Een beetje de moed kwijt.

Tijdje pauze nemen. Dan komt de schrijfdrang vanzelf weer terug, en daarmee je moed. (Althans, dat werkt voor mij).

Hoi Manon, Wat bedoel je met 243? 243 wijzigingen?

woorden :)

Niet meteen te kritisch willen zijn. Een schilder moet ook eerst schetsen, dan inkleuren, dan details aanbrengen. Schrijven werkt ook zo. Het kan niet in 1 x goed. Tenminste, wat mij betreft. Ik schrijf eerst het verhaal, dan ga ik daarna kijken wat er beter moet, wat mooier gezegd kan, wat moet worden geschrapt. Zo red ik het om eerst het hele project af te ronden zonder de moed te verliezen. En verbeteren motiveert me altijd enorm. Vooral als proeflezers me vertellen waar zij dingetjes zien, dat vind ik heerlijk! Heel soms moet ik er eerst even van slikken, maar daarna word ik er weer blij van. Mijn verhaal wordt er namelijk alleen maar beter van, en dat is een heerlijk gevoel! Als je de moed verliest omdat je geen overzicht meer hebt, of omdat het te lang duurt, schrijf dan ook eens een kort verhaaltje misschien helpt dat? Last but anything but least: Het boek 'the artist's way' van Julia Cameron. GEWELDIG! Een programma om in 12 weken jezelf, de kunstenaar in jezelf en je eigen creativiteit terug te vinden. Ik zweer erbij. Zonder dat boek was ik nooit zo ver gekomen als ik nu al ben. Dus als je serieus wilt investeren in jezelf... Doen!

Bedenk waarom je schrijft: om er zelf plezier aan te hebben! Houd dit in je achterhoofd en in je hart. Jouw verhaal komt er wel (net als dat van mij en van vele anderen die twijfelen), echt! En straks, als je je eigen boekwerk in je handen houdt, geef je dit advies vast door: GEEF NOOIT OP (zei een wijs man uit mijn jeugd altijd op televisie ;-)).

Schrijven is ook niet makkelijk en het is iets dat je moet leren. En iets leren gaat niet 1,2,3, daar moet je de tijd voor nemen. Schrijven is vooral veel doen, veel lezen en vooral veel 'fouten' maken. Daar leer je weer van. Het is wel belangrijk om door te blijven zetten als het even niet lukt, want als je dan opgeeft, dan lukt het nooit. Je hoeft het niet meteen te kunnen en zoals je zelf al zegt, hoeft het ook niet meteen goed of perfect te zijn :) Met veel motivatie, doorzettingsvermogen en zelfdiscipline kom je een heel eind! Ik denk dat iedereen dat gevoel van ontmoediging wel herkent. Ik heb het ook als ik weer feedback krijg van mijn proeflezers en het me maar niet lukt om die feedback meteen om te zetten in iets bruikbaars voor m'n verhaal. Daar word ik soms gewoon moedeloos van en denk ik vaak: 'Ik stop ermee!'. Maar dan zet ik het een tijdje van me af en probeer ik het later weer. Als de emoties dan weer gezakt zijn ga ik er toch weer tegenaan :)

Thanks voor alle opbeurende reacties. Ik moet het gevoel van "het moet me lukken, het moet goed zijn" van me af weten te zetten. Laat ik eerst maar eens schrijven, schrijven en schrijven. En tussendoor stukjes laten proeflezen om te kijken of ik nog op de goede weg zit. @ Marieke Frankem: dat boek lijkt me heel erg interessant. Zodra we financieel beter zitten zal ik het dan ook aanschaffen :D

je moet er ook niet 24/24 en 7/7 mee bezig zijn. Een ontspannende pauze kan deugd doen en inspiratie opbrengen :)

Blijven geloven dat je er komt en de moed erin houden! Succes Manon.

@ Marieke Frankem: dat boek lijkt me heel erg interessant. Zodra we financieel beter zitten zal ik het dan ook aanschaffen :D

Dit boek is ook te downloaden als pdf op waarschijnlijk meerdere sites.

