Ik ben begonnen met schrijven omdat iemand mij vroeg: "Wat als je nog twee jaar te leven hebt, wat wil je in die tijd nog doen c.q. bereiken?" In mijn geval was dat dus het schrijven van een roman die al een tijd in mijn hoofd rondspookte. Een tip van mijn kant, ga gewoonweg beginnen met schrijven. Doe mee aan wedstrijden en vooral, heb plezier met het schrijven, niets, nou... bijna niets, is leuker. Veel lezen is ook zeer zeker aan te raden, welke schrijver kan jou bekoren en vraag je dan meteen af waarom? Op welke manier verteld die schrijver zijn verhaal aan jou, welke methodes gebruikt hij om jouw aandacht te vangen. Als je dat door hebt ben je al aardig onderweg om zelf een schrijver te worden. Een cursus kan nooit kwaad, maar probeer eerst zelf eens de schrijver in jezelf te vinden. Veel succes en plezier met het schrijven.

Ik ben ooit begonnen met het schrijven door een heel kleinschalige schrijfwedstrijd op een ander forum. Er waren meestal nog geen tien inzendingen en we beoordeelden elkaar door de verhalen punten te geven. Daarna deed ik een keer mee aan een landelijke wedstrijd, waarbij mijn verhaal van de ruim driehonderd inzendingen bij de vijf genomineerden hoorde. Toen kreeg ik voorzichtig door dat ik wellicht toch wel wat aanleg had om te schrijven. Eind 2009 besloot ik dat ik een thriller wilde schrijven. Ik begon met het lezen van schrijfboeken en haalde veel waardevolle informatie van dit forum. Ik heb veel verhalen van anderen proefgelezen, waar ik ook veel van leerde. Maar het allermeest heb ik geleerd van het herschrijven van mijn eerste manuscript. Dat deed ik dan weer aan de hand van schrijfboeken die ik las. Een cursus heb ik nooit gevolgd, maar ik ben sowieso meer een autodidact. Als ik iets wil leren dan zoek ik dat zelf uit. Een ander zou juist bij een cursus met begeleiding meer baat hebben. Ik ben altijd aan schrijfwedstrijden mee blijven doen trouwens. Het is leuk, je hebt een deadline, vaak een thema en een maximaal aantal woorden, en niet onbelangrijk, een deadline. Naar een literair tijdschrift heb ik nooit iets ingestuurd, maar ik raad je aan eerst schrijfervaring op te doen voor je daar iets naartoe stuurt. Het zou zonde zijn een mooi verhaalidee te 'verpesten' doordat je beginnersfouten maakt.

Dank je voor je reactie en tips, Richard van T. Leuk dat je deelt hoe jij begonnen bent (inderdaad, goed punt van "iemand") en vooral bedankt voor de goede tip om te letten op hoe andere schrijvers je als lezer prikkelen! Hoe staat het -als ik zo vrij mag zijn- op het moment met je roman? Gewoon uit nieuwsgierigheid :).

Die roman is binnen de twee jaar voltooid, ik ben nu opzoek naar een uitgever. Het boek heb ik al zelf wel laten afdrukken door een POD-bedrijf ( 20 stuks) en heb deze uitgedeeld aan vrienden, familie en anderen die hem wilden lezen. Het is toch wel kicken als je jouw eigen boek handen kan vasthouden.

