Lid sinds

13 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Past een slecht einde bij een kinderboek?

27 november 2010 - 18:15
Hallo, Ik ben net nieuw op deze website. Ik ben 15 jaar en een fanatieke schrijver. Ik wil later schrijfster worden en ben heel serieus bezig met het schrijven van boeken, voornamelijk in het genre fantasy. Ik ben net begonnen met een boek dat een redelijk korte roman moet worden, een boek bedoeld voor kinderen. Maar nu ik de plot begin uit te werken, begin ik me af te vragen of het wel een kinderboek moet worden. Ik ben niet zo gesteld op 'happy endings' (vooral niet als twee geliefden bij elkaar komen en nog lang en gelukkig leven) en die komen dan ook bijna niet voor in mijn verhalen. Meestal loopt het wel redelijk goed af, maar is er toch iets gebeurd waardoor de hoofdpersoon niet gewoon zijn leven weer op kan pakken. Een voorbeeld is dat de hoofdpersoon wel haar doel heeft bereikt, maar het land moet verlaten omdat zij daar niet meer veilig is. Nu heb ik ook een idee voor een einde dat ik persoonlijk heel goed bij het verhaal vind passen. Even een korte samenvatting: het verhaal gaat over de 11-jarige Jonah, wiens ouders workaholics zijn en weinig tijd voor hem hebben. Hij krijgt contact met een witte wolvin die hem gebruikt voor het saboteren van een genootschap (dit verhaal is ook fantasy). Jonah verlangt zo erg naar wat aandacht dat hij niet beseft wat er nou eigenlijk gebeurt. Het einde wat ik erbij vind passen, is duidelijk een slecht einde. De epiloog die ik in gedachten heb, is heel emotioneel. Het komt erop neer dat Jonah zijn eigen herdenking meemaakt; hij is als vermist opgegeven en niet gevonden. Hij kan niet terugkomen, want zijn avontuur heeft voor een nogal cruciale verandering gezorgd. Nou vraag ik me af of ik het niet beter voor een wat oudere doelgroep moet schrijven. De hoofdpersoon is elf jaar, maar de plot is toch behoorlijk emotioneel. Ik vraag me af of dit wel gaat werken. Wat vinden jullie? Denken jullie dat een slecht/emotioneel einde bij een kinderboek kan? Alvast bedankt!

Lid sinds

14 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
27 november 2010 - 20:30
Hey Muzy, Tof dat je een fanatieke schrijver bent! Als ik eerlijk moet zijn vind ik je einde nog niet echt een einde, tenzij je er nog een vervolg op gaat schrijven. Dit heeft echter niet echt iets te maken met of het wel een kinderboek is ja of nee. Hoe cliché het ook is, vaak zit er iets positiefs aan het einde. Dat geldt naar mijn idee zowel voor kinderboeken als voor boeken voor volwassenen. Vaak is cliché nou eenmaal zo cliché juist omdat het zo goed is. Het hoeft heus niet zo te zijn dat Jonah verschijnt en zijn ouders in tranen naar hem toe rennen en hem vertellen hoeveel ze eigenlijk al die tijd van hem hebben gehouden. Bluuhh. Verschrikkelijk! Maar misschien kun je in het einde vertellen dat Jonah er vrede mee heeft. Of dat hij een soort geheime boodschap aan zijn ouders verstuurd. Ik verzin maar iets. De vraag of je boek wel geschikt is voor kinderen ja of nee: neem nou het einde van Harry Potter. Voldemort is dan wel verslagen maar er zijn toch vele vrienden gesneuveld en iedereen heeft een trauma van hier tot aan Tokyo. Harry potter is zowel voor kinderen als voor volwassenen. Het ligt voornamelijk aan de stijl waarin je schrijft. Je kunt er voor kiezen om meer voor kinderen te schrijven of besluiten je eigen stijl te gebruiken en de keuze aan de lezers over te laten. Dat is aan jou! Ik hoop dat je hier iets aan hebt! Mariëtta

Lid sinds

13 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
27 november 2010 - 20:59
Hoi Mariëtta, Hier heb ik wel iets aan. Bedankt. Nu ik het zo lees, vind ik inderdaad ook dat het einde wel erg open klinkt, maar het gaat om die verandering. Die zorgt ervoor dat het wel echt een afgesloten verhaal is als het zo eindigt. Dat is ook de reden dat hij niet terug kan komen, want voor de wereld is hij zo goed als dood. Bedankt voor je antwoord!

