Geen afbeelding

Lid sinds

17 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ceridwen 7 juni 2011 - 9:49

Young adult, wat is dat nu precies?

In de boekwinkel, de bieb en op de verschillende websites zijn ze te vinden: de Young Adult boeken. Oorspronkelijk bedoeld om de overgang tussen kinder/jeugdboeken en literatuur gemakkelijker te maken, biedt het genre inmiddels een plek aan vele boeken voor de doelgroep 13 plus. Het zijn ook boeken die graag door volwassenen gelezen worden. Hoe komt dat nu, wat zijn de kenmerken van een Young Adult boek, volgens jullie?

Geen afbeelding

Lid sinds

18 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Zjors 7 juni 2011 - 9:53
Dat ze zich richten op de leeftijdsgroep van ongeveer 14 tot 21 (met wat variatie). En daarom hebben ze veelal een jongere als HP. (Inleving) Verder een mooi strikje erom en een mooi titeltje en je hebt een nieuw genre. Ze zo gevarieerd als mogelijk, zoals bij elke leeftijdscategorie. En dat volwassenen ze ook graag lezen is ook zo bij kinderboeken of jeugdboeken.

Geen afbeelding

Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Spirit 7 juni 2011 - 10:27
Young Adult hangt tussen jeugd en volwassenen in. Er kan geweld en/of seks in voorkomen, de hoofdpersoon is (meestal) tussen de vijftien en de vijfentwintig jaar en over het algemeen leest het makkelijk weg. De meeste YA-boeken die ik ken, zijn in de eerste persoon geschreven, maar dat geldt niet voor allemaal.

Geen afbeelding

Lid sinds

14 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Judy 7 juni 2011 - 11:03
Boeken gaan over de interessegebieden van oudere tieners en jonge adolescenten, met vaak een hoofdpersoon van die leeftijd. In geval van een serie worden ze langere tijd gevolgd, terwijl ze langzaamaan volwassen worden, zodat de lezer met ze mee kan groeien. Veel van de Young Adult boeken komen uit het buitenland (bijv. in Amerika is het een heel populair genre), in Nederland begint het de laatste jaren ook eindelijk op te komen. Als het realistisch is, kan het bijvoorbeeld gaan over de laatste jaren aan de middelbare school, of de eerste jaren studeren en alles wat daarbij komt kijken (zelfstandig worden, verliefdheid, homosexualiteit, vriendschap, veranderende verhoudingen, depressiviteit, in een zwart gat vallen, keuzes maken). Het gaat vaak over volwassen worden, specifiek de overgang van tiener naar volwassenheid (of in het Engels 'coming of age'). Ook romantische verhalen, vooral bij de meisjes/vrouwen, zijn populair. Voorbeelden: - 'Catcher in the Rye' - J.D. Salinger - 'De dagen van de Bluegrass liefde' & 'Ons derde lichaam' - Edward van de Vendel (boeken gaan over dezelfde hoofdfiguur die rond de 18, 19, een tussenjaar neemt en voor het eerst gaat studeren, en homosexualiteit) - The Sisterhood of the Traveling Pants serie - Ann Brashares (in het Nederlands verschenen als de spijkerbroekserie, gaat over vier hele verschillende vriendinnen die gevolgd worden vanaf de middelbare school tot en met hun eerste jaar in het hoger onderwijs) Populair bij Young Adults zijn boeken in het fantasy (en in mindere mate Science Fiction) genre, en paranormale liefdesverhalen (over vampiers, weerwolven, gevallen engelen etc.), waarin helden of heldinnen zo rond de 17, 18, 19 zijn, soms ouder, soms jonger. Ook hierin kan de groei/het volwassen worden van een karakter, centraal staan. Voorbeelden: - 'Het oneindige verhaal' - Michael Ende - De Twilight Saga - Stephenie Meyer - De Hongerspelen trilogie - Suzanne Collins - 'The Last Unicorn' - Peter S. Beagle - 'Mordant's Need' - Stephen Donaldson (in het Nederlands verschenen als: 'De spiegel van haar dromen' & 'De spiegel van haar verbeelding')