Ik ben ooit gewoon begonnen. Ik heb pen en papier gepakt, ben er goed voor gaan zitten en heb een begin gemaakt aan dat verhaal (waar ik wel al van tevoren over na had gedacht, want ik blijf een plannende schrijver). Eerlijk gezegd heb ik er destijds verder niet over nagedacht. :P Ik denk dat het voor iedereen anders is. De één voelt zich prettig bij een schrijfcursus, de ander prutst liever eerst zelf wat aan. Zelf zou ik niet meteen vanuit nul een schrijfcursus willen gaan doen als ik nu zou beginnen met schrijven. Weten dat je in ieder geval in staat bent iets op papier te zetten is misschien prettig en sowieso is het handig als je een beetje weet wát je graag wil schrijven. Daar zul je vast wel al een idee van hebben, maar door gewoon wat dingen te proberen kun je er een beter beeld van krijgen en al veel leren. En tja, lezen is natuurlijk ook niet verkeerd, maar maak dan wel niet de fout om alleen maar te gaan lezen en niet te schrijven. Uiteindelijk leer je schrijven vooral door het te doen en daar eventueel feedback op te krijgen en minder door alleen de theorie erachter te leren op welke manier dan ook. Helemaal zonder ervaring gaan inzenden naar wedstrijden en tijdschriften lijkt me niet het allerslimste wat je kunt doen (tenzij je je daar zelf heel goed bij voelt) als je geen feedback krijgt, want de kans op een teleurstelling is groot en het zou jammer zijn als de zin in het schrijven je daardoor vergaat. De kans dat het echt een succes wordt is vrij klein en zelfs als je wint of gepubliceerd wordt heb je nog geen idee wat je nou precies goed hebt gedaan. Je hebt meer aan schrijfwedstrijden waarbij je feedback krijgt als je toch graag mee wil doen aan een wedstrijd. Als ik nu zelf zou moeten beginnen dan zou ik waarschijnlijk voor de theorie een schrijfboek en gewone teksten lezen, maar zou ik vooral ook heel veel schrijven. Om te leren wat je al goed doet en wat je nog kunt verbeteren kun je iets laten proeflezen. Door zelf teksten van anderen hier op het forum te lezen en voor jezelf na te gaan wat je nog niet helemaal goed vindt kun je ook veel leren. Hier op het forum zijn ook veel vragen gesteld over bepaalde problemen waar anderen tegenaan liepen en die topics zijn ook heel leerzaam. Zelf leer ik nu vooral door veel te schrijven en teksten uit te wisselen met drie andere schrijvers die iets beter zijn dan ik. Dat werkt voor mij heel goed. Daarnaast lees ik soms wel eens iets over bepaalde technieken die ik nog niet (genoeg) gebruik en bij een volgend verhaal of bij het herschrijven van een oud verhaal probeer ik die dan toe te passen. Het gebeurt ook wel eens dat iets me bij het nalezen of schrijven van een verhaal opvalt (iets wat ik heel vaak of juist te weinig doe) en dat probeer ik dan in de toekomst te veranderen. Soms heb ik daar tips van andere schrijvers bij nodig en dan vraag ik hulp. Er zijn veel verschillende manieren om te leren schrijven. Je moet gewoon uitvinden wat voor jou werkt. Zolang jij je ergens prettig bij voelt, is het goed. Een foute manier is er dus niet. Dat je denkt dat je geen flauw idee hebt waar je mee bezig bent, is trouwens juist best positief. Je denkt tenminste niet dat je alles al weet en staat dus meer open voor feedback. Als ik jou was, zou ik gewoon iets gaan schrijven. Als je er niet tevreden over bent, probeer je hetzelfde stuk op een andere manier te schrijven. En als je echt hulp nodig hebt, laat je het fragment/verhaal proeflezen. De opmerkingen die je krijgt kunnen je helpen dit stuk te herschrijven, maar zijn ook nuttig voor wat je daarna schrijft. Succes en vooral heel veel plezier! :)

Ik begon met schrijven toen ik leerde hoe ik een pen moet gebruiken. Eerst waren dat opstellen op school, maar er waren te weinig opstellen om alle verhalen die in mijn hoofd zaten, op te kunnen schrijven. Dus ging ik thuis ook schrijven. Die hobby werd nog eens extra aangewakkerd toen mijn ouders me voor mijn verjaardag een typemachine gaven :). Het zit in mijn karakter om dingen op mijn manier te doen en zelf uit te zoeken hoe het allemaal werkt. In het begin heb ik mezelf het schrijven van verhalen dus aangeleerd. Daar zat, voor mij althans, wel een grote valkuil. Eind 2006 heb ik namelijk een cursus 'Korte verhalen schrijven' gevolgd aan de Volksuniversiteit in Haarlem en toen kwam ik erachter dat er toch nog wel een en ander schortte aan mijn schrijftechniek. Die cursus was dus erg waardevol en de professionele feedback die ik toen kreeg, laat me nu toch anders naar mijn eigen schrijfsels kijken als ik ze nalees. Naast die cursus, heb ik ook een aantal boeken over schrijven in de kast staan. Afgelopen weekend heb ik er ook weer drie gekocht. Af en toe vind ik het namelijk toch wel handig om wat aanbevelingen en ervaringen van andere auteurs te lezen. Dat houdt me scherp bij mijn eigen schrijven. Overigens geldt dat niet alleen voor schrijfboeken, maar ook voor literatuur: zien hoe anderen hun verhalen vertellen, is ook erg waardevol. Via schreef hierboven al dat ze aan wedstrijden op een ander forum heeft meegedaan. Als ik me niet vergis, heb ik aan diezelfde wedstrijden meegedaan ;). Naast dat het gewoon leuk is om te schrijven en te zien hoe jouw verhaal het doet ten opzichte van andere, is het ook erg leerzaam om te zien hoe anderen een bepaald thema invullen.