Het beste advies wat ik je kan geven is wat Stephen King noemt: 'schrijven met de deur dicht'. Door je prille schrijfsels aan de wereld te tonen hoor je te snel wat er allemaal niet goed is. Schrijf alsjeblieft door tot het hele verhaal af is, zonder anderen toe te laten. Je zegt dat je die grote lijn in je hoofd hebt: super! Dat is zo belangrijk! Schrijf dan dat verhaal op zonder terug te lezen en zonder te stoppen. Gewoon doorwerken tot er iets is. Als het af is: Laat dat dan even een weekje liggen, trakteer jezelf op iets waar je blij van wordt en ga na die week herschrijven. Ook weer met de deur dicht. Gewoon tot de tweede versie er is. Die laat je aan je proeflezers zien. Vervolgens komt het harde werk: versie na versie doorploeteren tot het af is. Dus: stop niet! Deur dicht! Doorschrijven!

Als je zelf redelijk tevreden bent over hoe je schrijft, laat dat dan voorlopig jouw leidraad zijn. Doorschrijven met af en toe een lekkere pauze, en dan weer verder. Niet te snel laten proeflezen. Geef jezelf de tijd om je schrijven te ontwikkelen. Vrijwel niemand schrijft van de ene op de andere dag een geweldig verhaal. Denk aan muziekles: hoe meer je oefent, hoe beter je gaat spelen. Mijn ervaring is dat het schrijven zich op een vergelijkbare manier ontwikkelt. Belangrijk is wel dat je een beetje taalvaardig bent. Zo te zien mankeert het daar niet aan bij jou. Dus leef je lekker uit!

@ Marieke Frankem: dat boek lijkt me heel erg interessant. Zodra we financieel beter zitten zal ik het dan ook aanschaffen :D

Dit boek is ook te downloaden als pdf op waarschijnlijk meerdere sites.

Ongetwijfeld, maar echt in de hand, belangrijke passages onderstrepen, boekenleggertjes voor de pagina's die je nog een keer wilt lezen en dat soort dingen, dat is toch wel heel fijn. Bovendien is het boek niet razend duur (of tenminste, vind ik) ;-)

Hey Manon, Je verhaal is heel herkenbaar... Ik heb hetzelfde meegemaakt, maar kan nu trots zeggen dat ik aan mijn tweede manuscript begonnen ben. Ik geef je een paar tips die ik gebruik, misschien werken ze voor jou ook. - Schrijf je verhaal in zo kort mogelijke tijd. Maak een afspraak met jezelf vb binnen een maand moet mijn eerste versie klaar zijn. De eerste versie zal echt niet goed zijn, maar daar moet je je voorlopig niets van aantrekken. Herschrijven gaat voor mij gemakkelijker dan schrijven. Schrijven is werken, herschrijven is leuk (voor mij dan toch). Als ik mijn eerste versie schrijf, herlees ik niets (tenzij de laatste scène, om te weten waar ik verder moet.) Je mag dan ook niet schrikken als die eerste versie echt erbarmelijk is. Maar het komt goed, mits wat herschrijven en schrappen. Het motto voor de eerste versie is: niet achterom kijken, vooruit met de geit! - maak een plan op vb: ik wil 50000woorden schrijven in 20 hoofdstukken, dat is 2500 woorden per hoofdstuk. Ieder hoofdstuk zal ongeveer drie scènes bevatten, dus 830 woorden per scène (ik zeg hier maar wat, he, die aantallen staan niet vast en gaan zowiezo afwijken vanaf dat je in je verhaal zit) Dus kan afleiden van die aantallen, dat als je je boek binnen een maand af wil, dat je ongeveer twee scènes per dag zal moeten schrijven. Valt goed mee... -Begin je boek niet bij het begin. Dat is verschrikkelijk moeilijk. Ik begin meestal bij het beginincident, dus het probleem waar je hoofdpersonage mee geconfronteerd wordt. De actie die daarna komt, maakt dat je verder kan schrijven. Het eerste hoofdstuk schrijf ik meestal op het einde, als ik mijn personage goed ken en dus goed kan neerzetten. - Als je structuur wil: download gratis ywriter. Dat is een software programma waarin je je werk kan verdelen in hoofdstukken, scènes en dergelijke. Werkt in het begin gemakkelijker dan met Word, waar je je gek scrolt als je iets wil aanpassen... Je kan op you tube een filmpje bekijken over hoe je het programma kan gebruiken. - Voor structuur: meestal heb je al een aantal scènes in je hoofd zitten. Schrijf de scènes in één zin op en bekijk wat je al hebt. Meestal is dat al heel wat. Je kan die scènes chronologisch rangschikken en daarna de gaten die ertussen zitten even bekijken en zoeken wat er mist in je verhaal. Zo kan je heel snel en makkelijk een lijstje maken met de scènes die je moet schrijven. Dat helpt om je roman in kleine stukjes op te breken, zodat het geen onoverkomelijke grote berg wordt. Maar goed, eerst en vooral moet je nu doorzetten. Het gevoel van je boek in handen te krijgen is het heel erg waard! Dus hup, aan het werk! succes!

