Wat ik geleerd heb is dat als je overzicht wil houden, een schema maken of alles op een rijtje zetten soms onvermijdelijk is.

Dat ik dingen vooral voldoende planktijd moet geven. Ik zit regelmatig zo met mijn neus bovenop de tekst, dat ik niet meer zie waar ik mee bezig ben.

Dat als ik iets echt goed onder de knie wilt krijgen ik moet beginnen met de basis. Dat ik wel goede ideeën kan hebben, maar als ik ze niet op de juiste manier om kan zetten in een verhaal, bereik ik nooit mijn doel.

Dat het lezen van je eigen ms, dit omdat ik ben begonnen met herschrijven, heel iets anders is dan "gewoon" een boek lezen. Ik heb steeds de neiging dat te doen. Dan moet ik mezelf weer afremmen en concentreren op elk woord en elke zin die ik lees. Het eerste hoofdstuk, 13 pagina's, koste mij 45 minuten. :)

Ik leer momenteel om bij elke handeling in mijn verhaal heel diep te gaan in de analyse van die handeling. Waarom vindt hij plaats, wat is de waarde ervan voor het verhaal, waar leidt het toe? Alles wat er gebeurt gaat onder een vergrootglas. Vermoeiend... maar wel leuk.

Bewust nadenken over scenes en niet zomaar in het wilde weg schrijven. Wat is het doel van de scène, wat is de ontwikkeling van de hp, moet dit uitgeschreven worden of kan het in een paar zinnen tell worden uitgelegd. En ook dat soms als ik vast zit en niet weet hoe ik verder moet, dat het dan kan helpen om de personages meer uit te diepen. Zodra ik dan weet wat hun doel of motivatie is kan ik weer verder.

Dat ik nogal verknocht ben aan mijn personages en het moeilijk vind om ze los te laten en iets anders te schrijven...

Ik ben veel schrijfboeken aan het lezen over plot. Plotten blijf ik toch moeilijk vinden.

Ik ben pas vijf maanden serieus met creatief schrijven bezig. De belangrijkste les die ik geleerd heb is dat schrijven een ambacht is. Een vak, dat je leert door theorie tot je te nemen, technieken uit te proberen en vooral veel te oefenen. Aanleg is mooi, maar bij lange na niet genoeg. Dat was - gek genoeg - een eye-opener voor mij. Verder heb ik afgelopen najaar de schrijftraining gedaan bij de Schrijversvakschool en volg ik daar nu een cursus proza. Tot slot heb ik dit weekend van twee SOL-lers een geweldige dosis feedback gehad op mijn grote verhaal, waardoor ik daar nu weer verder mee kan!

Ik ben druk bezig mezelf aan te leren een verhaal daadwerkelijk af te schrijven. Dit heb ik geprobeert door mee te doen aan NaNoWriMo, wat uiteindelijk niet echt bij mij bleek te passen. Ook leer ik hoe ik een fantasy wereld, achtergrond en wezens het beste uit kan werken waardoor het gedrag van mijn personages realistischer aan voelt. Dit houdt bovendien in dat ik korte achtergrond scenes schrijf waardoor ik ook mijn schrijven kan blijven verbeteren. Een punt waar ik blijvend aandacht aan moet geven is een balans tussen beschrijving en verhaal te vinden. Ik vergeet vaak dat mijn lezers niet precies weten hoe ik mij scenes inbeeld als ik niet af en toe een beschrijvende zin er tussendoor gooi.

Geleerd van Simone van der Vlugt in Schrijven Magazine: je moet voortdurend je 'schrijftentakels' activeren. Alles in en om je heen kan je inspireren. En ook: schrijven is jezelf bloot durven geven.

Heb net Januari Schrijfmaand en een losse les schrijven achter de rug, een schrijfboek over Essays (louis Stiller) gelezen en lees 'van kort verhaal naar roman'van Inge Schouten. Wil de schrijfcursus die ik vorig jaar had gepland afronden. Ik leer dus veel en dit moet bezinken. Zowel Januari Schrijfmaand als de losse cursus was werken aan mijn schrijfstijl, mijn groeipunt. Het geleerde wil ik graag toepassen. Ik heb nu een fase met veel inspiratie om te schrijven, maar het gaat naar veel verschillende richtingen: kort verhalen voor wedstrijden, idee voor een thriller en zin om een essay te schrijven en mij daar helemaal in uit te leven. Tegelijkertijd vraagt een non-fictie manuscript van mij aandacht. Misschien moet ik nu leren om de ideeën op papier te zetten en mijn tijd in te delen. Wat heeft prioriteit en waar kan ik later aan werken.