Gewoon schrijven. Goed, wat toelichting dan vanuit mezelf: op een dag kwam het schrijven gewoon en ik ben niet meer gestopt. Ik bedacht altijd al verhalen. Ik maakte boekjes met tekeningen omdat ik nog niet de letters van het alfabet kende, en mijn ouders bladerden die dan door terwijl ik het verhaal bij de tekeningen vertelde. Toen ik zover was dat ik redelijk een pen kon vasthouden ben ik gaan schrijven, gewoon in mijn vrije tijd en op school in de les (Op de basisschool lette ik nooit op, schrijven was veel leuker). Nu ben ik dus wel erg jong "begonnen" maar voor mijn gevoel ben ik eigenlijk nooit begonnen. Het was er gewoon. Nu denk jij waarschijnlijk dat je een begin moet maken, want schrijven, dat is zoveel anders dan alles wat je ooit hebt gedaan. Nee hoor. Je schrijft toch ook wel eens een brief/mail naar een vriend, vroeger op school moest je toch ook wel eens opstellen schrijven, je bedenkt toch soms ook gewoon verhalen (op straat, onder de douche, zomaar iets dat in je hoofd opkomt)? Schrijf gewoon. Schrijf het maar gewoon op. Het hoeft niet goed te zijn, niet lang, begin klein. Heb er plezier in. Denk vooral niet aan eventueel publiceren, heb er vooral eerst lol in en schrijf lekker, daarna zie je wel weer verder of je er echt professioneel mee aan de slag wilt. Lees ook heel veel. Lees, lees, lees, en tijdens het lezen pik je onbewust schrijf- en verteltechnieken op. Later kun je gericht gaan lezen, scènes gaan uitpluizen, maar dat hoeft nu nog niet. Later kun je een roman gaan schrijven, maar dat hoeft nu nog niet. Schrijf wat je wil, maak het eerst een deel van je. Cursussen zijn erg duur, en stel dat je het toch niets vindt? Vind het gewoon lekker zelf uit. Een goede start kunnen ook de schrijfoefeningen zijn die Schrijven Online aanbiedt. Dan heb je een houvast, ergens om te beginnen, en een korte uitdaging om mee te oefenen. Schrijf gewoon, het liefst elke dag een beetje. Het is beter om één zin in vier uur te hebben geschreven dan helemaal niets. Door veel te lezen en te schrijven komt het wel. Ontdek je stijl, weet wat je kan en leuk vindt om te schrijven, en ga dan meedoen aan wedstrijden of cursussen, als je dat wilt. Maar in mijn ogen moet schrijven vanaf het begin vooral iets zijn wat je prettig vindt om te doen. Schrijf gewoon, veel succes en veel plezier.