Geen afbeelding

Lid sinds

17 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ceridwen 7 juni 2011 - 11:07
Is er nog iets ovegebleven van de oorspronkelijke intentie van deze boeken: namelijk het bieden van een overgang tussen jeugdboeken en literatuur? Of is Young Adult gewoon een mooie engelse naam voor jeugdboeken geworden? Bij de zoute zoen boeken van vorig jaar zie ik duidelijk de literatuur terug, maar bij boeken als de Twillight-serie zie ik dat nauwelijks. Toch staat het allemaal naast elkaar in de boekwinkel. Omdat Twillight zo lekker verkoopt, zei de boekwinkel toen ik ernaar vroeg. Snap ik, maar hoe vindt je dan die tussen-stap boeken terug? Ze leken me nu net zo nuttig, omdat veel mensen van jeugd meteen in literatuur gemikt worden en vervolgens helemaal niet weten wat ze met al die volwassen emoties aanmoeten, of grote moeite hebben met de taal/zinsopbouw/symboliek. Dat schrikt zo af dat veel mensen na het lezen voor hun boekenlijst voor school, jarenlang geen literatuur meer in handen durven te nemen. Edit: Judy, jouw reactie had ik nog niet gelezen toen ik postte, maar hij sluit mooi aan.

Geen afbeelding

Lid sinds

14 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Judy 7 juni 2011 - 11:11
Ik denk niet dat de oorspronkelijke intentie van Young Adult boeken is om een overgang te maken tussen jeugd- en volwassen literatuur. Zeker niet in Amerika. Daar bestaan YA boeken al heel lang en zijn superpopulair ook, alleen in Nederland viel deze groep altijd erg buiten de boot en kon je er als schrijver ook nauwelijks mee bij uitgevers terecht. Waarschijnlijk wordt het in NL wel gezien als overgangsliteratuur, in het buitenland wordt het gewoon gezien als een volwaardige en vanzelfsprekende doelgroep. Net als in de kinder- en volwassenliteratuur, heb je er verschillende kwaliteit in. In het rijtje dat ik eerder noemde, vallen er een aantal onder literatuur en mogen op de literatuurlijst, zoals de boeken van Salinger, Van de Vendel en Ende.

Geen afbeelding

Lid sinds

17 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Jommeke 7 juni 2011 - 11:21
Young Adult dat is toch Engels voor adolescenten? ;) Ik vind het prima dat uitgeverijen zich daar meer op focussen. Het is misschien het aanboren van een doelgroep die altijd onderbelicht is geweest. Jeugdboeken gaan tot een jaar of veertien, meen ik mij te herinneren. Onze bieb heeft een speciaal rek waar de YA instaan. Daar staat boeken in van Zwigtman, van der Vlugt (nt alle) en de vampierenserie van Kluitman. In het rijtje dat Judy opnoemt, moet ook nog Lauren Kate. Ik heb maar enkele stukjes van haar gelezen, maar dat moet de YA van deze wereld zeker aanspreken.

Geen afbeelding

Lid sinds

17 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ceridwen 7 juni 2011 - 12:01
Querido kwam in 1984 met het idee om overgangsboeken te maken (´Kleine Sofie en lange Wapper´ van Els Pelgrom), dat sloeg niet erg aan en in in 1998 probeerden ze het opnieuw. De thema´s sloten aan bij de doelgroep, maar met volwassen taalgebruik en verborgen zaken als thema´s en gelaagdheid. Uitgeverijen als Lemniscaat volgden (inbetween). Het was echt de bedoeling dat er kast zou komen met boeken die als schakel zouden fungeren. En toen kwam de boekwinkel met de engelse vertaalde boeken, een pakkende engelse kreet en zakte de overgangsliteratuur weer helemaal weg. Waarmee ik bedoel dat het er wel is, maar die eigen plek heeft het niet meer. Het eerste lijstje in Judy's post #3, vind ik veel meer Overgang dan de fantasy in het tweede rijtje, maar toch staat het allemaal door elkaar, dat bedoel ik eigenlijk.

