen dit initiatief een warm hart toe want ze gaan als een speer.

Nog over de titel van dit topic: Blijkbaar dragen veel mensen dit initiatief een warm hart toe want ze gaan als een speer.

Als het waar is - dan is dat inderdaad mooi. En mogelijk willen ze je laten denken dat ze als een speer gaan - en dan [pas] wil jij misschien ook wel mee, hoogvliegen. Scepticisme. Deze denkwijze is niet altijd wijs. Maar zelfs op de momenten dat ik het mis heb - heb ik er voordeel van. Ze hebben een regel - 40 dagen. Waarom?

Editio slaat een brug tussen beginnende schrijvers en de gevestigde orde.

Waarom is er een brug nodig? Heeft de gevestigde orde ontdekt dat er erg veel beginnende schrijvers tot hun orde willen treden? Je mag wel bij die orde komen - maar eerst de veerman betalen. Sorry, bootje is te klein. Geeft niet - we laten 'ze' een brug bouwen. Wie gaat deze brug betalen? Wie gaat de brugbouwers betalen? Zoete Lieve Gerritje en een of andere lieve schrijvende meid.

Yrret, Ik heb de waarheid niet in pacht. Ik weet zelfs niet of Editio iets voor mij gaat betekenen op het moment dat ze het halen. En dan bedoel ik niet mijn persoontje maar mij in de zin van debutant. Wat ik na het aanzwengelen van deze warrige discussie wel heb gemerkt is dat heel veel schrijvers (hier en op Facebook) veel vragen hebben die niet direct schrijf-gereralteerd zijn, dus niet schrijf-technisch. En vaak is dit niet een duidelijk te omschrijven probleem maar merken schrijvers dat ze soms in een impasse zitten en niet weten welke weg ze moeten kiezen omdat het probleem niet duidelijk is gedefinieerd. Om mij heen zie ik velen dan een cursus gaan volgen of in een schrijfgroep of ... vul maar in. Dus een wilde sprong om uit de impasse te komen. Warrige problemen geven warrige oplossingen en ik zie dat er over praten helpt. Wil jij erover praten?? :lol:

Wil jij erover praten?? :lol:

Ja, edoch - ik besteed zeer weinig woorden aan warrige problemen. SOL is - denk ik - [ook] een voerbak geworden voor allerlei ingewikkelde randconstructies. Stel, ik weet iets van Yoga of Judo - dan ga ik iets verzinnen om aankomende schrijvers wijs te maken dat een cursus - bij mij - hun energiebanen zal vrijmaken en alle problemen zal oplossen. Je inschrijfgeld kan je terugverdienen door een andere schrijver te lokken. [lees de voorwaarden]

@Yrret, Ik kom hier niet meer zo vaak dus daar kan ik niet over oordelen. Als ik de topics bekijk is het idd een herhaling van zetten.

Ha Nienkea, Ik beperk me tot de onderstaande vragen. (Ik heb ze voor het gemak genummerd)

1. Er is een uitgever die mijn verhaal wil publiceren, maar is het al goed genoeg? 2. Moet ik niet eerst een cursus volgen? 3. Moet ik niet langs een goede schrijfcoach?