Ik schreef nooit, behalve lange e-mails als ik nieuwe mensen leerde kennen. Omdat uiteindelijk iedereen vroeg of ik iets met schrijven deed, ben ik gaan overwegen om er effectief iets mee te doen. Het probleem was dat als ik thuis zat, dat er niks kwam. Ik had niet het gevoel dat ik iets te vertellen had. Ik heb me uiteindelijk ingeschreven voor een schrijfcursus met als enige doel: concrete opdrachten krijgen. Dan moést ik wel schrijven en dan vertelde de docent wel waarover. De pro's van de cursus som ik even op: * je krijgt kritiek van een docent die zelf schrijft of redacteur is en die dus kennis van zaken heeft * de docent is thuis in alle genres en kan je ook vertellen wat de lezer stoort of juist sterk vindt * de andere cursisten schrijven vanuit dezelfde opdracht, dus je kan inschatten waar jij staat qua schrijftalent * je krijgt ook feedback van hen en jij geeft feedback * doordat er echt over gesproken wordt, voél je ook meer waar er iets schort en waarom * je leert er over de perspectieven (soorten vertellers), de tijden, de constructie van een flashback, ... (dit kan je uiteraard ook uit boeken halen) * er worden zeer veel verschillende schrijfstijlen geoefend, waardoor je afwijkt van een gekend pad en kan ontdekken welke stijl jou het beste ligt * je leert creatief zijn op verschillende vlakken; thuis pik je misschien gewoon een onderwerp dat jou ligt, maar in de cursus toont de docent bv. een aansteker en ze zegt dat je er een land bij moet verzinnen en een verhaal --> voor de ene is het thema een vurige nacht in Cuba, voor de andere een bosbrand in Oostenrijk en nog een ander steekt gewoon een sigaret aan in Nederland * doordat je steeds feedback krijgt én een nieuwe opdracht, weet je waar voor jou de valkuilen zitten en kan je die gaan verbeteren Ben je na zo'n cursus een prima schrijver? Nee, dat geloof ik niet. Een betere, dat wel; maar het moet in je zitten. Bij de inschrijving was er een dame die al tien jaar schrijfcursussen volgde. Na de tiende zal die niet beter zijn dan na de eerste. Sommige mensen nemen tennisles van de beste coach en eindigen daarom niet op Wimbledon. Sommige wel. Maar elke zondag naar de club in hun buurt gaan kan uiteindelijk ook leuk zijn. * veel lezen is inderdaad ook een goede tip, zeker om te kijken waar jouw voorkeur ligt of wat je saai vindt, qua stijl én qua onderwerp * wedstrijden: daar kan je uiteindelijk altijd aan deelnemen, zeker de gratis wedstrijden -> als je niet wint, zijn er samen met jou meestal nog 200 die niet gewonnen hebben, dus daaraan is niks verloren * literare tijdschriften: zou ik niet zomaar iets naar sturen, ze zijn zeer kieskeurig. Als je zomaar iets stuurt van je eerste werk, dan zal dat niet goed genoeg zijn. Ze lezen het en het wordt afgewezen. Je kan dan moeilijk nog een goede eerste indruk maken als je een jaar later plots weer iets instuurt. Je kan uiteraard een natuurtalent zijn he, maar ik neem nu even aan dat je een beginner bent die beter kan worden. Maar heb je een dag een verhaal waarvan je denkt yes! Eentje dat je hebt vergeleken met werkelijk goede verhalen en je denkt dat je dat niveau haalt, op dat moment zou ik het zeker wagen. * boekje: je koopt een notitieboekje (niet te groot, niet te klein) en dat zeul je overal mee. Je kijkt rond, je observeert mensen en situaties. Sta je bv aan de kassa in de winkel en gebeurt er iets, dan kan je in 2 woorden dat idee opschrijven. Later kan je er misschien nog iets mee.