Geen afbeelding

Lid sinds

14 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Judy 7 juni 2011 - 15:45
Het líjkt een sprookjesachtig kinderverhaal, maar is eerder een psychologisch verhaal over een (hele jonge) jongen die volwassen wordt, vermomd in fantasy. Veelal zijn tieners en volwassenen erg gek op, voor jonge kinderen kan het boek moeilijk te begrijpen zijn (al hangt dat van de lezer af). Ik zou het zelf daarom niet echt een kinderboek noemen. Het ligt vaak bij de kinder- én volwassenafdeling (vroeger lag het bij mij in de bieb alleen bij volwassenen), en in mijn middelbare schooltijd kon ik het lezen voor mijn Duitse literatuurlijst. Maar het is typisch zo'n boek dat eigenlijk niet onder een bepaalde noemer valt, 't is ook maar een label. Hoe zou jij het noemen?

Geen afbeelding

Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Spirit 7 juni 2011 - 15:52
Ik weet niet hoe ik het zou noemen, ik vind het alleen heel erg afwijken van het rijtje met andere YA-boeken. Het is inderdaad typisch een boek dat buiten elke categorie valt. Kinderen vinden het een fantastisch avonturenverhaal, volwassenen zien de psychologische lagen. Als je het boek naast Twilight of the Hunger Games legt, zie je wel heel duidelijk dat Het oneindige verhaal veel dieper is. Het taalgebruik is minder 'snel', het is rustiger opgebouwd (bij the Hunger Games is er geen rustige opbouw, bij Twilight... eh, tja, daar ga ik niet teveel over zeggen) en de hoofdpersoon is veel jonger dan de hoofdpersonen uit de andere boeken. Ik heb het boek niet hier liggen, maar Bastiaan is volgens mij niet ouder dan twaalf jaar. Op die punten vind ik het teveel afwijken van YA, maar ik heb geen idee in welk hokje je dit boek wél zou kunnen gooien. Zelfs boeken laten zich soms niet in hokjes plaatsen. :P

Geen afbeelding

Lid sinds

14 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Judy 7 juni 2011 - 17:42
Tja, het valt in zowel jeugd/YA/als volwassen literatuur... Dat maakt ook helemaal niet uit, het is gewoon een fantastisch boek :lol:

Geen afbeelding

Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Spirit 7 juni 2011 - 19:54
Inderdaad. :D

Geen afbeelding

Lid sinds

12 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
katniss 7 juli 2011 - 15:43
Bekende fantasyschrijvers zoals Kelley Armstrong schrijven zeer succesvol ook (fantasy)boeken voor YA. Het valt me op dat deze boeken vaak deel uitmaken van een serie van een aantal boeken. Zo dat ook een kenmerk kunnen zijn? Twee (Amerikaanse) auteurs die YA-boeken schrijven zonder fantasy zijn Simone Elkeles en Jennifer Echols. Simone Elkeles schrijft vanuit perspectief jongen-meisje. Erg leuk gedaan, ieder hoofdstuk heeft dus een wisselend perspectief. Thematiek is onder andere 'gangs', cultuurverschillen, seksualiteit, imago etc. Wat mij interesseert in YA is het feit dat het ingaat op de belevingswereld van adolecenten, maar dat er wel over 'volwassen' onderwerpen wordt geschreven. De schrijfstijl vind ik zelf ook altijd vrij 'volwassen'. Hoewel ik niet echt bij de doelgroep behoor (al een tijdje niet meer) lees ik veel YA. Wel Engels/Amerikaans. Misschien is het eens de moeite waard om een artikel hierover te schrijven in SOL Magzine? Ik zou dan ook een orthopedagoog / ontwikkelingspsycholoog vragen naar het succes van dit genre (in de VS) en idd naar de kenmerken. Waar moet je als auteur rekening mee houden, wil je succesvol schrijven voor deze doelgroep? En even een mailtje naar de VS om een Simone Elkeles of Suzanne Collins te bevragen ;-). Shoot for the stars! Vr. Gr.

