Geen afbeelding
Harryhol

Lid sinds

14 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Schrijven en 'de Zone'

 26 juli 2012 - 19:22
Er viel me laatst iets op waar ik ondanks mezelf toch verbaasd over was. Jullie kennen allemaal vast dat gevoel dat je in 'de zone' zit. Dat de woorden uit je vingers vliegen zonder enige inspanning. Van de week had ik het tegenovergestelde. Ik was bezig met een artikel dat gewoon niet wilde lukken. Het voelde als kiezen trekken. Ik deed eindeloos lang over de eerste 500 woorden, en het voelde als een worsteling. Op een gegeven moment besloot ik dat het zo geen zin had en dat ik troep had geschreven. Ik zou het de volgende dag weer proberen. Ik sloeg het bestand op (ik gooi NOOIT iets weg) en liet het even liggen. De volgende dag ging ik weer aan de slag en pakte toch het bestand van eerder er bij. Tot mijn grote verbazing was het stuk wat ik had geschreven prima. Het kon zonder problemen blijven staan. De rest van het artikel ging bijna zonder inspanningen. Die heerlijke 'zone' zorgde er voor dat het in een paar minuten af was. Bij het teruglezen viel me op dat ik niet meer precies kon aanwijzen waar de 'worsteling' ophield en de 'zone' begon. Ik vond dat eigenlijk wel een opsteker, dat hoe ik tijdens het schrijven denk over het proces (al dan geen worsteling) dus blijkbaar niets zegt over de kwaliteit van het geschrevene. Nu was ik benieuwd of anderen zich hierin herkennen. Als je je eigen teksten terugleest, zie je dan kwaliteitsverschil tussen 'zone-stukken' en 'worstel stukken'?

Geen afbeelding
Ginny

Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 26 juli 2012 - 19:35
Niet alleen ik, mijn Eerste Proeflezer (oftewel; mijn man) merkt dat verschil ook. En ik zie het daarna; de zonestukken zijn een stuk minder blauw van zijn pen dan de worstelstukken. Worstelstukken pas ik meestal ook erg vaak aan, wat de tekst niet ten goede komt. Ik merk wel dat de stukken die ik een jaar geleden schreef, veel meer correcties krijgen dan de stukken die ik nu schrijf. (Zowel van mezelf als van mijn man.) Gelukkig. Máár: ik heb ook worstelstukken die inderdaad niet slecht zijn, maar waar ik gewoon op ben vastgelopen omdat ik even niet meer wist hoe ik verder moest. Dan is het opzij leggen van de tekst meestal inderdaad de beste oplossing.

Geen afbeelding
Déesse-en-France

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 26 juli 2012 - 19:44
Mooie benamingen, Harryhol: "zone- en worstelstukken". We kennen het allemaal, dat de worsteling ineens toeslaat. Ik leg het dan direct opzij. Maar net als jij gooi ik nooit iets weg (je weet maar nooit wanneer de zone de kop weer opsteekt). Doorploeteren aan een stuk dat duidelijk niet mee wil werken - het ligt niet aan míj, ben je gek ;) - is aan mij niet besteed. Interessante vraag van je, dat wel. Maar moet antwoordloos blijven dus wat mij betreft.

Geen afbeelding
Tja

Lid sinds

15 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
 26 juli 2012 - 19:47
Ik worstel nooit en blijf altijd boven. Wel denk ik soms: heb ik dat geschreven? Toch knap. :D

Geen afbeelding
Lugs

Lid sinds

13 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 26 juli 2012 - 19:59
Als je nooit worstelt ben je niet kritisch genoeg of je bent uniek en hebt ondertussen 30 boeken uitgegeven. Denk ik dan.