Hoi Manon,' Ik lees hier allerlei bruikbare tips, maar uiteindelijk gaat het erom dat je plezier hebt in het schrijven. Halve schrijfsels zijn pas halve schrijfsels als jij ze zo noemt. Misschien wachten ze geduldig tot jij meer inspiratie krijgt ;) . Wees geduldig met jezelf en vraag je af waar je zo gefustreerd van wordt. En stop met woordentellen. Net als met lijnen kan het op een slechte dag alleen averechts werken als je op de weegschaal staat. :o Kijk op deze blogs en zie wat andere schrijvers als valkuilen of remedie zien: http://www.boekschrijven.nl/zen-van-boeken-schrij…

Ik snap precies wat je bedoelt, ik heb hier thuis een stuk of 5 onafgemaakte verhalen liggen!

Hai Manon, Laat het een tijd(je) liggen zou ik zeggen, dat heeft bij mij tenminste geholpen. Het plezier/inspiratie om ook maar iets op papier te zetten was op een gegeven moment totaal :crybaby: verdwenen. Heb daarna nog wel een tijdje door zitten emmeren om toch maar vooral in het schrijfritme te blijven... maar dat werkte voor mij dus niet. Sinds kort schrijf :D ik me gelukkig ook weer helemaal suf. Als de 'schrijfdrive' eenmaal in je zit komt het echt vanzelf weer omhoog en ga je weer :nod: als een speer!!! Veel succes

Hey Manon, Je verhaal is heel herkenbaar... Ik heb hetzelfde meegemaakt, maar kan nu trots zeggen dat ik aan mijn tweede manuscript begonnen ben. Ik geef je een paar tips die ik gebruik, misschien werken ze voor jou ook. - Schrijf je verhaal in zo kort mogelijke tijd. Maak een afspraak met jezelf vb binnen een maand moet mijn eerste versie klaar zijn. De eerste versie zal echt niet goed zijn, maar daar moet je je voorlopig niets van aantrekken. Herschrijven gaat voor mij gemakkelijker dan schrijven. Schrijven is werken, herschrijven is leuk (voor mij dan toch). Als ik mijn eerste versie schrijf, herlees ik niets (tenzij de laatste scène, om te weten waar ik verder moet.) Je mag dan ook niet schrikken als die eerste versie echt erbarmelijk is. Maar het komt goed, mits wat herschrijven en schrappen. Het motto voor de eerste versie is: niet achterom kijken, vooruit met de geit!

Dankjewel voor de tip. Ik post niet veel, maar kom hier regelmatig. Juist voor dit soort tips. Een boek schrijven (roman in mijn geval) is een enorm groot avontuur waarbij je, zoals ik hierboven ook bij anderen lees, het soms even helemaal niet meer ziet zitten en andere keren juist weer wel. Momenteel hakkel ik al een tijdje tegen een belangrijke scene in mijn boek aan die ik maar niet lekker op papier krijg, ondanks dat hij wel in mijn hoofd zit. Daardoor stagneert het momenteel. Nu jij dit zo zegt, heb ik me voorgenomen om gewoon de scene te gaan schrijven, goed of niet goed, om daarna verder te kunnen. Met herschrijven probeer ik de scene dan wel weer op te pimpen. Dus nogmaals: thanks voor de tip. Ik ga weer verder!