Stappenplan

- ik krijg een idee, of verschillende ideeën die ik met elkaar verbind - wanneer ik in mijn hoofd een plot heb uitgewerkt, schrijf ik een korte samenvatting - schema (dat kan een paar puntjes zijn, of een veel uitgebreider schema, afhankelijk van de lengte en complexiteit van het verhaal) - eerste versie schrijven (met de hand) - overtypen = eerste herschrijfronde - herschrijven - laten proeflezen - herschrijven - herhalen tot het goed zit tussen de stappen door laat ik het verhaal rusten, dat kan gaan van een paar dagen tot een paar jaar

- Krijg inspiratie - maak er een filmpje van in mijn hoofd (met meestal bijpassende soundtrack) - schrijf dat op (zinnen, samenvatting) - schrijf een scène of twee (meestal de belangrijkste) - verhaal schrijven. Ik denk dat dit het zowat is. :)

Joh ik ga gewoon achter de computer zitten en begin te typen. :D Dan ontstaat er vanzelf wel iets. Dat kan iets goeds of iets slechts zijn. ;) Stappenplannen daar doe ik niet aan.

Middelwoud is ontstaan tijdens Nanowrimo dus geheel zonder plan. Al had ik van tevoren al wel veel nagedacht en aantekeningen gemaakt voor het verhaal. Dat heb ik allemaal in de kast gedouwd en ben gewoon gaan tikken indertijd. Later ben ik in excell wel een stappenplan gaan maken per hoofdstuk. Niet per ronde schrijven, dat zit meer in mijn hoofd.

Voor korte verhalen (1000 - 2500 woorden): - Het verhaal bedenken in mijn hoofd. Sommige zinnen weet ik al precies en als ik ze echt niet wil vergeten klieder ik dat op een papiertje. - Het verhaal uittypen (achter elkaar door, een verhaal van 1500 woorden staat er wel in anderhalf uur). - Een paar dagen wachten. - Het verhaal herschrijven. - Naar eventuele proeflezers. - Het verhaal na een week of twee nog een keer aanpassen. - Insturen. Voor middellange verhalen (4000 - 7000 woorden): - Een verhaalidee laten rijpen. - Het begin in mijn hoofd verzinnen en het liefst ook het einde. - Het verhaal uittypen (hoeft niet in één keer, kan wel weken overheen gaan). - Ondertussen scenes blijven verzinnen in mijn hoofd en eventueel eerdere stukken aanpassen. - Direct een herschrijfronde als het klaar is. - Een week of twee wachten en herschrijven. - Naar eventuele proeflezers. - Aanpassen. - Insturen.

Mag ik hier misschien nog een vraag door heen stellen? ........ Ik heb een concentratie probleem, waardoor ik nooit verkom met schrijven. Het is zelfs zo erg, dat ik nooit verder ben gekomen dan hoofdstuk 1. Plannen kan ik ook niet. ......... Weet iemand misschien een goede planning, voor iemand met een concentratie probleem? Ik ben jullie dankbaar! :)

Je doelstellingen in kleine behapbare brokken knippen en brokje voor brokje verwerken.

Een cursus timemanagement & planning volgen?

Je doelstellingen in kleine behapbare brokken knippen en brokje voor brokje verwerken.

Dus zeg maar subcategories maken. Zo iets: Hoofdstuk 1 schrijven: --- Week 1: Hoofdstuk 1 schrijven. ------- Maandag: Bladzijde 1. ------- Dinsdag: Bladzijde 1 afschrijven, beginnen aan bladzijde 2. Of bijvoorbeeld eerst alles heel goed uitwerken van karakters, plaatsen, magie enz. En dan een heel makkelijk doel bepalen: 100 woorden per dag.

Ja, zoiets marondesh. Maar wat ik me afvraag: waarom wil je meteen een heel boek schrijven, en richt je je niet eerst gewoon op korte verhalen? Dat is een hele goede oefening in verhaaltechnieken, maar ook in dingen afmaken. Een boek schrijven is net zoiets als de marathon lopen of een berg beklimmen, dat doen mensen ook niet zomaar, daar gaan ze eerst stapje voor stapje op oefenen, meestal door eerst korte afstanden te lopen en dan steeds langere. Je kan je bijv. als doel stellen om in een maand een verhaal van 1000 woorden geschreven te hebben, inclusief herschrijven (en laten proeflezen). Het kan ook helpen om de eerste versie door te blijven schrijven en niet al te gaan nadenken en herschrijven. Dat kan altijd later nog. Ik zag in je voorsteltopic dat je fantasy schreef, en als je kijkt onder het forumgedeelte wedstrijden, zul je een aantal fantasywedstrijden voor korte verhalen vinden. Een deadline kan ook een goede stok achter de deur zijn om iets af te ronden. Succes!

