Autobiografie van een kind.

Nou Elianne, ik had hier een heel verhaal geschreven. Dit omdat ik hetzelfde heb gedaan, maar dan voor mijn kinderen. Ëen verkeerde druk op een knop en floep alles wat ik aan je schreef is weg. :( :D. In ieder geval vind ik het een top idee van je. Morgen zal ik trachten weer het één en ander aan je te schrijven. In ieder geval zal ik vraag 4 nu alvast beantwoorden. Uitgeven? Nee dat mag(nog) niet, het gaat over je broertjes leven en dat mag je niet zomaar naar buiten brengen. Later veel later zou hij dat evt zelf kunnen bepalen indien je verhaal ook iets zou zijn waar anderen wat aan hebben. VOEL zelf goed waar je over zou willen schrijven. Het is mi belangrijk dat het leuk wordt. Tot morgen!

Laat ik het anders vragen: wat zou jij graag zien in een autobiografie? Zou jij willen dat een verhaal dat iemand anders over jou geschreven heeft, uitgegeven wordt?

(Als jij over je broertje gaat schrijven, is dat geen autobiografie, maar een biografie. Autobiografie zou zijn als hij over zichzelf zou schrijven.) Je stelt veel vragen waar wij niet echt antwoord op kunnen geven. Je zult zelf moeten bepalen vanuit welk perspectief je wilt schrijven (daar zijn geen regels voor) en wij weten natuurlijk ook niet welke gebeurtenissen de moeite waard zijn om te beschrijven. Wat bedoel je met 'een blik op de toekomst'? Dat je voor hem gaat verzinnen hoe het later zal zijn? In een biografie beschrijf je wat hij meegemaakt heeft, niet wat hij eventueel nog zal gaan meemaken. Ik wil je natuurlijk niet ontmoedigen, maar de kans dat zo'n boek uitgegeven wordt, is heel erg klein. Zulk soort verhalen / boeken zijn meestal vooral interessant voor de mensen die je broertje kennen - en dus niet voor een breder publiek. Bovendien ben ik het met Mathilde eens dat je broertje daar zelf ook een stem in heeft, omdat het over hem gaat. Misschien moet je het gewoon schrijven en aan je broertje cadeau doen en het daarbij laten, hij is er vast blij mee!

Even een puntje: een autobiografie gaat over jouw eigen leven, door jou zelf geschreven. Als je over iemands anders leven schrijft, heet dat een biografie. 1. Het lijkt me het leukst om het vanuit je eigen perspectief te doen. Vanuit zijn perspectief lijkt me vreemd, omdat je dan ook zijn gevoelens ed moet gaan beschrijven, die je misschien helemaal niet kent. Als je het wel doet, wordt het meer fictie dan een echte biografie denk ik. 2. Hoe bedoel je een blik op de toekomst? Je kunt natuurlijk altijd heet laatste hoofdstuk wijden aan hoe je hoopt dat het hem zal vergaan. 3. Al het belangrijke schrijf je op, maar daarbij houd je in je achterhoofd dat een lachbui misschien wel veel belangrijker kan zijn voor jouw verhaal dan de behaalde citoscore. 4.Ik denk dat het er vooral om draait hoe goed je verhaal geschreven is.