Ik deed in 2005 mee aan een wedstrijd van 'de Thrillerkrant' (Bulletin over thrillers & crime bj uitgeverij M en de Boekerij). 'Heb uw naasten lief...' Op dat thema, die titel moest het begin van een verhaal van Mary Morgan (nooit van gehoord :p ) worden afgemaakt. Ik las het en had meteen een 'plotje' in mijn hoofd. Ik had nooit eerder fictie geschreven (behalve opstellen tijdens mijn schooltijd). Maar goed, omdat ik dat idee voor een plot had en omdat ik voor mijn werk ambtelijke stukken schreef die men ook wel leesbaar vond, heb ik iets ingestuurd. Tweede prijs. (Een boekenpakket dat ik nooit ontvangen heb :angry: ) Dus dat kan wel, meteen aan een wedstrijd meedoen. Ik had geen echte drang om er verder iets mee te doen, dat schrijven. Het leek me een eenzaam gebeuren. Tot ik zo'n twee jaar geleden per toeval deze site vond en wat stukjes op proeflezen ben gaan plaatsen (Nee, die vind je niet terug. Dat was onder een andere avatar :D ) Leuk en vooral waardevol, voor wat betreft de reacties. Waardevol zijn ook de wekelijkse schrijfopdrachten. Misschien een idee om daarmee te beginnen? Ook daar worden leerzame reacties gegeven. Je zult echt niet snel afgebrand worden, maar toch enigszins kunnen proeven of je er aanleg voor hebt. Maar bovenal zou je - denk ik - voor jezelf de vraag moeten beantwoorden waarom je wil schrijven. Want anders kom je na twee jaar misschien op het punt waar ik nu ben aanbeland: waarom doe ik dit eigenlijk? Wil ik hier nog wel mee doorgaan? Wil ik hier nog wel tijd en energie in steken?

Maar bovenal zou je - denk ik - voor jezelf de vraag moeten beantwoorden waarom je wil schrijven. Want anders kom je na twee jaar misschien op het punt waar ik nu ben aanbeland: waarom doe ik dit eigenlijk? Wil ik hier nog wel mee doorgaan? Wil ik hier nog wel tijd en energie in steken?

Goh, dankjewel voor deze, Woodpecker. Dat is een belangrijk punt waar je bent aanbeland Ik heb daar ook mee geworsteld, en ook: waarom is dat schrijven zo plots en nagenoeg helemaal stilgevallen ?(in mijn geval dan). Ben er nog steeds niet uit, maar ik ben daar geduldig mee. Wel stel ik me niet de vraag: waarom schrijven? Maar wel: Wat brengt het me? Wat heeft het me al gebracht? Wat doet het met me?

Het begint denk ik voor de meesten wel met dat ze iets te vertellen hebben. Je wil een verhaal kwijt, en door het op te schrijven kan je de details onthouden. Persoonlijk ben ik altijd meer met aparte vormen van schrijven bezig geweest, voor een boek heb ik geen geduld. Het moet dan perfect zijn en ik verdwaal in de details. Toen ik 11 was begon ik met korte stripverhalen te tekenen, verbolgens bedacht ik grotere verhalen en zo veel talent had ik ook weer niet om te tekenen. Het meeste wat ik schrijf is voor online roleplaying games. Uitgebreide achtergronden voor de personages op de website van de communities waar ik deel van uitmaak, en natuurlijk veel in de games zelf schrijven voor de personages die ik aanstuur. Alle mogelijke emoties zijn voorbij gekomen, en in de beste tijd hiervan had de gemoedstoestant van het personage invloed op mij. Ook maak ik fotoverhalen gericht op kinderen. De foto's helpen mij het verhaal te vertellen, zo dat ik niet alles hoef te omschrijven. En omdat het gericht op kinderen is, is het makkelijker voor mij om het niet te ingewikkeld te maken.

Klopt, DaMart. ;) Boukje, voor schrijfboeken kun je eens kijken bij de schrijfbibliotheek, hierboven rechts in een menu te vinden. Kijk gewoon wat je aanspreekt, er is een hoop te vinden. En het leuke is dat als je zo'n boek herleest na een jaar meer schrijfervaring, dat je er dan ook weer andere nuttige dingen uithaalt. Met die ene nominatie voor die schrijfwedstrijd won ik het boek Bestseller van Sebes. Dat vond ik als nieuweling in het schrijf- en uitgeefwereldje heel erg interessant en ik heb er ook best wat aan gehad.

@ Woodpecker en Hilde Zelf stel ik me ook de vraag "Wil ik dit echt? Wil ik al mijn energie erin steken? Waartoe leidt dit?" Omdat topic-opener Boukje net stevig erin wil vliegen voor de eerste keer, lijkt de idee om hier verder te bomen over mogelijk stoppen misschien net iets te demotiverend en start ik een nieuw forumtopic. Het lijkt me niet dat wij de enigen zijn die met die vraag worstelen en bovendien lijkt het mij wel interessant te weten wat ieders gevoel daarover is.