1. Volgens mij is het antwoord op de vraag sterk afhankelijk van de kwaliteit van de uitgever. Is het een gerenommeerde uitgever die in je verhaal geïnteresseerd is? Zo ja, dan zet hij er waarschijnlijk een redacteur op. Er zijn namelijk weinig verhalen die goed genoeg zijn om zonder kritische redactie uitgegeven te worden. Als een uitgever geïnteresseerd is en je twijfelt toch over de kwaliteit van je verhaal, dan twijfel je wellicht eerder aan de kwaliteit van de geïnteresseerde uitgever. Heb je je verhaal al aangeboden aan uitgevers die jij hoog aanslaat? - Zo ja, wat was hun reactie? - Zo nee, waarom niet? Als gerenommeerde uitgevers afwijzend reageren, maar je gelooft toch in je verhaal, dan lijkt me een cursus een oplossing als je twijfelt aan de huidige vorm van je verhaal (of aan je schrijfkwaliteiten). 2. Je kunt bij mij een schrijfcursus volgen. :D Grapje, maar ook weer niet. Helaas. Iedereen die zelf wat cursussen gevolgd heeft, kan een website in de lucht gooien en ergens voor een middag of avond in de week een ruimte afhuren en cursussen kan geven. Dan krijg je wat associatieve opdrachten, wordt je het internet opgestuurd om een afbeelding van je hp te zoeken en dat soort ongein. Waarschijnlijk ga je na een aantal weken naar huis met wat schouderklopjes. Thuis vraag je je wel af waarom degene die tijdens de cursus tegenover je zat dezelfde schouderklopjes kreeg, terwijl zijn of haar verhalen werkelijk nergens op sloegen. Niets mee opgeschoten, dus. Ik heb zelf lang getwijfeld over het volgen van een cursus tot ik las dat de Schrijversvakschool in mijn woonplaats de cursus Proza aanbood. Dat heeft een paar centen gekost, maar dat leverde wel de begeleiding van een auteur op die (onder andere) op de shortlist van de Libris Literatuurprijs had gestaan. (Nu wil dat nog niet automatisch zeggen, dat het daarmee een goede docent is, maar dat is ie gelukkig wel.) Uiterst leerzaam. Voordeel is ook dat er dan iemand 'tegenover' je zit met genoeg zelfvertrouwen om zich kwetsbaar te tonen in discussies en open te staan voor andere invalshoeken. 3. Dat wordt wellicht mijn volgende stap: dat ik me aanbied als schrijfcoach :D Grapje, maar ook weer niet. Schrijfcoach is een onbeschermd beroep. Als ik een schrijfcoach zou inschakelen, zou ik eerst referenties willen zien. Schrijvers die hij/ zij begeleidt of heeft begeleid en hun publicaties. Een alternatief is een goede schrijfgroep. Je coacht elkaar, en nog gezellig ook :)

Hoi Angus, vraag me niet waarom maar ik heb mijn verhaal over die moordvogels niet naar grote uitgevers gestuurd en toen ik er eenmaal klaar voor was, was er al een kleine uitgever die het verhaal wilde uitgeven. Daar ga ik nu mee om tafel zitten. Dus ik zal nooit weten of dit ook bij een grote uitgever het licht had gezien. Mijn 2e verhaal ligt wel in pitchvorm bij grotere uitgevers. Voor mijn eerste schrijfsels vind ik dit heel erg mooi en voelt het goed zo. Over de schrijfcursus. Ik denk dat ik ooit tegen een aanloop dat ik denk: ja dat moet ik doen. Tot die tijd modder ik lekker aan. Over Editio, daar is de draad mee begonnen, die hebben het gehaald. Niet het streefbedrag maar voldoende om te blijven bestaan en mooie dingen te doen. Ik zag pas toen ik dit topic al geplaatst had dat Schrijven Online idd ook iets in de richting voor debutanten doet. Je kunt daarvoor inzenden. Er is blijkbaar vraag naar mijn warrige vragen. Het is een schemergebied waarin velen van ons zich bevinden. Maar waar duisternis is komt zonneschijn. Amen

Hoi Angus, vraag me niet waarom maar ik heb mijn verhaal over die moordvogels niet naar grote uitgevers gestuurd en toen ik er eenmaal klaar voor was, was er al een kleine uitgever die het verhaal wilde uitgeven. Daar ga ik nu mee om tafel zitten.

Dat zal ik dan ook niet doen. Ik hoop dat jij jezelf straks niet de vraag stelt: Wat als? Maar ik ken de kleine uitgever niet, laat staan zijn capaciteiten, betrokkenheid en inzet. Succes :thumbsup:

Ik weet welke uitgever het is en twijfel in elk geval geen moment aan de betrokkenheid en inzet. De capaciteiten vind ik wat lastiger te beoordelen. Daarvoor weet ik te weinig over hoe hun redactie werkt.

Zoals Thérèse al aangaf is mijn vragenbrei in de opening #1 wat warrig. Ik denk dat je dat kunt formuleren als een impasse. Nu ik ja heb gezegd (nog niet getekend) is ineens dat gevoel, alsof je op een kruispunt staat en niet weet welke kant je op moet gaan, verdwenen. Dus achterom kijken en je afvragen "wat als?" heeft geen zin.

Ook wanneer het je niet brengt wat je (stiekem) verwacht, zal het een mooie leerschool zijn. Zorg er in elk geval voor dat je eigenaar van jouw verhaal blijft en dat de publicatierechten niet tot in de eeuwigheid bij de uitgever blijven liggen.

Ook wanneer het je niet brengt wat je (stiekem) verwacht, zal het een mooie leerschool zijn. Zorg er in elk geval voor dat je eigenaar van jouw verhaal blijft en dat de publicatierechten niet tot in de eeuwigheid bij de uitgever blijven liggen.

Goede tip!