Profile picture for user Schrijfcoach Odile Schmidt
Schrijfcoach Odile Schmidt

Lid sinds

18 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 26 juli 2012 - 20:32
Ik had vorige week zo'n worsteldag. Het lukte mij niet iets te verzinnen. Ik kon mijn hoofd niet ertoe zetten. Er bleef maar een ding over, niet schrijven. Inderdaad ben ik op zo'n moment erg kritisch op wat ik schrijf, zelfs op gedachten. Dit terwijl wat ik schrijf de volgende dag best goed blijkt te zijn. Misschien leg ik dan de lat te hoog. Ik had dit jaar een paar maanden waarin het schrijven geweldig goed ging, met drie publicaties als resultaat. Nu gaat het minder. Het is niet zo dat ik minder ideeën heb, want ik krijg tussendoor ideeën, maar ik werk ze niet meteen uit en geef prioriteit aan andere dingen. Als ik ervoor ga zitten zijn de ideeën opeens weg... Ik denk dat ik toe ben aan een schrijfcursus. Regelmatig opdrachten maken en leren van kritiek. Ik bots tegen mijn eigen plafond aan, vermijd mijn valkuilen in plaats van ermee leren omgaan.

Geen afbeelding
Zieveraar

Lid sinds

12 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 26 juli 2012 - 20:35
Bepaalde scenes vloeien op het scherm, over die twijfel ik achteraf bijna nooit. De moeilijk geschreven scenes kan ik dagen over vloeken.

Geen afbeelding
Ka Sha Gan

Lid sinds

15 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 26 juli 2012 - 21:29
De zone? Ik (en iedere schrijver die ik ken) noem het de flow. Ik vind de alliteratie van het woord ook beter kloppen met het gevoel dat de woorden uit je vloeien, maar dat moet ieder voor zich weten, natuurlijk. ;) Dus ik noem het de flow, oké? Ik zit eigenlijk nooit in de flow, wel zijn er dagen dat ik minder worstel dan andere dagen, maar dat ik het gevoel heb dat het bijna vanzelf gaatr en dat ik alles zo kan laten staan? Nee. Nooit, helaas. Ik doe het voor het vluchtige gevoel dat ligt tussen het klaar hebben van een bepaalde versie en wanneer je van die versie de eerste zinnen weer leest en bij jezelf denkt... Dit leer ik nooit. Die avond (het is meestal 's avonds)van pure zelfzucht, dat gevoel van Niemand kan wat ik kan! Dat pakt niemand van je af.

Profile picture for user Yrret
Yrret

Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 26 juli 2012 - 22:13
Ik sloeg het bestand op (ik gooi NOOIT iets weg) en liet het even liggen. Als je je eigen teksten terugleest, zie je dan kwaliteitsverschil tussen 'zone-stukken' en 'worstel stukken'?
Die term 'in de zone' kende ik nog niet. Je uitleg is duidelijk. Het is bij mij, denk ik, precies het tegenovergestelde. Ik begin te schrijven en werk mij in de nesten door iets te willen beschrijven wat ik niet kan. Op dat moment. Dan moet ik worstelen/graven/advies vragen om meer inzicht te krijgen, het probleem op te lossen. Dan GENIET ik pas echt. Hoe meer worstelingen ik overwin, hoe blijer ik ben. Elk worstelstuk waar ik niet binnen twee dagen uit kom, gooi ik ALTIJD weg. Een aangeleerde vorm van opruiming door zowel in mijn hoofd als in mijn bestanden mijn rotzooi weg te gooien. Het zijn juist die 'in de zone' [spreek je dit uit op z`n Engels?] stukken die mij zorgen baren. Daar waar ik in mijn comfortzone zit te neuzelen maak ik de meest afschuwelijke taal/vorm fouten en herhalende plagiaat gedachten die mij gedachtenloos voor de 1001e keer doen beseffen dat ik bijna niets origineels heb te melden.

Geen afbeelding
Hilde Cornelis

Lid sinds

12 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 26 juli 2012 - 22:17
Dus ik noem het de flow, oké?
OK, ik noem het ook de flow. Ik schrijf uitsluitend in flow, aan worstelen doe ik niet, wel aan dolen en dwalen. De gedachten laten landen zodat ze handen en voeten krijgen. Ik haast me langzaam. Gras groeit ook niet door eraan te trekken.

Profile picture for user Yrret
Yrret

Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 26 juli 2012 - 22:35
Dus ik noem het de flow, oké?
OK, ik noem het ook de flow. Gras groeit ook niet door eraan te trekken.
Okay, I`m going with the flow in the zone. Hoe kan je dit vertalen als je alleen maar Nederlands denkt, spreekt, leest of schrijft? "Ik zweef mijn centrum in" "Ik stem af op de juiste frequentie" "Ik schrijf, modder aan en fo kus"

Geen afbeelding
Angus

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 26 juli 2012 - 23:20
Weet je, eerlijk gezegd heb ik vaak het tegenovergestelde. En dat vind ik pas vervelend. Dat ik denk dat ik lekker bezig ben geweest en de volgende dag zie; nee, dat was 't weer niet. Drie keer raden wie hier jaloers is?

