In het topic over fantasy van Marjaw kwam kort om de bocht even non-fictie. In dit topic heb ik het over autobiografische non-fictie, mn het eigen levensverhaal van de schrijver Nu heb ik hier al langer mijn eigen ideeën over en zo komt het dus dat ik maar een topic erover open: Want, wat ik merk in non-fictie is dat er (grof gezegd) twee groepen zijn: - De groep die zichzelf ziet als slachtoffer, geen reflectie geeft op de gebeurtenissen en vooral een 'kijk-hoe-zielig-ik-ben'-boek schrijft. Dit is in mijn ogen bijna nooit een goed boek, immers, het is eenzijdig en ik ben niet iemand die snel medelijden heeft met mensen - De groep die wel zelfreflectie heeft, die ook niet het hele verhaal trouw volgt maar een basering maakt op het waargebeurde verhaal. Sommige dingen moet je weglaten of juist erbij zetten zodat het verhaal beter leesbaar wordt. Ik merk dat, door die eerste groep, ik een beetje zat wordt van al die 'ik-was-vijftien-en-ik-blabla'-boeken. Hoewel er goede non-fictieboeken zijn, merk ik dat er heel veel van dit soort boeken uitgegeven worden (bij reguliere uitgevers) terwijl het in mijn ogen gewoon geen 'goed boek' is (blijft een mening natuurlijk) Om Marjaw even vrij te quoten uit het andere topic, daar zegt ze (ongeveer) dat in dit soort boeken de schrijfstijl ondergeschikt is aan het verhaal. Dat merk ik vaak bij de verhalen, dat de schrijfstijl het laat afweten. En daar stoor ik me aan. Moet iedereen, alleen omdat hij iets te vertellen heeft, een boek uitgeven? Ik vind van niet. Wat dat betreft, ik schrijf (deels) ook over mijn eigen leven, maar zal er nooit een levensverhaal oid van maken. In het ms waar ik het laatst aan heb gewerkt, was het 90% fictie 10% waargebeurd. Hoe kijken jullie hiertegenaan? En hoe doen jullie dat zelf in jullie verhalen? Ik ben ervan overtuigd dat in elk verhaal wel een autobiografisch deel zit van de schrijver, wat denken jullie daarover? Trouwens, ik wil niemand tegen de borst stoten en er zijn echt wel goede non-fictie boeken (ik lees ze ook gewoon), dus ik heb niets tegen het genre op zich.