De laatste maanden weet ik niet meer in hoeverre ik kan schrijven wat ik wil schrijven. Ik weet dat een tekst foutloos moet zijn, dat de punctie correct moet gehanteerd worden; dat het vlot lezen gegarandeerd moet worden. Maar wat met de inhoud. Wat met zinnen die ietsjes uitgebreider, meer geladen in betekenis zijn, dan wat je leest in een krantenartikel, een strandboek? In een cynische bui denk ik soms dat vele mensen die Mulisch, Grass, Tolstoi e.a. gekocht hebben, deze boeken niet eens gelezen hebben. De personen wilden de boeken alleen maar 'hebben'. En dan denk ik 'laat ik het maar eenvoudiger maken'. Ik ga dat niet volhouden en dan, ja, dan moet ik het op mijn eentje rooien zonder proeflezen Uitgeverijen zijn entiteiten die het hebben van relaties achter de coulissen en natuurlijk weerom 'hoe eenvoudiger hoe beter' voor de centen. Ik zit echt tussen de twee gedrongen: het eenvoudiger maken, of schrijven wat ik in mijn hoofd heb. Het ergste van alles is, dat ik zeer onzeker ben over wat ik 'ingewikkeld' schrijf en me terzelfdertijd ongemakkelijk voel bij wat ik 'eenvoudiger' schrijf ondanks de meer positieve reacties. Meer en meer heb ik het gevoel dat ik meineed pleeg tegenover mezelf in die pogingen om de tekst "eenvoudiger' te maken. Ik voel me er haast 'hoerig' bij. Soms denk ik wanneer ik lustig schrap dat ik voor kinderen aan het schrijven ben... ja, een verhaal voor kinderen... dat moet indd eenvoudig zijn. Dan rebelleer ik innerlijk en in een zeer zeer cynische bui neem ik me voor om porno literatuur te schrijven. Fantasie in overvloed (een onaangeboorde bron), een gat in de markt en eenvoudig. Hoe moet het nu verder? Moet ik mijn schrijven qua inhoud saneren of moet ik geïsoleerd schrijven wat ik in mijn hoofd heb? Ik wil uitgeven, ook al zal ik daarvoor opnieuw een job aan de haak moeten slaan. Ik ga nooit in eigen beheer uitgeven. Ik heb me ook al voorgenomen om echte kinderverhaaltjes te schrijven. Als ik dat nu doe, omzeil ik wel een heel hoofdstuk bij wijze van spreken. Dit is al maanden aan de gang dat ik mijn schrijven probeer af te stemmen op 'eenvoudig'. Vandaag rebelleer ik. Alle reacties zijn meer dan welkom. Is dit herkenbaar? Ben ik de enige die dat probleem ervaart? Ben ik verkeerd bezig? Ik weet het niet meer.