Geen afbeelding
Angus

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 27 juli 2012 - 0:15
[ Okay, I`m going with the flow in the zone. Hoe kan je dit vertalen als je alleen maar Nederlands denkt, spreekt, leest of schrijft?
Ik scheer over de golven van mijn inspiratie ?

Geen afbeelding
Tja

Lid sinds

15 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
 27 juli 2012 - 0:58
Ik zit in een enorm schrijfritme en ben niet meer tegen te houden. Zit ik verdorie in de woestijn en denk ik erover hoe ik hier zo snel mogelijk kan vertrekken. Is gelukt. Maar of iedereen gelooft op welke manier, betwijfel ik. Het was mijn manier. Gewoon accepteren dat het zo kan.

Profile picture for user Yrret
Yrret

Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 27 juli 2012 - 1:06
[ Okay, I`m going with the flow in the zone. Hoe kan je dit vertalen als je alleen maar Nederlands denkt, spreekt, leest of schrijft?
Ik scheer over de golven van mijn inspiratie ?
Yep, deze zet ik bovenaan de vertaling-lijst-van Inspirational English Translations. thnx oeps, sorry... thnx is niet des Nederlands. dankjewel

Geen afbeelding
Harryhol

Lid sinds

14 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 27 juli 2012 - 7:35
[ Okay, I`m going with the flow in the zone. Hoe kan je dit vertalen als je alleen maar Nederlands denkt, spreekt, leest of schrijft?
Ik scheer over de golven van mijn inspiratie ?
Yep, deze zet ik bovenaan de vertaling-lijst-van Inspirational English Translations. thnx oeps, sorry... thnx is niet des Nederlands. dankjewel
Sorry eigenlijk ook niet ;-)

Geen afbeelding
Lugs

Lid sinds

13 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 27 juli 2012 - 9:41
Ik zit in een enorm schrijfritme en ben niet meer tegen te houden. Zit ik verdorie in de woestijn en denk ik erover hoe ik hier zo snel mogelijk kan vertrekken. Is gelukt. Maar of iedereen gelooft op welke manier, betwijfel ik. Het was mijn manier. Gewoon accepteren dat het zo kan.
Euhm, wat?

Geen afbeelding
Ka Sha Gan

Lid sinds

15 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 27 juli 2012 - 16:22
Flow is een uitontwikkeld begrip van de heer Mihály Csikszentmihály: http://www.brainchannels.com/thinker/mihaly.html
Ik wist het, ik wist het. Wat interessant. }) Het woord geeft precies weer wat het betekent, imho, wat ik dan wel weer jammer vind, is dat ik nooit een Nederlands woord heb gevonden, met dezelfde impact dat hetzelfde doet. Ik houd mijn ogen open.

Geen afbeelding
Déesse-en-France

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 27 juli 2012 - 18:23
Ik had vorige week zo'n worsteldag. Het lukte mij niet iets te verzinnen. Ik kon mijn hoofd niet ertoe zetten.
Je had je hoofd gewoon te veel bij het barbecuen, Odile ;)

Geen afbeelding
Hekate

Lid sinds

14 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 28 juli 2012 - 10:30
Het begrip zone had ik nog nooit gehoord in die betekenis. Flow wel, maar dan van anderen, zelf heb ik dat niet. Schrijven gaat de ene keer al wat vlotter dan de andere (zeker als ik op voorhand goed gepland heb), maar het blijft altijd een worsteling. Het lijkt me bij velen ook een excuus te zijn om niet te hoeven schrijven als het even wat minder vlot gaat. Ik ben meer van het principe ass in chair (of grasveld, of bankje in het park) en schrijven maar.