Lid sinds

15 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
27 november 2010 - 21:09
Ik persoonlijk vind het wel een mooi open einde. Zelf ben ik ook geen grote voorstander van happy endings, en ze worden naar mijn mening te vaak gebruikt in kinderboeken. Neem nou die sprookjes die eigenlijk veel zwarter waren, maar aangepast werden. Dan gaat er veel verloren. Het goede wint nu eenmaal niet altijd. Genoeg boeken waarin de hoofdpersonage op het eind zelfmoord pleegt. Of de geliefde de andere geliefde nooit meer ziet. Ps. Bij de laatste Harry Potter hoopte ik zo dat hij dood ging. Het was wel even balen dat hij gelukkig werd met een stel kinderen. Echt een flauw eindje op een geweldige serie... Ik ben voor een slecht einde, hebben die zoete kinderbreintjes ook iets om op te kauwen.

Lid sinds

13 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
28 november 2010 - 0:07
Een heel slecht einde? Hoofdpersoon/held gaat dood, of ondergaat pijn en verminking, Weet ik veel. En dat voor de leeftijd bovenbouw basisschool. Verander 11 jaar in 14 jaar en alles is opgelost.

Lid sinds

14 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
28 november 2010 - 19:57
Enige tijd geleden heb ik het boek 'Spijt' van Carry Slee gelezen. Een kinderboek en ook geen happy end. Wel laat ze een bijzondere boodschap achter. Misschien zoek je zo iets...

Lid sinds

13 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
28 november 2010 - 21:23
Het is wel een voorbeeld van een kinderboek met een slecht einde, ja. Nou ben ik niet zo gek op Carry Slee, maar goed, haar slechte eindes zijn door heel veel kinderen geaccepteerd, dus het is mogelijk :)

Lid sinds

16 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
29 november 2010 - 12:22
Zelf hield ik als kind helemaal niet van verhalen die slecht afliepen, eigenlijk nog steeds niet ;) maar de meeste kinderen kunnen daar wel tegen vanaf een jaar of 10, 11.

Hay

Lid sinds

19 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
28 november 2010 - 22:25
Mijn eerste jeugdboekje (komt heel toevallig deze week uit) is een prehistorisch jeugdverhaal voor 11-13-jarigen. De hoofdpersoon is een manke jongen die door de jagers van zijn stam niet serieus genomen wordt. In de loop van het verhaal wordt hij gewond en in het laatste hoofdstuk gaat hij dood. Toch heeft de uitgever (Averbode) dit tranendal probleemloos geaccepteerd en zonder wijzigingen uitgegeven. Waarom? Ik denk omdat het verhaal ondanks al dat drama niet alleen maar treurig afloopt. Het hoe en waarom verraad ik natuurlijk niet. ;)

Lid sinds

14 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
29 november 2010 - 8:38
Ik moet eerlijk zijn, ik hou ook niet van die happy endings die zo enorm cliché zijn. Voor een kinderboek zou het natuurlijk wel moeten kunnen, vooral dan tot 11 jarigen. Ik denk dat kinderen vanaf 12 jaar wel tegen een 'slecht' einde kunnen.

Lid sinds

14 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
29 november 2010 - 8:52
Ik hou niet van slechte endings, ook niet van die standaard happy endings. Ik heb liever een leuk einde, maar het moet wel passen bij de rest van het verhaal. Niet opeens in het laatste hoofdstuk er een alles komt weer helemaal goed draai aangeven. Dan krijg je zo'n suf einde als bij de laatste Harry Potter die iemand hier geloof ik al aanhaalde. Ik hoopte ook dat hij echt dood zou zijn. Je hebt dan nog steeds een 'happy end' omdat ze de grote boze Voldemort hebben verslagen, alleen geen 'ze leven nog lang en gelukkig'. Muzy, ik denk dat jou einde ook zo'n 'grijs' einde is. Het is geen slecht einde omdat de hoofdpersoon blijkbaar wel zijn doel heeft kunnen voltooien, het is ook geen zoetsappig goed einde waarin zijn moeder hem huilend in zijn armen sluit. Je bent zelf vijftien zie ik, dan kan je vast beter inschatten wat elfjarigen aankunnen dan ik. Dat is alweer zolang geleden ;) Leg het anders je kleine broertje of buurmeisje eens voor.

Lid sinds

13 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
29 november 2010 - 9:01
Bedankt voor de tip, Saya. Ik heb geen broertje en mijn 'buurmeisje' is aan het studeren, maar ik heb wel een neefje van 10 :) Ik vind zelf Harry Potters einde wel oké, omdat het hele boek eigenlijk naar dit einde toe werkte. Het was toch wel duidelijk een goed vs. kwaad verhaal en dan krijg je zo'n einde. Ik vond wel dat ze dat 'negentien jaar later' had kunnen weglaten. Het voegde weinig toe en het was nogal ongeloofwaardig dat de kinderen precies dezelfde karakters kregen als degene waarnaar ze vernoemd waren. Beetje vreemd. Maar bedankt voor alle adviezen! :)