naam kiezen voor hoofdpersonage

Ik zou als ik jou was je eigen advies opvolgen. Je laatste opmerking lijkt mij het handigste. De echte naam helpt je om het gevoel op te roepen. Die naam veranderen kan aan het eind. Of misschien wil je dat op dat moment wel helemaal niet meer. Ik denk dat dit een probleem is wat zichzelf zal oplossen.

Of neem een buitenlandse equivalent, als dat kan. Jan - John - Jean. Voor achternamen kan je een soort synoniem zoeken (als dat doenbaar is) Van den Bos >> van Tilburg. Huizinga >> van Kampen.

Wat ik doe als ik de naam ook niet precies weet, maar wel bijv. de beginletter, dat ik dan alleen die letter gebruik. De rest van de naam bedenk ik gaandeweg dan wel.

@Mara: 1. je moiet wel het geslacht weten anders is dat lastig te vervangen. 2. Ik zou de letter tussen % zetten (%L%) zodat je gemakkelijk zoek-en-vervangen kunt. @Jinan: Voor voornamen zijn er babynamen-websites waar je namen kunt vinden met hun dieperliggende betekenis. Ik gebruik: http://www.behindthename.com maar er zijn ook vele andere.

Ik wil niet erg dwarsliggen met precies het tegengestelde advies, maar... Ik zou eerst de naam kiezen. Dan kun je verder tijdens het schrijven wennen aan de naam. Ik vind zelf altijd als ik eenmaal een heel verhaal met een bepaalde naam geschreven heb, het onmogelijk om die naam nog te veranderen. De naam past dan al bij het personage. Een beetje alsof je een van je vrienden ineens met een andere naam gaat aanspreken. Da's waarschijnlijk precies de reden dat je het zo moeilijk vindt om deze bestaande persoon een andere naam te geven... Ik zou inderdaad een naam met een soortgelijke betekenis/genre/lengte/klank zoeken.

Een bijkomend probleem is dat hij dezelfde naam heeft als mijn (reeds lang overleden) vader. Een naam die ik ook erg lelijk vond (ouderwets) en op de avond dat ik hem leerde kennen heb ik nog gegrapt tegen een vriendin dat het wel iets zou worden omdat ik blijkbaar steeds relaties had met jongens/mannen met lelijke namen (mijn persoonlijke mening uiteraard) Mijn moeder, die wellicht min of meer waarheidsgetrouw in het boek zal voorkomen vond het heel moeilijk om de naam uit te spreken omdat ze zo herinnerd werd aan mijn vader die zij doodgraag heeft gezien. Ik denk niet dat er een variant op de naam bestaat, maar kan idd eens zoeken. update en ik ben eruit, ik hussel wat letters van zijn naam door elkaar et voilà, nieuwe naam

Ik kies ook altijd eerst de naam. Ik heb onlangs nog in een vergevorderd stadium van een boek de naam veranderd van mijn HP. En wat gebeurde er? Het werd een ander mens. Ten goede, dat wel, maar ik ben iedere keer verbaasd over het effect van een naam. Ik schreef er een blogje over: http://www.boterletters.net/2012/09/en-we-noemen-… Mijn advies: kies van te voren de naam. Zeker omdat het zo te lezen over een bestaand iemand gaat, maar een roman wordt een eigen, nieuwe werkelijkheid. Als je de echte naam gebruikt heb je kans dat je niet loskomt van de werkelijkheid en de roman geen eigen leven gaat leiden, wat wel moet.

Ik heb dat blogje gelezen en ik kan me levendig voorstellen dat die persoon anders wordt. Je associeert toch eigenschappen met een naam. Maar wat bedoel je met niet loskomen van de werkelijkheid, het is wel de bedoeling dat het gewoon wordt zoals het was, niks wordt verzonnen.

Wil je echt een boek schrijven dat ook door anderen wordt gelezen? Dan raad ik je aan om het idee 'het moet precies worden zoals het was" los te laten. Soms zul je keuzes moeten maken die het verhaal ten goede komen, ook al is het niet precies zoals het gegaan is, maar waardoor het verhaal wel veel beter leesbaar wordt (als dat is wat je wilt). Elk verhaal is namelijk een gestyleerde weergave van de werkelijkheid, zoals een schilderij dat ook is. Zelfs als je een journalistiek verslag zou schrijven moet je nog keuzes maken in wat je wel en niet vertelt en in welke volgorde en vanuit welk perspectief.