Profile picture for user Xuchiejlala
Xuchiejlala

Lid sinds

14 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 28 juli 2012 - 10:58
Ik ben alleen in de flow/zone als ik mijn verhaal goed uitgedacht heb. Al ben ik dan nog aan het worstelen met hoe ik het moet opschrijven, het gaat wel 'makkelijker' dan dat ik gewoon maar begin en wel zie waar ik uit kom. Ik begin ook niet meteen aan een verhaal, al ben ik wel enthousiast, maar dan gebruik ik die enthousiasme om een week (of twee) goed na te denken over het verhaal: waar gaat het over, waar gaat het naartoe, wie zijn de personages? Het einde is me dan vaak nog niet helemaal duidelijk, maar als ik daar in ieder geval een indicatie van heb, dan kan ik er toch naartoe werken. Gaandeweg wordt deze duidelijker. Voorheen begon ik gewoon met schrijven en dat ontaarde zich vaak genoeg in worstelingen. Ik schreef alles op, niet echt een idee hebbend van waar ik heen wilde, en op het einde had ik geen benul waar de kern om draaide. Het werd schrappen, schrappen en schrappen, en dat vond ik een echte worsteling, want je moest al het onkruid wieden om tot de kern te komen.

Geen afbeelding
Anna Rivier

Lid sinds

14 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 28 juli 2012 - 12:23
Het kan bij mij alle kanten uit. Als ik in de zone zit kan ik een goed stuk schrijven, maar net zo goed iets wat ik een dag later weggooi. Kost het schrijven me veel moeite, kan het ook een goede en een slechte uitkomst hebben. Maar je verbazing herken ik. Als ik moet worstelen denk ik al snel dat wat ik schrijf afschuwelijk is. Hangt wellicht samen met mijn gemoedstoestand van dat moment.

Geen afbeelding
Déesse-en-France

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 28 juli 2012 - 13:07
Het begrip zone had ik nog nooit gehoord in die betekenis. Flow wel, maar dan van anderen, zelf heb ik dat niet. Schrijven gaat de ene keer al wat vlotter dan de andere (zeker als ik op voorhand goed gepland heb), maar het blijft altijd een worsteling. Het lijkt me bij velen ook een excuus te zijn om niet te hoeven schrijven als het even wat minder vlot gaat. Ik ben meer van het principe ass in chair (of grasveld, of bankje in het park) en schrijven maar.
Waarom zou je in hemelsnaam schrijven als het niet gaat? Het moet namelijk wel leuk blijven, het is geen halszaak en het is bij mij nooit een worsteling. Dat lijkt me namelijk heel erg. En laten we ook niet vergeten dat je gewoon in je hoofd kan schrijven als je niets op papier krijgt. Bij mij is dat het halve schrijven, het zit dan al zo goed in mijn hoofd dat roetsssjjjj... hup... het er in één keer uitkomt, als de maaginhoud van een hond als hij gras heeft gegeten (vergeef de onsmakelijke beeldspraak, maar de vergelijking gaat hier geheel op). En dan, als het er eenmaal staat, het heerlijke schaven, het geschrevene vertroetelen, aaien en verliefd toespreken. Pas wanneer mijn gedicht/verhaal/artikel en ik één zijn..., dan is het goed.

Geen afbeelding
Hekate

Lid sinds

14 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 29 juli 2012 - 1:57
Schrijven gaat altijd, tenzij je al je vingers gebroken hebt of zo. Ik heb eens een interview met een schrijver (ik kan me alleen met de beste wil van de wereld niet meer herinneren wie :o ) die zei: "De twee fijnste dingen in het leven zijn vrijen en geschreven hebben". Dat is voor mij een waarheid als een bus. Ik schrijf voor het bevredigende resultaat, zelden voor de lol van het schrijven zelf. Als je alleen maar voor je eigen plezier schrijft, dan doe je dat natuurlijk wanneer je wil en je doet het niet wanneer je niet wil, maar als het om het resultaat gaat en je wil er geen eeuwen over doen, dan zul je toch moeten ploeteren. Voorbereidend werk (in je hoofd, op papier, of op het scherm) en herschrijven zijn zeker ook een onderdeel van "schrijven" hé, en fantaseren kun je zelfs met gebroken vingers ;)

