Thema

Ik denk dat vooral het verhaal belangrijk moet zijn. Alles moet natuurlijk een mooi geheel vormen en meeslepend zijn. Misschien is het goed om eerst je verhaal te schrijven en dan te zien met welk thema je je verhaal kan omschrijven. Vooral je verhaal moet mooi samenhangend zijn en niet van de hak op de tak springen zodat het de lezer meevoert naar dat wat je wil vertellen.

Er is niet een van beide belangrijker: het thema is onderdeel van het verhaal en het verhaal kan de roman zijn. Ik vraag me wel af of "antroposofie" het werkelijke thema is, als ik de korte samenvatting lees. "Eenzame strijd in sektarische wereld" lijkt meer het thema te zijn.

Het verhaal is het belangrijkste. Want je hebt toch iets te vertellen? Ik mag hopen dat daar een thema in zit. Anders heb je eigenlijk geen verhaal. Misschien een anekdote, maar meer niet. Daar moet men niet te lang over door zeveren.

Er over nadenken is de helft winst. Onderwerp en thema zijn twee verschillende dingen, denk ik. Veel succes met je verhaal!

Ik mag hopen dat daar een thema in zit. Anders heb je eigenlijk geen verhaal.

Er zijn talloze verhalen zonder literair thema. Het thema kan een verhaal naar een ander ervaringsniveau brengen. Daarvoor moet de lezer ervoor openstaan, en de schrijver moet het thema op verschillende lagen in het verhaal laten weerklinken, en vanuit verschillende hoeken.

Bedankt voor het mee denken. Schlimazlnik, je hebt gelijk, een thema moet , laten we zeggen, drie dementionaal zijn. Het is inderdaad meer een eenzame strijd in een sektarische wereld en dan neem ik aan dat het niet uit maakt welke sekte? Ik heb gemerkt dat de antroposofie mensen vreemd vinden, buiten hun wereld. Vragen zoals, waarom daarover? Wat de boer niet kent, vreet hij niet, zoiets? Ik zal de nadruk moeten leggen op de psychische gevolgen, wat de vrijeschool, sekte kan doen met een kind? de antroposofie moet dan niet genoemd worden in mijn boek. De vrijschool werkt dan meer als een decor, aanleiding voor een verhaal. Ik bemerk dat ik hard op zit te denken, mijn excuses.

De innerlijke strijd wb religie van het personage kan het thema zijn. De sektarische wereld het decor-kader. De lotgevallen van een leerling op de vrije school het onderwerp. Misschien vul jij het anders in, maar dit is in ieder geval mijn eerste indruk, gebaseerd op je openingspost.

Een thema kun je ook anders benaderen. Bijvoorbeeld het hele verhaal van de eenzame strijd in de antroposofie. Maar dat er bijvoorbeeld verbanden worden gelegd met andere personen of dingen die strijden die tegen iets sektarisch. Misschien de antroposofen die op hun beurt strijd voeren tegen het "sektarisme" van de christelijke kerk. Misschien een dier dat aan de kudde wil ontsnappen in een bepaalde scène. Referenties aan boeken of films waarin dit ook een thema is. Aan de andere kant is het vermoedelijk verstandiger je niet met een thema bezig te houden als je een verhaal wilt vertellen dat zonder literaire fratsen ook interessant is.

Bedankt, jullie zien het helder en daar heb ik wat aan. Wat zijn literaire fratsen? Wat bedoel je precies? Een ding is belangrijk, ik moet minder bezig zijn met het thema en gaan schrijven. Inderdaad, een ithema staat in dienst van een interresant verhaal.

Succes.

Hallo Schrijvers, Ik heb een onderwerp in mijn hoofd, waar ik aan twijfel of het aanslaat bij de lezers.Het thema is gebaseerd op mijn jeugd op de Vrijeschool, antroposofie. Lijkt saai, niet trendy, toch? In mijn verhaal, rond dit thema, probeer ik spanning op te wekken, een beeld te geven achter gesloten deuren van een sektarische wereld, waar een meisje geestelijk strijd. Ze blijft ongelovig en heeft geen respect voor de macht van de goeroe. Wat is eigenlijk belangrijker in een roman, het thema of het verhaal?

Die mens - dat meisje is het belangrijkst. Ik zou van haar uitgaan. Wie is zij, waar komt ze in terecht, waarom daar, wat neemt ze waar, wat voelt, ze, wat ziet ze, wat hoort ze, wat moet ze doen (eurythmie, vormtekenen, zingen), hoe denkt ze, welke wind mee en welke tegenwind krijgt ze te verduren, al met al: hoe wordt het meisje gevormd en hoe staat ze daar innerlijk tegenover < zowel op school als thuis > en hoe blijft ze overeind als (kennelijke) eenling tussen de anderen? Het meisje als middelpunt, haar omgeving de periferie. En waarom zou je het algemeen trekken zoals je suggereert in # 6, wanneer het om de antroposofie in se gaat? Dan moet je allerlei parallelle religies / levensovertuigingen als basis nemen om er een nieuwe beschouwelijke visie mee op te bouwen. Gewoon sec: Vrije School, antroposfie, Steiner - dat is wat het meisje de innerlijke strijd oplevert, als ik het goed begrepen heb. Dat is haar verhaal. En dat wil je geschreven hebben.

Dank je wel, therese! Sorry dat ik zo laat reageer. Ik verwachtte eigenlijk geen reactie meer. Wat jij zegt is belangrijk. De ervaring vanuit dat meisje, wat voelt ze. Volgens mij ben je bekend met de vrijeschool? Ik ben al begonnen. Het is een fictief verhaal waar de kenmerken van Steiner zichtbaar zijn, alles vanuit de eerste persoon, het meisje. Haar psychische ontwikkeling, strijd tegen iets wat ze als onnatuurlijk ervaart. Ik heb zelfs de belangstelling van een bekende uitgever, die vooral het onderwerp interresant vindt. Ze is geen literaire uitgever, dus wilde mijn memoires achter mijn fictieve verhaal. De eerste paar hoofdstukken liggen nu bij kleine uitgevers, omdat grote het commercieel niet aandurven. Die kleine uitgevers wacht ik nog af, daarna ga ik beginnen aan mijn memoires.