Om op het stappenplan terug te komen: voor een boek heb ik meestal een globaal idee. Dat zet ik op papier, ik werk grof de ideeën, karakters en verhaallijn uit. Daarna maak ik een lijstje met doelgroep etc., ongeveer zo: - jeugdroman voor meisjes 12+ - onderwerp: een meisje verhuist met haar moeder naar een nieuwe stad. Daar moet ze opnieuw vrienden leren maken. - thema's: vriendschap, romantiek, humor, jezelf durven zijn, creativiteit/talenten - hoogtepunt van het verhaal waar naartoe gewerkt moet worden en alles samenkomt: het jaarfeest op school - aantal woorden: 60.000 - deadline: 31 maart En dan schat ik in hoeveel tijd het me ongeveer gaat kosten, en maak ik een globale planning, bijv. zo: - november: eerste grove versie van 60.000 woorden af, door blijven schrijven - december: tweede versie, verfijnen, verhaallijn op orde krijgen - januari: puntjes op de i, eind van deze maand naar twee proeflezers - februari: herschrijven, eind van deze maand naar proeflezers - maart: laatste dingen herschrijven, synopsis en brief opstellen, eind van deze maand naar vier uitgevers sturen

Maar wat ik me afvraag: waarom wil je meteen een heel boek schrijven, en richt je je niet eerst gewoon op korte verhalen?

De reden hiervan is dat ik erge moeite heb met verhalen "plat" houden. Mijn personage groeit al vrij snel en dat is juist niet de bedoeling in een kort verhaal. Ik ga wel even kijken op deze site op zoek naar veel informatie. Misschien dat ik iemand kan vinden die mij een beetje kan helpen. Heel erg bedankt :D. Nu ga ik beginnen met " oefenen." Volgens mij heb ik wel al een ideetje :P.. Het enige is wel dat mijn concentratie probleem ook op korte verhalen werkt, dus dan zou ik minimaal 2 maanden moeten kunnen schrijven voordat de einddatum is - van de wedstrijden dus.

Het helpt inderdaad enorm om een verhaal in kleine stukjes op te breken. Ik heb enorm veel gehad aan de sneeuwvlokmethode bij het plannen van mijn roman: http://www.advancedfictionwriting.com/art/snowfla… Ik heb over elke stap ongeveer een week gedaan. Vooral stap 8 was achteraf heel handig als houvast. Ik had een excel-sheet met alle scenes, die ik daarna dan weer heb opgedeeld in een schriftje, zodat ik echt bladzijde per bladzijde op voorhand gepland had. Een strakke planning zal altijd wel helpen, maar bij een concentratiestoornis (heb ik zelf ook, in lichte mate) is het echt cruciaal. Probeer ook een routine in te bouwen. Zo werk ik bijvoorbeeld op het moment iedere avond na het eten aan het herschrijven van mijn roman, daarna doe ik de afwas of ander huishoudelijk werk, en daarna ga ik verder met een ander verhaal. Ik heb voor kortverhalen een planning tot eind juni, voor mijn roman tot het eind van het jaar. Uiteraard maak ik voortdurend aanpassingen in die planning, maar het helpt enorm om een duidelijk doel voor ogen te hebben, per dag en op langere termijn.

Het helpt inderdaad enorm om een verhaal in kleine stukjes op te breken. Ik heb enorm veel gehad aan de sneeuwvlokmethode bij het plannen van mijn roman: http://www.advancedfictionwriting.com/art/snowfla… Ik heb over elke stap ongeveer een week gedaan. Vooral stap 8 was achteraf heel handig als houvast. Ik had een excel-sheet met alle scenes, die ik daarna dan weer heb opgedeeld in een schriftje, zodat ik echt bladzijde per bladzijde op voorhand gepland had. Een strakke planning zal altijd wel helpen, maar bij een concentratiestoornis (heb ik zelf ook, in lichte mate) is het echt cruciaal. Probeer ook een routine in te bouwen. Zo werk ik bijvoorbeeld op het moment iedere avond na het eten aan het herschrijven van mijn roman, daarna doe ik de afwas of ander huishoudelijk werk, en daarna ga ik verder met een ander verhaal. Ik heb voor kortverhalen een planning tot eind juni, voor mijn roman tot het eind van het jaar. Uiteraard maak ik voortdurend aanpassingen in die planning, maar het helpt enorm om een duidelijk doel voor ogen te hebben, per dag en op langere termijn.