Hoi Elianne, Ik zie dat anderen ondertussen hier ook een bericht hebben geschreven. Heb dit in words geschreven opdat het niet weer weg zou floepen. Wat ik hieronder schrijf is niet om invulling te geven. Maar om te vertellen hoe ik het heb gedaan. Jij vult zelf in. Een autobiografie is een schrijven over je eigen leven. Je broer maakt daar deel van uit, dus in wezen schrijf jij autobiografisch(van Elianne) Je hebt een heel leuk idee! Lief, gaaf dat je dat wilt gaan doen voor je broertje. Zelf heb ik het ook gedaan en heb 5 boeken aan en voor mijn kinderen geschreven vanuit mijzelf en mijn (adoptief) moeder zijn. Het verbonden voelen, een band te zijn aangegaan voor de rest van het leven en het van elkaar houden al draait de wereld nog zo raar is het zo waard om op op papier te zetten (als je een schrijfster bent als mam of …in jouw geval als zus ). 1. Uit welk perspectief kan ik schrijven? Vanuit mijn eigen kijkpunt naar mijn broertje, of vanaf zijn kijkpunt? Is daar iets vast voor? Antwoord op 1: Vaste regels zijn er zover ik weet niet. Zelf heb ik vanuit mijn perspectief geschreven. Ik denk dat dit ook leuker is. Maar ja, ieder vult dat zelf in, dus zo ook jij. Ik denk dat je broertje het in ieder geval leuk zal vinden hoe jij naar hem keek en kijkt. Vanmorgen heb ik eens in mijn kast gesnuffeld en de boeken gevonden( met al vergeelde krantenartikeltjes ) Heb ze jaren niet ingekeken. En nee..mijn kinderen (26 en 29jaar )hebben de boeken nog niet. Steeds was er niet het juiste moment. Toen ik ze bekeek vanmorgen dacht ik: Het is toch wel erg leuk,al zeg ik het zelf. Hun jeugd leeft opeens weer en tevens heeft het ook een historische lijn. Lijkt het vanuit jouw standpunt schrijven niet prettig? Voel hoe het voelt. Gewoon je hart daarin volgen. Je kunt wel beschrijven hoe jij zijn standpunt/kijkpunt ziet. Maar zelf dat kun je nooit precies weten. 2. Hij is nu 12, is het dan beter om de toekomst open te houden of hem een blik op de ''toekomst'' te geven? Antwoord op 2: Wie kan de toekomst wel al invullen? Kun jij zijn toekomst invullen? Mogelijk iets van de nabije toekomst.? Mogelijk dat er veranderingen voor hem op stapel staan? Dat weet ik niet. Maar jij weet dat wel. Zelf heb ik dat nauwelijks gedaan maar ik lees wel dat ik ze alle goeds toewens voor de toekomst. Maar… jij bepaalt. Niemand kan dat voor je invullen. Denk er goed over na. En als je er teveel over nadenkt, dan is het misschien niet het juiste om op dit moment over te schrijven? (aan hem?) 3. In je leven gebeurt er nogal veel, natuurlijk kan je niet alles opschrijven. Moet je dan alleen belangrijke dingen opschrijven of ook gewoon alledaagse grappige of leuke dingen? Antwoord op 3: NIETS moet. Helemaal niets. Zelf niet een boekje voor je broer schrijven. Dat is het fijne. Maar het mag wel en je hebt wel de vrijheid om er een geheel van te maken dat kloppend is. Het leven bestaat uit allerlei facetten, net als eb en vloed van de zee. Dat hoort bij elkaar.Zelf heb ik van alles geschreven. Voor het eerst naar de lagere(nu basis)school, voor het eerst naar middelbare school, over verjaardagen. Over ruzies die wel of niet uitgesproken werden. Ruzies die niet uitgelost werden heb ik vanuit mijn standpunt verwoord en er een humorvolle draai aan gemaakt. Over Mooie momenten(Ogenblikken vol schoonheid die ik voor altijd in mijn hart meedraag) die zo bijzonder zijn, heb ik ook genoteerd. Ik merk dat zij sommige al vergeten zijn. Kijk, DAT is leuk. Jij, Elianne, bent een groot deel van het geheugen van je broers jeugd! Alledaagse grappige, leuke dingen, belangrijke dingen, of het nu groot of klein is, alles is belangrijk zowel dat je bv over een knipoog schrijft die je krijgt van hem of iets wat nog meer levensbepalend is(hoewel een knipoog ook niet niets is!). Misschien iets erbij van wat er in de wereld gebeurt(als dit je interesse heeft)? Wat er nu in Egypte gebeurd is zo historisch en bepalend voor zowel het land zelf als voor de rest van de wereld. Maar goed, dit is dan weer vanuit mijn kijkpunt en ik wil je dat niet opdringen. Je kunt ook over je woonplaats schrijven. Over de vrienden die hij nu heeft. Over zijn kwaliteiten en tja ook over zijn streken. Ik schrijf nu alleen opdat je een idee hebt.Je kunt er zoveel kanten mee op. Hangt er ook vanaf wat voor mens je broer is. Zelf heb ik naast af en toe een krantenartikel, ook artikeltjes uit plaatselijke bladen. Een school die verhuist en andere naam krijgt. Ook oppeptalk uit tijdschriften en van mijzelf heb ik erbij geplakt. Tevens foto’s maar er geen fotoalbum van gemaakt. Er zijn stukken in die boeken die heel beschrijvend zijn van dag tot dag. Frank Sinatra een zanger(ooit van gehoord?) staat erin. Eigen gedichtjes. Kortom…leef je uit! Hm, het begint weer te kriebelen bij mij. Het is zo leuk om te doen. Leuker dan gewoon dagboek schrijven. Ik heb het tot 1999 gedaan, en toen weer verder met gewoon dagboeken schrijven. Laatste de vraag: Stel, ik zou het uit willen geven. Maakt het dan uit dat Laurens zo jong is? Ik zie wel is dat er een biografie is gekomen maar dat zijn vaak van ''oudere''/volwassen mensen. Antwoord op 4: Nee, je mag het niet zomaar uitgeven. Je mag niets openbaar maken uit je broers leven zonder zijn toestemming anders kun je er gedonder mee krijgen. Misschien ook niet zonder toestemming van je ouders, want ik neem aan dat je over jullie leven thuis schrijft? Dat is iets wat hij zelf op latere leeftijd zou mogen bepalen(of misschien eerder, dat weet ik eigenlijk niet. Maar ik denk niet dat een 12jarige dat wil( Maar jij kent je broer beter). Ja, soms heb ik ook die gedachte bij Mijn Boeken (zo is de naam van die schrijfboeken)om ze gepubliceerd te krijgen. Want het ziet er best leuk uit en zou voor andere kinderen misschien ook leuk zijn. Zoals jouw boekje ook leuk zou kunnen zijn voor andere broers en zussen. Maar het is toch iets privé's. Dat zullen mijn kinderen ooit zelf wel of niet bepalen. Dan zou ws alles op de schop moeten omdat het met de hand is gedaan:( Hou het voorlopig maar lekker tussen jullie twee, Elianne, is mijn advies. Of praat er met je ouders over. Dit van mij is een delen hoe ik het deed. Jij doet het op jouw manier. Ik wens je ontzettend veel plezier, inspiratie tijdens het schrijven, Elianne. Geniet ervan.