Geen afbeelding

Lid sinds

17 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ceridwen 7 juli 2011 - 16:44
Als ik dit alles zo doorlees zie ik twee stromingen: de fantasyhoek, met vampieren, science fiction en zo meer, en een stroming die, zoals je zegt, ingaat op de belevingswereld van adolecenten, terwijl wel over 'volwassen' onderwerpen wordt geschreven - zonder de fantasy invalshoek. Dat het vaak series zijn valt me ook op, dat is commercieel natuurlijk wel heel handig.

Geen afbeelding

Lid sinds

13 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Kajszi 19 juli 2011 - 10:40
In de lijstjes ontbreekt mij JK Rowling. de Potterserie is toch ook een typisch YA-serie, mogelijk op het eerste boek na, maar de rest van de serie boort niet alleen de typische adolescentie-problemen van opgroeiende tieners aan in nevenlijnen van het 'grote plot', maar de boeken gaan ooksteeds verder in setting en taalgebruik voor de oudere lezers. Volgens mij zijn er twee uitersten in deze categorie. enerzijds de boeken die het vooral van hun verhaal moeten hebben en die vaak fantasy/sci-fi van aard zijn en het andere uiterste waar men de adolescent kennis wil laten maken met 'echte' literatuur en waar de klemtoon ligt op het taalgebruik en stijlelementen. Uiteraard is dit wit-zwart gesteld en zullen de meeste boeken ergens tussenin zitten. je moet dit eigenlijk niet zien als een uitsluitingsprinciepe waar boeken of links of rechts zitten, maar als een grafiek met twee assen. het is echter wel uitzonderlijk om een voor de jeugd aantrekkelijk verhaal op een 'echte' literaire wijze te vertellen zodat het toch nog volledig de jeugd aantrekt. zeker als je weet de jongeren (en ook adolescenten) in de eerste plaats 'vermakat' willen worden door een boek, of het nu fantasy, feelgood of horror is, de amusementswaarde is meestal de belangrijkste parameter en dat staat vaak haaks op 'echte' literatuur waar men te vaak verzand in een literaire stijl omwille van het literaire wat de toegankelijkheid niet ten goede komt.

Geen afbeelding

Lid sinds

17 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ceridwen 19 juli 2011 - 12:50
het is echter wel uitzonderlijk om een voor de jeugd aantrekkelijk verhaal op een 'echte' literaire wijze te vertellen zodat het toch nog volledig de jeugd aantrekt. zeker als je weet de jongeren (en ook adolescenten) in de eerste plaats 'vermakat' willen worden door een boek, of het nu fantasy, feelgood of horror is, de amusementswaarde is meestal de belangrijkste parameter en dat staat vaak haaks op 'echte' literatuur waar men te vaak verzand in een literaire stijl omwille van het literaire wat de toegankelijkheid niet ten goede komt.
Maar het zou wel een goed ding zijn als leraren ervoor zouden kunnen kiezen om die op de jeugd toegsneden literatuur op de lijst te zetten, ipv literatuur over onderwerpen die nog ver van hun bed zijn. Dan gaat de overgang van Twilight naar de ontdekking van de hemel misschien wat makkelijker. Het is toch doodzonde dat massa's schoolkinderen spontaan afknappen op het lezen van literatuur, omdat ze boeken krijgen over onderwerpen die totaal niet aansluiten bij hun levenservaring? Als je 16 bent is de angst alleen te blijven en eenzaam te worden een enorme factor, niet het afbreken van een moeizaam huwelijk.