Thank you :). Ik ga het eens lezen.

Ik doe het best wel zoals jij. Gewoon alles in mijn hoofd laten uitwerken en afspelen, dan verschillende schema's maken en beginnen met schrijven. Dan komt nog een hele periode van herschrijven en proeflezen enz... Maar voor sommige kortverhalen begin ik gewoon met een klein idee in mijn hoofd en vormt het zich al schrijvend

Ik vind deze methodes hierboven allemaal heel nuttig (heb ook even die snowflake methode bekeken, interessant...). Ik gebruik ook vergelijkbare stappen voor het ontwikkelen van mijn verhalen. Maar ik heb misschien nog een extra tip voor een methode: Als ik even niet verder kom met schrijven, dan kan het helpen om het stappenplan even los te laten en om korte tijd (bv tien minuten) ´automatic writing´ te doen: gewoon schrijven wat er in me opkomt, de pen niet van het papier halen, en maar doorschrijven, ongecensureerd. Mijn ervaring met dat automatische schrijven is dat steeds blijkt dat je toch meer ideeen blijkt te hebben dan je aanvankelijk dacht. Weliswaar moet ik na zo´n sessie het meeste toch weggooien, maar al zit er maar één bruikbaar idee bij, dan vind ik het toch geslaagd.

Ik doe het precies op dezelfde manier als Elianne

Dit is misschien een beetje een moeilijke vraag maar; wanneer "VOELEN" jullie dat je klaar bent om een nieuw verhaal te gaan schrijven? Ik kan dat voor mezelf altijd slecht bepalen. Dat heeft natuurlijk ook te maken met voorbereiding. Maar ergens moet er toch een moment zijn (al ben je daarvan onwetend) dat je gerust met schrijven kan beginnen. Ook om niet een dag later het tegenovergestelde te ontdekken! Er is ook weing info te vinden hoe bekende auteurs dat ervaren. Lastige vraag misschien maar ik wil hem toch stellen, zeker omdat hier weing over gesproken wordt. (Noem het maar de mentale kant van het schrijven) Gr.

Bedoel je dat je tijdens het schrijven het gevoel krijgt dat je niet genoeg op voorhand hebt gepland? Dan kun je toch nog altijd een stap terug doen en desnoods helemaal opnieuw beginnen met schrijven? Dat overkomt mij ook wel eens, maar ik zie het niet echt als een probleem. Met voelen heeft dat weinig te maken, en al helemaal niet in hoofdletters ;) Ik denk dat het eerder een rationeel iets om te zien wanneer je voldoende gepland en geresearcht hebt.

@Pangaea: Aan voorbereiding doe ik niet echt. Meestal krijg ik gewoon een idee, en dat schrijf ik dan op. Soms werk het (meteen of een paar dagen erna) uit en zo kan er een nieuw verhaal ontstaan. Soms ga ik ook gewoon ideeloos achter de compu zitten en begin maar wat te typen, dat kan ook werken ;)

Voor mij is schrijven meer dan iets rationeels. Ik schrijf meer vanuit gevoelens en emoties. Karakters zijn daarbij essentieel. Ieder verhaal is een eenmalig experiment, opnieuw beginnen is bij mij niet aan de orde. Als karakters niet tot leven komen dan sterven zij en het verhaal meestal een zachte dood. Het vermoord inspiratie. Ik zoek altijd een zekere connectie met een karakter voor ik begin te schrijven. Die heb ik op dit moment nog niet. Iets dat hem of haar alvast doet leven in mijzelf... (Sorry, beetje zwaarmoedig) Al is het maar een vonk. Anders gezegd; het moment dat je je karakters goed genoeg kent om ze te kunnen beschrijven. Kent iemand zo'n moment?

Ik denk dat je niet veel raad van anderen kunt verwachten aangezien je zo'n specifieke werkwijze hebt en schrijft op je gevoel. Mijn personages ontwikkelen zich pas tijdens het schrijven, als ik ze op voorhand ga bedenken, doen ze onecht aan.

Ik heb nu net een ding gemaakt waar ik alle details van mijn personages in kan verwerken - per personage maak ik dan een nieuwe aan, die zet ik dan in mapjes. Daardoor kwam ik op het idee het schrijven ook gelijk in stappen te delen. Dus bijvoorbeeld: Het 1ste uur: Ik schrijf het begin van hoofdstuk 1 Het 2de uur : Ik schrijf het probleem waardoor mijn personage uit evenwicht wordt gebracht - als er een probleem moet komen dan. Het 3de uur : Ik schrijf het slotstuk van het eerste hoofdstuk. Hierhien hoeft de tekst niet goed te zijn, dat volgt later. En zo ga ik dan elk hoofdstuk doen.