Geen afbeelding
Ka Sha Gan

Lid sinds

15 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 29 juli 2012 - 21:03
[quote=Déesse-en-France]
Waarom zou je in hemelsnaam schrijven als het niet gaat? Het moet namelijk wel leuk blijven, het is geen halszaak en het is bij mij nooit een worsteling. Dat lijkt me namelijk heel erg. En laten we ook niet vergeten dat je gewoon in je hoofd kan schrijven als je niets op papier krijgt. Bij mij is dat het halve schrijven, het zit dan al zo goed in mijn hoofd dat roetsssjjjj... hup... het er in één keer uitkomt, als de maaginhoud van een hond als hij gras heeft gegeten (vergeef de onsmakelijke beeldspraak, maar de vergelijking gaat hier geheel op). En dan, als het er eenmaal staat, het heerlijke schaven, het geschrevene vertroetelen, aaien en verliefd toespreken. Pas wanneer mijn gedicht/verhaal/artikel en ik één zijn..., dan is het goed.
Ik schrijf altijd, zelfs als het niet gaat. Ik herschrijf, verbeter zinnen, schrap er een paar en schrijf er bij. Het is altijd een worsteling en het gaat nooit vanzelf, maar dat is te verklaren omdat mijn denkproces door een handicap wat is veranderd. Waarom ik dan toch schrijf? Omdat het voor mij wel een halszaak is, omdat het iets is wat ik kan (leren, misschien), maar vooral omdat het me gelukkig maakt. Ik heb iets gemaakt, boeken die er mooi uitzien (cover) met een verhaal dat door sommigen met plezier gelezen werd. De basis van het verhaal verzin je voordat je begint met schrijven, logisch. Maar nee, ik vind het krijgen van een idee, het verzinnen en vormen van het verhaal in je hoofd of in notities, geen schrijven. Voor mij is schrijven het samenbrengen van de creatieve geest en de fysieke handeling. Ik merk keer op keer dat er terwijl je schrijft of typt andere ideeën ontstaan en er andere invallen een eigen leven gaan leiden. Het schrijven verenigt de rede en de handeling.

Geen afbeelding
Syriain

Lid sinds

12 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 30 juli 2012 - 14:10
Bij mij komt het regelmatig voor dat ik in een flow raak als ik schrijf - inderdaad een supergevoel! 8) En ook interessant om te zien hoe het verhaal zich op zulke momenten zelf lijkt te schrijven; het gaat soms kanten uit die ik van tevoren niet had verwacht. Zoals Ka Sha Gan beschrijft dus, maar dat inclusief flow. Zonder flow schrijf ik uiteraard ook teksten, maar die kosten meer moeite, alhoewel ik later, net als een paar schrijvers hierboven, niet altijd kan zien welke delen dat dan waren. Momenteel merk ik dat ik teveel 'in mijn hoofd' zit - ik twijfel om de paar woorden aan mijn eigen kunnen en zit soms minutenlang te staren naar waar dat ene perfecte woord zou moeten komen te staan. Duidelijk het tegenovergestelde van flow en niet iets waar ik blij van word... Mocht er iemand tips hebben om weer 'uit mijn hoofd' te komen, dan zijn die dus bijzonder welkom! :)

Geen afbeelding
Ginny

Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 30 juli 2012 - 15:13
Niet in een bepaalde volgorde en het één sluit het ander niet uit: - Doorschrijven. Woorden vreten, zinnen vreten, paragrafen vreten. Weggooien kan altijd nog. - Als je echt vast zit; teruglezen wat je eerder geschreven hebt, zonder aan te passen. - Je niks aantrekken van het 'is dit wel goed'-gevoel. - En als het dan nog niet lukt; leg de tekst dan een tijdje opzij, totdat je in je hoofd hebt zitten wat je eerste zinnen weer gaan worden. Slaap er een nachtje over. Meer dingen kan ik niet verzinnen om uit die twijfelachtige mood te komen.

Geen afbeelding
Hekate

Lid sinds

14 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 30 juli 2012 - 15:48
De eerste versie hoeft niet perfect te zijn. Dus als het perfecte woord niet komt, gewoon een ander woord schrijven, dan ben je over die hobbel heen. Als je al aan het herschrijven bent ligt dat anders natuurlijk, dan is het enige wat helpt vaak om het verhaal nog even te laten rusten en aan een ander verhaal te werken.