Lid sinds

11 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Idolen/Iconen

Hallo, Ik wil mijn personages graag zo levendig mogelijk maken, alsof het echt personen zouden kunnen zijn. Daardoor wil ik ze ook een idool of rolmodel geven, laten we zeggen dat de zus van mijn hoofdpersonage gek is op Freddy Mercury, van de band Queen. Situatie: Het hoofdpersonage komt thuis na school, en zijn zus zit in de woonkamer te luisteren naar de muziek van Queen. Hoe gedetailleerd mag ik die situatie dan maken? zijn daar überhaupt limieten in? (ik ben een beetje voorzichting als ik namen van bestaande mensen/plaatsen enz. in mijn verhalen wil noemen aangezien ik niet weet of ik daarmee in problemen kan komen als diegene niet in het boek genoemd wilde worden.) zo kan ik het bijvoorbeeld redelijk oppervlakkig doen: Ik doe de deur open en loop naar binnen, ik merk dat mijn zus thuis is omdat ik de muziek van Queen uit de woonkamer hoor komen. Ze is altijd al gek geweest van de stem van Freddy Mercury, de zanger van Queen, dus die muziek staat regelmatig op. Ik loop zachtjes door naar mijn kamer en doe de deur dicht zodat ik de muziek niet hoor, ik kan niet leren als er muziek op staat. of heel erg gedetailleerd: Ik doe de deur open en loop naar binnen, ik merk dat mijn zus thuis is omdat ik de muziek van Queen uit de woonkamer hoor komen. "Too much love will kill you, every time", ik hoor de tekst duidelijk, het lied gaat door maar die zin blijft in mijn hoofd zitten. Ik vind het verwarrend, veel mensen beschrijven liefde als het beste gevoel dat er bestaat en de dood als het meest angstaanjagende ter wereld, maar te veel van het beste gevoel dat er bestaat kan er dus voor zorgen dat je dood gaat. Hoe langer ik er aan denk, hoe vreemder het lijkt te worden. Mijn zus zegt altijd dat ze die muziek luistert omdat ze de stem van Freddy Mercury prachtig vind. Ik ben dat met haar eens, steeds als ik zijn stem hoor krijg ik het gevoel dat iets mij recht in mijn hart raakt. Bij de vrolijke nummers tovert zijn stem een lach op mij gezicht en maakt het mijn hele dag weer goed, maar bij de verdrietige nummers krijg ik het gevoel alsof mijn lichaam zwaar en zwak wordt, vaak volgt daarna ook het gevoel van een traan die over mijn wang naar beneden rolt. Ik loop zachtjes door naar mijn kamer en doe de deur dicht zodat ik de muziek niet hoor, ik kan niet leren als er muziek op staat.

Lid sinds

14 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
  • Moderator
Toevallig heb ik zelf een hoofdstuk gewijd aan Queen en Freddie (met ie) Mercury, in Johnny Mooiweer. Ik heb het zo uitgebreid gedaan als ik zelf wilde, met tekst, en imitatie et cetera. Waarom zou je dat limiteren in fictie? Je mag toch schrijven dat iemand bepaalde muziek mooi vindt? Of niet mooi? Of erdoor geïnspireerd raakt, of bepaalde emoties ervaart, zoals in jouw fragment?