@Onomatopee Ik denk er niet aan om te stoppen, ik schreef altijd al en zal altijd schrijven. Schrijven is niet iets dat ik wel of niet moet of wil doen, het is een golf waarin ik beweeg. Maar ik kijk uit naar je topic om daar verder te bomen ;)

@ Hilde Topic begonnen!

@Boukje, ik ben in januari toevallig hier terecht gekomen en leer ontzettend veel van de wekelijkse schrijfopdrachten. Niet alleen van de feedback op mijn inzendingen maar eigenlijk nog veel meer van de inzendingen van anderen Sollers. Ik probeer voor mezelf ook een persoonlijke uitdaging aan de schrijfopdrachten te hangen, zodat mijn lat telkens hoger komt. Mijn feedback aan de andere inzendingen geef ik vanuit de lezer in mij en ik beredeneer het vanuit de schrijver in mij. Zo krijg ik voor mezelf helder wat wel en niet voor mezelf werkt en welke keuzes ik maak in mijn schrijfstijl. Hiermee is ook mijn pijnlijke besef ontstaan dat ik niet 'effe' een boek schrijf want mijn lat ligt erg hoog, komt misschien nog hoger te liggen. Maar ik heb geen haast! Ik raad je ook het proeflezen aan maar dat is voor mij een later stadium. ;) Veel schrijfplezier en succes!

Hoi! Ik ben "nieuw" hier (heb me een paar jaar geleden al eens aangemeld, maar vervolgens niets meer mee gedaan), dus wilde even hallo zeggen en meteen een vraag stellen :). Namelijk: hoe zijn jullie ooit begonnen met schrijven, of hoe zouden jullie iemand die begint met schrijven -en daar uiteindelijk graag enig succes in wil boeken- aanraden te beginnen? Ik bedoel niet hoe te beginnen met het schrijven van een verhaal o.i.d., ik bedoel hoe te beginnen met schrijven in het algemeen. Zouden jullie aanraden om een schrijfcursus te volgen? Of is het verstandiger eerst een tijdje op eigen houtje te schrijven en wat ervaring op te doen (ook al heb je als beginnend schrijver dan eigenlijk geen idee waar je mee bezig bent) en pas daarna een schrijfcursus te volgen? Of zouden jullie misschien aanraden vooral heel veel te lezen? Is het de moeite waard om als beginnend schrijver mee te doen aan een schrijfwedstrijd of je verhaal op te sturen naar een literair tijdschrift, of heeft dat zonder verstand van zaken en de nodige dosis ervaring totaal geen zin? Zijn er bepaalde wedstrijden en/of literaire magazines waar je als beginnend schrijver kans maakt om überhaupt opgemerkt te worden? Ben erg benieuwd naar jullie ideeën hierover, alle input is welkom, alvast bedankt voor het delen ervan :)

Hoe zie je het schrijven dan? Wat is het dat je erin aantrekt?

Ik ben begonnen met liefde voor woorden als expressie-middel en behoefte aan betekenis. Het verhaal heeft een betekenis en heeft ook betrekking op mijn rechtvaardigheidsgevoel. Het is volgens mij een verheven manier om de wereld te ervaren. Een soort sublimatie van de lagere driften, belangen, gevoelens.

Mijn muze dwong me, met de dreiging van razende gekte bij ontwijking. Om haar draag ik nu een blauw veertje op mijn sombrero.

@ Odile, ik had je gisteravond al willen vragen: is dit nu wat met een literaire tekst bedoeld wordt? @ au Bergine, nu lees ik jouw tekst en nu, alles-of-niets, stel ik deze vraag maar aan jullie beide. Is dat wat jullie nu net geschreven hebben literair? Dat van jou snap ik helemaal niet, of schrijf je dat om de lezer op een dwaalspoor te brengen? Zitten we überhaupt wel op een spoor. Ik had een slotoefening ingestuurd (cursus), kreeg als commentaar: het was niet literair hoogstaand, maar daar vroeg dit schrijfsel ook niet om. Ik had het goed gedaan. Maar wat als het nu wel literair hoogstaand moet zijn of verlangd wordt. Zal dat, na veel lezen en denken vanzelf op komen borrelen? vrg