Hoe herschrijf ik mijn verhaal zonder het kapot te redigeren en de sprankel eruit te halen. Nog een hele klus. Ik gebruik het boek van Renate Dorrestein hierbij. En probeer wat afstand te bewaren van mijn 'kindje'.

Ik heb een jaar gewerkt aan mijn schrijfstijl. Eerst waren het alleen teksten met voornamelijk handelingen. Dus ik moest leren diepgang in de teksten te brengen door de omgeving een rol mee te laten spelen in de teksten en gedachten weer te geven van de personages. Daarbij kwam ook nog eens dat ik een spanningsboog in de gaten moest houden. Toen ik begon met schrijven waren mijn teksten zeer beknopt, uit een vrees langdradig van stof te zijn. Intussen heb ik steeds meer zicht op functionele tekst en niet functionele tekst en heb ik geleerd de tijd te nemen een verhaal op te bouwen en mijn vrees langdradig te zijn overboord gegooid. Tijdens het ontdekken, verbeteren van mijn schrijfstijl heb ik meerdere losse teksten geschreven, die uiteindelijk een langer verhaal moeten gaan vormen. Ik schrijf niet van a tot z, dus ik heb teksten aan het eind van het verhaal, aan het begin en in het midden. Doordat mijn schrijfstijl in de loop van het afgelopen jaar verbeterd is, hebben sommige teksten nu een andere toon dan in het begin. Dus dat wordt herschrijven en dezelfde toon zien te pakken. Plannen doe ik niet en de verhaallijn zit in mijn hoofd. Dat is wel eens lastig, ook voor de schrijfcoach die mij begeleidt, omdat ik wel weet welke dialogen, handelingen etc horen bij het plot. Langzaam valt dat allemaal wel op een plek, ook al heb ik geen schema´s gemaakt en plan ik niet. Het wordt misschien wel tijd om dat nu te gaan doen. Leerdoel nu is om de losse teksten te gaan zien in een groter geheel. Want de woorden stromen door mijn hoofd en de ontbrekende scenes/hoofdstuken willen op papier. Het is nu ook steeds meer puzzelen, welke passages in welke scenes thuishoren en in welk deel van het verhaal bepaalde onderdelen die tot het plot horen weggegeven worden. Dus ik blijf kriskras door elkaar schrijven, wel met meer samenhang in groter geheel (hopelijk). En wat ik daarnaast moet doen, wat ook een leerdoel op zich is, is doorschrijven en kilometers maken, niet continu herschrijven om de teksten te optimaliseren.

Leerdoel nu is om de losse teksten te gaan zien in een groter geheel. Want de woorden stromen door mijn hoofd en de ontbrekende scenes/hoofdstuken willen op papier.

Heerlijk, dat is precies waar ik ook ben. Begin te leren hoe je een verhaal in elkaar zet, hoe kleine onregelmatigheden in het plot die je altijd met een schouderophalen vooruit op de agenda hebt geschoven, plotseling draken worden die je in de rug aanvallen, en hoe je ze neerslaat. Hoe alles te laten samenkomen en de chronologie kloppend te krijgen. Kortom: ik leer puzzelen.

Oooh, leuk topic! Schrappen en draken verslaan is bij mij nog niet aan de orde, vrees ik... Op dit moment struikel ik vooral over het vloeiend maken van de zinnen en de tekst. Geen gekke perspectiefwissels, geen opsommingen en saaie zinsconstructies(ze deed dit, ze deed dat, daarna deed ze dit ook nog...), allemaal van die dingen. Ja, beginneling, hé ;) Ik heb gemerkt dat het voor mij heel handig is om een scène eerst wat uit te zetten, zodat ik mij achteraf helemaal op de taal kan concentreren. In het begin ging het bij mij vooral om mijn verhaal, maar ik begin echt plezier in taal te beleven. En ik ben ook flink aan het oefenen met proeflezen.