Geen afbeelding

Lid sinds

13 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Harryhol 19 juli 2011 - 13:04
het is echter wel uitzonderlijk om een voor de jeugd aantrekkelijk verhaal op een 'echte' literaire wijze te vertellen zodat het toch nog volledig de jeugd aantrekt. zeker als je weet de jongeren (en ook adolescenten) in de eerste plaats 'vermakat' willen worden door een boek, of het nu fantasy, feelgood of horror is, de amusementswaarde is meestal de belangrijkste parameter en dat staat vaak haaks op 'echte' literatuur waar men te vaak verzand in een literaire stijl omwille van het literaire wat de toegankelijkheid niet ten goede komt.
Maar het zou wel een goed ding zijn als leraren ervoor zouden kunnen kiezen om die op de jeugd toegsneden literatuur op de lijst te zetten, ipv literatuur over onderwerpen die nog ver van hun bed zijn. Dan gaat de overgang van Twilight naar de ontdekking van de hemel misschien wat makkelijker. Het is toch doodzonde dat massa's schoolkinderen spontaan afknappen op het lezen van literatuur, omdat ze boeken krijgen over onderwerpen die totaal niet aansluiten bij hun levenservaring? Als je 16 bent is de angst alleen te blijven en eenzaam te worden een enorme factor, niet het afbreken van een moeizaam huwelijk.
Helemaal mee eens, al is het natuurlijk wel fijn als iemand op school met boeken in aanraking komt waar hij anders nooit naar had gekeken. Ik vond de boekenlijst lezen een ramp, maar daardoor heb ik wel genoten van Vestdijk's Rum Eiland en Mullisch' De Aanslag. Wat ik vooral jammer vond toen ik met 15, 16 die lijst moest samenstellen, is dat de Nederlandse literatuur veel minder divers was (is?) dan de Engelse. Ik had geen enkele moeite met het vinden van leuke Engelstalige boeken maar de Nederlandse lijst werd voor mij een grote brij van hoofdpersonen die problemen hadden met sex, de oorlog en hun vader.

Geen afbeelding

Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Spirit 19 juli 2011 - 13:21
Oh, literatuur wordt (in elk geval bij mij op school) niet zo serieus genomen. Ik heb 'Komt een vrouw bij de dokter' gelezen, dat vond de docent niet zo leuk, maar dat boek stond wel op de lijst. Ook heb ik een thriller gelezen die niet op de lijst stond, daar heb ik ook nooit problemen mee gehad. Aan het einde van het jaar had elke leerling de volle mep punten gekregen voor literatuur. De sectie Engels was juist veel strenger. We konden maar kiezen uit vijftien boeken (we moesten er drie lezen), maar dat waren gevarieerde onderwerpen die mensen van mijn leeftijd ook echt interessant vinden. Denk aan de multiculturele samenleving, natuurlijk ook de oorlog, wat misdaad, Lord of the Flies, etc. Daar kregen we een mondeling over met vrij lastige vragen (en we moesten per boek een boekverslag inleveren; iedereen zat aan de 5000/6000 woorden voor drie boeken) en niemand kreeg de volle mep punten. Mede daardoor lijkt het alsof de Engelse literatuur (die geschikt is voor jongeren) serieuzer genomen wordt dan de Nederlandse.

Geen afbeelding

Lid sinds

13 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Harryhol 19 juli 2011 - 13:29
Oh, literatuur wordt (in elk geval bij mij op school) niet zo serieus genomen. Ik heb 'Komt een vrouw bij de dokter' gelezen, dat vond de docent niet zo leuk, maar dat boek stond wel op de lijst. Ook heb ik een thriller gelezen die niet op de lijst stond, daar heb ik ook nooit problemen mee gehad. Aan het einde van het jaar had elke leerling de volle mep punten gekregen voor literatuur. De sectie Engels was juist veel strenger. We konden maar kiezen uit vijftien boeken (we moesten er drie lezen), maar dat waren gevarieerde onderwerpen die mensen van mijn leeftijd ook echt interessant vinden. Denk aan de multiculturele samenleving, natuurlijk ook de oorlog, wat misdaad, Lord of the Flies, etc. Daar kregen we een mondeling over met vrij lastige vragen (en we moesten per boek een boekverslag inleveren; iedereen zat aan de 5000/6000 woorden voor drie boeken) en niemand kreeg de volle mep punten. Mede daardoor lijkt het alsof de Engelse literatuur (die geschikt is voor jongeren) serieuzer genomen wordt dan de Nederlandse.
Het zal per school (en per tijdperk) verschillen. Mijn HAVO tijd is inmiddels meer dan twintig jaar geleden :) Ik snap trouwens niet waarom docenten Nederlands neerkijken op boeken als 'komt een vrouw'. Aan welke criteria moet een boek volgens zoiemand dan voldoen voor het 'echte literaruur' is? Een eigentijds spraakmakend boek van een literaire uitgeverij lijkt me bij uitstek geschikt voor een boekenlijst. Je kan de kids toch niet eindeloos Mullisch, Wolkers en Reve door de strot blijven duwen? Niet dat er op zich iets mis is met de grote drie, maar eigentijdse boeken zijn toch niet per definitie minderwaardig?

