Lid sinds

13 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

hetzelfde idee

14 juli 2011 - 12:33
Beste schrijfcollega's, In grote lijnen heb ik mijn MS klaar voor een thriller. Ik heb het even aan de kant gelegd, om later de puntjes op de i te kunnen zetten. Maar nu zit ik met het volgende dilemma: zojuist heb ik het nieuwe boek van Nicci French gelezen en wat blijkt....?! Ze hebben eenzelfde soort idee gebruikt als waar mijn boek om draait: een tweeling, waarvan één van hen misbruik maakt van de identiteit v/d ander. Moet ik dit gegeven nu toch gewoon handhaven of mijn halve MS herschrijven omdat het naar plagiaat riekt? Ik baal hier ontzettend van :confused: Groeten, Lidy

Lid sinds

18 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
14 juli 2011 - 16:32
Eigenlijk denk ik dat er nog wel meer boeken zijn, waarin de ene helft van de tweeling misbruik maakt van de andere helft. En zelfs van mensen die op elkaar gaan lijken ... single white female? De vraag is in hoeverre de rest van het verhaal overeenkomt. Ik zou je manuscript hoe dan ook afmaken. Of het teveel lijkt of niet mag de uitgever verder uitmaken, maar je leert in elk geval alvast ontzettend veel van dat afmaken.

Lid sinds

17 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
14 juli 2011 - 15:31
Tweelingen zijn al sinds de jaren van Shakespeare voer voor schrijvers, dus ik zou me inderdaad geen zorgen maken. Tweelingen die elkaars leven overnemen, verwisseld worden, valselijk beschuldigd ga zo maar door. Dankbaar onderwerp. Het gaat erom dat jij je eigen verhaal met dat gegeven maakt.

Lid sinds

18 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
14 juli 2011 - 16:33
Tenzij je natuurlijk stukken gaat overschrijven. Of een boek maakt over een tovenaarsleerling die bij zijn oom en tante onder de trap woont...

Lid sinds

13 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
14 juli 2011 - 21:52
Tenzij je natuurlijk stukken gaat overschrijven. Of een boek maakt over een tovenaarsleerling die bij zijn oom en tante onder de trap woont...
Maar als die tovenaars leerling vervolgens oud en wijs wordt en een liliputer de weg wijst om een ring in een vulkaan te gooien dan wordt het toch wel weer origineel? Ik zit een beetje met hetzelfde probleem. Ik ben weer bezig met een verhaal dat ik van de winter ben begonnen maar enige tijd aan de kant heb gelegd voor andere ideeën en gelijkertijd ben ik sinds vorige week een boek aan het lezen waarin twee overeenkomsten zitten. Ook genoeg verschil en één overeenkomst zijn X-men achtige krachten die in zoveel materiaal voorkomt maar waar liggen de grenzen?

Lid sinds

18 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
14 juli 2011 - 22:13
Het beeld van Harry Potter onder de trap, of weggestopt in een andere kamer is dan wel weer zo beeldbepalend voor Harry Potter, dat je als lezer dan al snel een meer van hetzelfde gevoel krijgt. Is die leerling opgevoed door zijn verstrooide moeder die niet weet of ze komt of gaat is het verhaal al heel anders. Schrijf ik een vampier verhaal over een meisje dat gaat verhuizen en op haar nieuwe school verliefd wordt op een vampier, dan is dat nogal herkenbaar. Ook als ze later verliefd wordt op een griffioen en in Egypte gaat wonen. Gaat het meisje al jaren naar de die school, maar valt het haar opeens op dat de zittenblijver in de klas al vaker is blijven zitten, terwijl hij toch heus zo stom niet is, is de insteek anders. Ook als ze daarna verliefd wordt op de jongen, hij een vampier blijkt etc.

Lid sinds

17 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
15 juli 2011 - 0:58
Het ligt er dus aan HOE je het schrijft omdat iedereen een eigen schrijfstijl heeft? Elke auteur werkt een thema anders uit, denk ik.

Lid sinds

13 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
15 juli 2011 - 14:04
Bedankt voor jullie reacties. Jullie hebben gelijk: elk verhaal is anders en iedere auteur geeft zijn eigen draai aan een thema, maar het laat me toch niet helemaal los. Ook niet omdat ik recenties heb gelezen van het boek 'De mannentester' van Heleen van Royen, waarin haar herhaaldelijk werd verweten, dat ze het idee van het tatoeëren v/h slachtoffer van Stieg Larsson had gepikt. Ik verwijt het mezelf wel een beetje, dat ik zo opportunistisch ben om te denken dat over mijn verhaal ooit dit soort discussies zullen ontstaan.... het is mijn eerste MS en nog lang geen uitgegeven boek. Ik zal me trouwens even voorstellen in de daarvoor bestemde rubriek...

Lid sinds

14 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
8 maart 2013 - 13:53
Toch niet leuk als je hierachter komt, wanneer je verhaal praktisch af is. Ik had het vandaag met deze nieuwe thriller: http://www.crimezone.nl/web/Nieuws/Nieuwsartikel/… Het heeft zo op het eerste gezicht veel weg van mijn uitgangspunten. Vier vrienden, vroeger en nu, een gruwelijk geheim... Zelfs de voornaam van één van de personages komt overeen. Ik ga het boek maar eens lezen, want nu wil ik het weten ook. Al zal ik er waarschijnlijk (en hopelijk) achterkomen dat er genoeg verschillen zijn. Het blijft schrikken.

8 maart 2013 - 14:56
@Kiksgreggel: alleen als de ontknoping van dat gruwelijke geheim identiek is, lijkt het me een goed idee (het einde van) je eigen boek te herzien. De rest is zo nietszeggend dat het op tal van thrillers/mysteries lijkt te kunnen slaan.

Lid sinds

14 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
9 maart 2013 - 11:39
Ik vind de overeenkomsten op het eerste gezicht toch opvallend, Schli. Maar uiteindelijk zal het wel meevallen. De eerste 50 pagina's kun je downloaden via CZ en het hele boek is gratis beschikbaar via de app van Lees Dit Boek. Ik ga het eerst wel even rustig lezen.