Hee! Bedankt voor alle reactie ik heb veel informatie gekregen =3 Met uitgeven zou ik eigenlijk willen dat er een kaft om het boek heen kwam. Het verhaal zelf maken en geven is super, maar alleen een bundeltje papier geven ziet er niet zo leuk uit :P Als er dan een mooie kaft omheen zit, met bijv. een foto van m'n broertje dan ziet het er al een stuk leuker uit. Voor mijn gevoel hoeft het niet in de winkels, maar een kaft staat leuk en netjes. Misschien alternatieve hiervoor? Voor de rest denk ik dat ik het vanuit mijn perspectief ga schrijven. Aangezien ik me nog een klein stukje kan herinneren toen we hem ophaalde van het vliegtuig :D Zijn eerste dag in Nederland en meteen zijn eerste knuffel ^^ Bedankt nogmaals!

@Elianne. Je kunt voor weinig geld in een muticopy winkel papier laten bundelen. Een ander alternatief is een blanco schriijfboek met mooi kaft kopen(hm, wel weer in een winkel en dat wil je niet). Maar... je zult vast zelf ook een mooi kaft eromheen weten te maken. Leuk, je gaat uit jouw perspectief schrijven en yess.. zijn eerste dag in Nederland daar weet jij je alles/klein stukje van te herinneren. Het gaat vast heel mooi worden. Succes en Geniet!

Vandaag stond er een stukje in nrc.next over de Espresso Book Machine. Dat apparaat kan je eigen boek drukken, mét kaft en alles, dus dan ziet het er heel echt uit, terwijl het verder niet uitgegeven wordt (je kunt ook één exemplaar doen) Hier lees je er wat meer over: http://www.depapierenman.be/blog/2010/7/22/espres… Ik weet niet hoe duur het precies is en of je ver van Amsterdam woont (volgens mij is er op dit moment maar een zo'n apparaat in Nederland, en dat staat dus in Amsterdam), maar misschien is het een idee?

oewh wat een leuke opties :3 Ik ga zeker even kijken, maar eerst de inhoud natuurlijk! ^.- Nogmaals bedankt =D

Als je het professioneel wilt aanpakken, raad ik je het volgende boek aan: Hoe schrijf ik een biografie? door Dik van der Meulen & Monica Soeting. Zie ook: http://www.augustus.nl/result_titel.asp?Id=2975 (ik heb het boek zelf niet gelezen, maar ik heb wel positieve ervaringen met de boeken uit de schrijfbibliotheek van uitgeverij Augustus)

Ik moet een boekenlijst beginnen voor alle boeken die handig zijn voor het schrijven :P Ik ben benieuwd of onze bibliotheek zulke boeken te leen heeft, en anders kan ik vragen of ze ooit komen. In ieder geval bedankt ik ga is kijken!

Ik denk dat je het volgende wel weet, maar ik schrijf het toch maar op voor het geval dat: Je kan op bol.com een verlanglijstje bijhouden. En je kan ook via internet boeken zoeken, reserveren en verlengen (tenminste, bij sommige bibliotheken werkt dat zo)

Inderdaad ik ga zo ook even kijken of ze ze hebben. Al heb ik nog geen tijd gehad omdat ik bezig ben met schrijven en huiswerk :P