Geen afbeelding

Lid sinds

12 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
katniss 19 juli 2011 - 13:54
De sectie Engels was juist veel strenger. We konden maar kiezen uit vijftien boeken (we moesten er drie lezen), maar dat waren gevarieerde onderwerpen die mensen van mijn leeftijd ook echt interessant vinden. Denk aan de multiculturele samenleving, natuurlijk ook de oorlog, wat misdaad, Lord of the Flies, etc. Mede daardoor lijkt het alsof de Engelse literatuur (die geschikt is voor jongeren) serieuzer genomen wordt dan de Nederlandse.
Lord of the Flies... Daar heb ik nog steeds levendige herinneringen aan! Heb ik ook gelezen voor mijn mondeling Engels, nu alweer 13 jaar (sjeeeeessss...) geleden! Ik ben het eens met je stelling dat het lijkt alsof Engelse literatuur voor jongeren serieuzer wordt genomen dan Nederlandse jeugdliteratuur. Terwijl dit niet hoeft op te gaan. Ik denk aan de boeken van Thea Beckman, bijvoorbeeld die serie 'Kinderen van een verschroeide aarde' (als ik de titel juist heb). Dat was toch behoorlijk heftig. Of, Hasse Simonsdochter bijvoorbeeld. Zou m.i. niet misstaan op een boekenlijst voor jongeren...

Geen afbeelding

Lid sinds

13 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Harryhol 19 juli 2011 - 14:50
De sectie Engels was juist veel strenger. We konden maar kiezen uit vijftien boeken (we moesten er drie lezen), maar dat waren gevarieerde onderwerpen die mensen van mijn leeftijd ook echt interessant vinden. Denk aan de multiculturele samenleving, natuurlijk ook de oorlog, wat misdaad, Lord of the Flies, etc. Mede daardoor lijkt het alsof de Engelse literatuur (die geschikt is voor jongeren) serieuzer genomen wordt dan de Nederlandse.
Lord of the Flies... Daar heb ik nog steeds levendige herinneringen aan! Heb ik ook gelezen voor mijn mondeling Engels, nu alweer 13 jaar (sjeeeeessss...) geleden! Ik ben het eens met je stelling dat het lijkt alsof Engelse literatuur voor jongeren serieuzer wordt genomen dan Nederlandse jeugdliteratuur. Terwijl dit niet hoeft op te gaan. Ik denk aan de boeken van Thea Beckman, bijvoorbeeld die serie 'Kinderen van een verschroeide aarde' (als ik de titel juist heb). Dat was toch behoorlijk heftig. Of, Hasse Simonsdochter bijvoorbeeld. Zou m.i. niet misstaan op een boekenlijst voor jongeren...
In Nederland is het al snel "maar" een kinderboek. Alsof dat op de een of andere manier makkelijker en dus minder waardevol is dan een volwassenen boek. Engelse klassiekers zoals Alice in Wonderland, Narnia, The Hobbit, het werk van Roald Dahl... Engelstaligen zijn daar volgens mij cultureel veel zuiniger op dan dat Nederlanders zijn op hun kinderboeken.