@Riny Verwar moeilijk te begrijpen niet met literair. Ik had ergens de indruk dat je het idee had 'moeilijke woorden, dat heb ik misschien nodig om literair te zijn'. Iets moeilijks kan literair zijn, maar niet per se. Iets heel eenvoudigs kan ook literair zijn, maar niet per se. Aan een discussie over "Wat is literair en wat niet?" komt vermoedelijk nooit een einde. Dat is een beetje als de vraag "Wat is kunst?" De ene wil een Van Gogh, de andere vindt een rode bol op een wit vlak het einde. Literair zal voor jou misschien iets anders betekenen dan voor mij of voor Odile of voor au Bergine. En maar goed, of iedereen schreef dezelfde boeken! Over je vraag "Literair hoogstaand werk komt dat met het lezen en denken vanzelf?" Was het maar waar! Dan zou elke fervente lezer nu al schrijver zijn. Maar het helpt wel heel erg om verder te komen! Een uitgebreide woordenschat is ook een aanrader. Zie je bv dat je eenzelfde woord vaak gebruikt, ga dan even op zoek naar een synoniem via internet. Grasduin af en toe eens in zo'n website, dat kan heel leuk en verrijkend zijn. Wat heel handig kan zijn, is dat je via Google gewoon zoekt op "stijlfiguren". Die helpen je om de tekst een beetje meer literair te maken. Ik maakte uit je stukje op dat ze de tekst als basis wel ok vonden. Je zou hem zo wat kunnen opsmukken. Pas op! Overal stijlfiguren inproppen is uiteraard ook geen goede zaak :) Een voorbeeld * Ik zie een lekkere appel in de fruitschaal >< In de fruitschaal lonkt een lekkere appel naar mij. (hier laat je een voorwerp iets menselijks doen) Lees zeker ook de tips hier op de website in het menu "artikelen". Hier is al een interessante link: http://www.schrijvenonline.org/tips/zeven-stijlti… Ik geloof wel dat hoe meer inzicht je erin krijgt en hoe meer je erover weet, des te verder je zelf ook kan komen. Stel je voor dat je voor het eerst cijfers wil optellen, zomaar, dan lukt dat niet bijster goed. Komt er iemand het uitleggen, dan gaat het al beter. Leer je daarna nog een paar ezelsbruggetjes van iemand anders, dan gaat het nog een stukje vlotter, gewoon door de extra tips. Blijf je extra tips krijgen en probeer je ze toe te passen, dan word je er meer bedreven in. Ik laat de vraag "Is wat jullie geschreven hebben literair?" uiteraard beantwoorden door Odile en au Bergine zelf.

Onomatopee, ... dank je wel voor je uitgebreide en verhelderend antwoord. De link heb ik inmiddels opgeslagen. (het woord inmiddels kan zeker weg?) Ik verwar moeilijke woorden niet met literair, dat is het niet. Literair is natuurlijk wel de woordkeus en de manier waarop de woorden in zinnen vervat zijn. De boeken van Rascha Peper proef je als het ware op je tong. De sfeer van "Dooi" vind ik zo fantastisch, haast voelbaar. Literair - air - lucht, vrieslucht aan je vingers. Tjeetje, kijk nou. Dank ook voor je tips! vrg

@ Riny Vrieslucht aan je vingers... Je bent verdorie goed op weg met je laatste regels! Ik heb zelf geen idee van 'Dooi', dus voelt het alsof je wordt ondergedompeld in een warm bad, of voelt het alsof je machteloos aan het front staat in de koude die aan je oren vreet, of voelt het als... Dat 'voelbaar' was sowieso een goede zet van je, ga nog een stap verder en zeg welk gevoel. Yes, you can!

Onomatopee, ... dank voor je moedgevend berichtje. Kijk, dat bedoel ik nu met opborrelen, al tikkende komen de woorden... Rascha Peper neemt bezit van al je zintuigen; het zindert door heel je wezen wanneer je in haar verhalen vertoeft. Na een forse vorstperiode komt dan toch uiteindelijk de dooi! Rico's vleugels en Een Spaans hondje, ken ik ook van haar. Zij heeft nog meer geschreven, maar ik moet nog zoveel lezen... vrg.