Oooh, leuk topic! Schrappen en draken verslaan is bij mij nog niet aan de orde, vrees ik... Op dit moment struikel ik vooral over het vloeiend maken van de zinnen en de tekst. Geen gekke perspectiefwissels, geen opsommingen en saaie zinsconstructies(ze deed dit, ze deed dat, daarna deed ze dit ook nog...), allemaal van die dingen. Ja, beginneling, hé ;) Ik heb gemerkt dat het voor mij heel handig is om een scène eerst wat uit te zetten, zodat ik mij achteraf helemaal op de taal kan concentreren. In het begin ging het bij mij vooral om mijn verhaal, maar ik begin echt plezier in taal te beleven. En ik ben ook flink aan het oefenen met proeflezen.

Te veel "tell", te uitleggerig en te kabbelend zijn opmerkingen die telkens terug lijken te komen als iemand mijn verhalen leest. Ik heb duidelijk huiswerk...

Ik ben nu met een schrijfcursus bezig en ik leer elk hoofdstuk weer wat anders. Ik ben nu met schrijfstijl bezig :)

Ik leer geduldig te zijn en verdiep me in tussentijd in allerlei genres.

Ik leer op dit moment om door minder beschrijvend te schrijven emoties toch beter uit te werken. Op dit moment klinkt het voor mij onmogelijk, maar dit zijn de twee dingen die nog niet goed gaan wanneer ik schrijf en daar moet ik toch iets aan doen. Dus puzzelen maar, en ik ben het onderdeel "proeflezen" hier heel dankbaar.

Hallo, Dit is een goede vraag. Ik blijf al geruime tijd hangen op de plek, waar ik stil ben gaan staan en verlang naar input in de vorm van workshops, cursussen. Noem maar op. Alleen lijkt het erop dat de beste leerschool schrijven zelf is. Hoe is dit bij anderen? Volop lerend, doelgericht lerend of ook in de stilstand? Gr. Imena

Ik probeer gewoon kilometers te maken, ik heb niet echt leerdoelen opgesteld ofzo.

Ik ben op het moment volop aan het leren. Maar niet door middel van een cursus, gewoon door te doen, te schrijven. Ik ben bezig om mijn verhaal in korte scenes weer te geven. Ik merk nu al dat mijn scenes langer worden en uitgroeien tot hoofdstukken. Ook heb ik al een aantal keren geschrapt. Niet alleen stukken tekst, maar ook een aantal personages zijn nu uit mijn verhaal geschreven. Hard, maar soms gewoon hard nodig. Ik heb niet echt leerdoelen voor mezelf gesteld. Ik merk dat ik nu nog leer door gewoon te doen. Ik denk dat het in de toekomst kan voorkomen dat ik voor mezelf wel leerdoelen opzet. Ik heb me al voorgenomen om een cursus te doen, maar welke en wanneer wil ik nog even afwachten. Nu kan ik namelijk nog vooruit, met schrijven, en ik wil kijken waar me dat brengt. Dat en ik weet nog niet zeker hoe het volgend jaar zit met mijn werk.

Nog steeds aan het leren. Ik lees schrijfboeken 'korte verhalen schrijven', hoewel ik inmiddels prijzen gewonnen heb en genomineerd ben, omdat ik mezelf verder wil bekwamen en nog meer wil weten over de techniek. Andere boeken zijn 'het Comic toolbox', 'het Hoe' en 'schrijven is ritme', 'Mosterd voor de maatltijd'. Ik denk dat ik ze in een later stadium ga herlezen. Aandachtspunten op dit moment zijn plotten en spanning. Het personagegedreven schrijven ligt mij goed en het werken aan mijn schrijfstijl heeft vruchten afgeworpen. Bij het plotten loop ik vaak vast en ik heb daar van andere SOLers goede tips en info voor gekregen. De Comic Toolbox, voor humor geschreven, helpt daar ook bij, door uitleg te geven over spanning. Ook het oefenboek van Louis Stiller 'Het grote schrijf-doe-boek' is een aanrader hiervoor. Heb ik eenmaal een plot, dan gaat het meestal goed met mijn verhaal. Na twee geslaagde Nanowrimo's liep ik de derde keer vast. Het verhaal wilde zich niet schrijven, wat in de eerste twee novembermaanden wel vanzelf ging. Ik heb afstand genomen en merkte dat ik het plezier in het schrijven kwijt was. Toen ben ik iets anders gaan schrijven, waar ik wel plezier aan beleefde en dat ging wonderwel goed.

Ik ben net zoals AllieCalhoun kilometers aan het maken. Ik heb voor mezelf een globale planning gemaakt, in de hoop een keer iets af te maken.