Dat lijkt me een prima werkwijze marondesh. Vergeet niet af en toe pauze te nemen. Drie kwartier concentreren is al veel. Als het te moeilijk wordt, ontmoedigd dat erg. En wees niet te streng voor jezelf, sommige stukken tekst laten zich moeilijk schrijven en anderen vliegen je pen uit. Zo gaat dat nu eenmaal. Maar wees wel streng genoeg: stel je dagdoel reeel maar houdt je er wel aan. Wie heeft je trouwens vertelt dat een kort verhaal plat moet zijn? Als jij de diepte in wilt en toch binnen de 1500 woorden blijft is dat prima. Genoeg verhalen die heel klein zijn maar erg diep gaan. Kijk eens op www.opspraak.net voor voorbeelden.

Dat lijkt me een prima werkwijze marondesh. Vergeet niet af en toe pauze te nemen. Drie kwartier concentreren is al veel. Als het te moeilijk wordt, ontmoedigd dat erg. En wees niet te streng voor jezelf, sommige stukken tekst laten zich moeilijk schrijven en anderen vliegen je pen uit. Zo gaat dat nu eenmaal. Maar wees wel streng genoeg: stel je dagdoel reeel maar houdt je er wel aan. Wie heeft je trouwens vertelt dat een kort verhaal plat moet zijn? Als jij de diepte in wilt en toch binnen de 1500 woorden blijft is dat prima. Genoeg verhalen die heel klein zijn maar erg diep gaan. Kijk eens op www.opspraak.net voor voorbeelden.

Thanks Ceridwen, de pauzes leg ik op een half uur schrijven, per fase en de stukken die moeilijk zijn verdeel ik over het aantal uren totaal of over een aantal dagen. Wie dat mij heeft verteld weet ik niet precies, wat ik wel weet is dat het het taallijn was - een nederlandsboek op de middelbare school. Maar ik denk dat een lang verhaal toch beter bij mij past, maar dan moet ik echt streng voor mezelf zijn.

Je hebt ook korte verhalen van 2.000 woorden, 7.500 woorden, 10.000 woorden... Daarin kun je meer kwijt, en is het toch haalbaar. Het hoeft niet meteen een roman van minimaal 60.000 woorden te zijn...

:) Precies Judy. Ik kom ook nog steeds niet verder dan 35K. Je moet die spanningsboog vasthouden, je lijntjes en touwtjes, en dan moet je maar snel genoeg tikken om dat allemaal vast te kunnen houden. Aantekeningen doen veel, maar niet alles, want als je alles opschrijft, dan schrijf je een boek naast je boek. Lijkt me niet de bedoeling.

Ik ben heel slecht met korte verhalen, mede omdat ik lang van stof ben en gewoon té veel ideeën heb. Dus als ik een verhaal schrijf worden het bijna automatisch romans. De eerste versie van mijn vorige project was 127K. Normaal laat ik de verhalen eerst een lange tijd in mijn hoofd ontwikkelen. Dan schrijf ik soms ook bepaalde scènes op, waarvan ik uiteindelijk maar 10% echt verwerk in het verhaal. Als het moment daar is om het uit te werken, voel ik het wel aan. Dan maak ik een planning van wanneer ik welk stukje opgetekend wil hebben. Dit lukt over het algemeen heel goed. Daarna laat ik het verhaal weer een tijdje rusten, als een ander verhaall opgeschreven wil worden, doe ik dat tussendoor ook nog even. Na minstens een maand lees ik het verhaal weer door, maak ik een documentje aan met alle fouten die in het verhaal zitten (volgens mij en volgens mijn proeflezers). Aan de hand daarvan maak ik een nieuwe versie (en zo gaat dat een tijdje door tot het verhaal volmaakt is).

Ik kan zelf geen korte verhalen, daarin ben ik gewoon niet goed. Vanmelf weet ik ook dat ik een roman formaat kan schirjven, maar dan zal ik dus iets meer moeten plannen en dergelijke. voorheen schreef ik namelijk uit mijn hoofd, zonder verdere info, dat is misschien niet goed voor mij. Dus ik ga gewoon eens kijken hoever ik nu kom en als het niets wordt dan wordt het niets :).

Wie heeft je trouwens vertelt dat een kort verhaal plat moet zijn?

Het gaat niet om een plat verhaal, maar om platte personages (vs. ronde persoganes). Een kort verhaal heeft nu eenmaal niet de ruimte om geloofwaardig de psychische ontwikkeling van een personage te beschrijven.