Hebben jullie het plan voor de serie al uitgewerkt?

Voor wat ik ervan weet en er ervaring mee heb, is het plan - vooral bij een serie - inderdaad van cruciaal belang, en vervolgens spitst het schrijven zich bijna als vanzelf toe op de individuele vaardigheden / talenten. Is de een goed in beschrijvingen, dan doet hij die. Leeft de ander zich helemaal uit in dialoog, dan schrijft hij die. Daarna breng je de tekstfragmenten samen. Kijken hoe het geworden is. Heeft iemand iets vergeten, misschien de nadruk gelegd / uitgeweid op een punt dat hij zelf interessant vindt, maar dat niet essentieel is voor het verhaal? Veel tussentijds feedbacken, supervisie, corrigeren, inspireren - hoe je het noemen wilt. Niet ieder eerst het hele boek voor diens deel schrijven en er na een halfjaar achterkomen dat de gedane arbeid niet op die van de ander aansluit.

We beginnen elk aan een ander deel en herschrijven elkaars stuk vanuit ons 'eigen' personage. Lijkt je dat wat?

Het wederzijds herschrijven lijkt mij wat bewerkelijk. Waarom zou je niet elkaar feedback geven en je eigen stuk herschrijven? Tenslotte liggen daar de individuele gedachten / overwegingen. Maar misschien werkt het voor jullie goed. Als die eigen personages maar goed op elkaar aansluiten / bij elkaar komen in de bedoelde setting, waarom dan niet?

Succes! Ik zou best willen weten hoe het jullie vergaat met dit project! Topic wordt vervolgd? :)

Ik heb een jaar met een vriendin aan een schrijfproject (jeugdroman) gewerkt. We werkten eerst samen plotlijn, personages, omgeving en vertelperspectief uit. We hebben de karakters en plekken ook getekend om zeker te weten dat we op één lijn zaten, en online karakterdossiers gemaakt. We schreven in het begin telkens vanuit onze eigen personages (we hadden er elk 2), maar dit werkte niet goed. Daarna schreven we elk telkens verschillende hoofdstukken, waarbij we afwisselend vanuit onze eigen en de personages van de ander schreven. Dat werkte prima, omdat we inmiddels heel helder hadden hoe ze in elkaar zaten. Als het nodig was gaven we aan wanneer er dingen niet klopten, zo van: 'Mijn personage zou dat nooit zo zeggen, die zou dit of dat doen.' Dat soort dingen noteerden we ook in de karakterdossiers, en zo konden we de personages consequent houden, wie er ook over schreef. We hadden een Gmail account aangemaakt zodat we via Google documenten onze nieuwe hoofdstukken online konden zetten en van elkaar konden lezen. Ook voorzagen we het online van korte feedback. Verder hadden we online: - karakterdossiers - plotoverzicht - hoofdstukoverzicht (in een soort Excel bestand: zo konden we hoofdstukken verplaatsen, verwijderen of toevoegen, en met kleuren en vinkjes aangeven wie wat moest doen/had gedaan) - lange termijnplanning - ideeënoverzicht - wekelijkse planning/notulen - een lijst met boeken- en filmtips Daarnaast kwamen we bijna elke week samen, om de hoofdstukken uitgebreid te bespreken, te brainstormen, nieuwe ideeën in het hoofdstukoverzicht te plaatsen, en te bepalen wie de komende week welke hoofdstukken zou schrijven. Het werkte heel goed, en het was zeer inspirerend om ideeën uit te wisselen. Ik vond het samenwerken een meerwaarde geven, je komt op ideeën en manieren van schrijven waar je anders niet zo snel op zou zijn gekomen. Door gedurende de week telkens nieuwe hoofdstukken online te posten, blijf je van elkaars werk op de hoogte, en stimuleer en inspireer je elkaar. Het was iets waar we beiden altijd naar uitkeken. Uiteindelijk zijn we er na een jaar mee gestopt, omdat het verschil in niveau en ambitie tussen ons te groot is (wat ik ergens al wist). Het was in de eerste plaats ook een experiment, dus ik heb daar geen spijt van. Ik zette de samenwerking op omdat ik uitgedaagd wilde worden en uit mijn gebruikelijke methodes en manier van denken wilde stappen, en zag dit als een soort gepersonaliseerde opleiding. Ik heb er veel van geleerd. Én het was gezellig. Als we afspraken, aten we eerst altijd samen en daarna gingen we aan de slag. De bijeenkomsten bestonden voornamelijk uit bespreken, ideeën genereren en probleemoplossing. Wanneer we bepaalde problemen in het schrijfwerk tegenkwamen, bedachten we hoe we dat op konden lossen of bedacht ik doelgerichte schrijfopdrachten om ter plekke te doen en te bespreken. Als je beiden professioneel schrijver bent, elkaars stijl en werkwijze kent en jullie stijlen op elkaar aansluiten (of je weet ze sluitend te maken), en dezelfde ambities en verwachtingen hebt, lijkt het me geen probleem om zo'n project succesvol af te ronden. Je moet alleen even uitvinden wat voor methode voor jullie beiden werkt en op de één of andere manier zorgen dat je het overzicht bewaart. Handig is in elk geval om in een online account te werken (alleen toegankelijk voor jullie tweeën), zodat jullie beiden toegang hebben tot belangrijke overzichten en op de hoogte blijven van elkaars werk (zonder telkens te hoeven mailen etc). En het is ook handig om notulen bij te houden van jullie besprekingen (wat hebben jullie besproken, wat zijn de nieuwe ideeën, wie gaat wat doen voor de volgende x?), en met een gezamenlijke lange en korte termijnplanning te werken.

Inclusief schrijfweekend weg op een waddeneiland ;)

Heerlijk...!

Ik denk dat het start met de vraag: wat is de meerwaarde van samen schrijven ten opzichte van ieder apart schrijven? Wat zien jullie als meerwaarde bij jullie kwaliteiten en mogelijkheden?

Ons manuscript is af. Voor kerst gaat het naar een uitgever.

Da's altijd leuk om te horen van medeschrijvers. Heel veel geluk en succes!