Lid sinds

13 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Kun je ook een nachtschrijver zijn?

Ik weet niet of jullie het herkennen, maar zodra ik het bed in stap dan komen de verhalen meteen naar boven borrelen. Dan weet ik precies wat ik er in wil hebben in het MS. Mijn man zei al doe dan een klein lampje naast je bed dan schrijf je het op. Maar of ik dat zie zitten weet ik niet. Anderzijds zou ik dan wel beter slapen. IK ben nu al 2 nachten zo bezig met het verhaal dat ik er zelfs van droom. Herkenbaar? Misschien moet ik s'nachts gaan schrijven?

Lid sinds

13 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Heel herkenbaar. Lange tijd schreef ik 's nachts alles op dat ik bedacht en sliep dan heel slecht :p Tegenwoordig doe ik dat niet meer. Ik heb gemerkt dat het meeste van de zinnen of ideeën uiteindelijk niet bruikbaar zijn. Ik laat ze wel toe, maar voel niet meer de drang om ze op te schrijven en ik slaap dus gewoon verder. Wel zo rustig. Ik moet erbij zeggen dat ik een ochtendmens ben. In de ochtend ben ik het meest scherp. Als ik slecht slaap gaat dat ten koste van de helderheid in de ochtend. Dat vind ik zonde en mede daarom doe ik niets meer met de dingen die 's nachts in me opkomen. Het zal voor iedereen anders liggen. Er zullen zeker mensen zijn die juist 's nachts heel helder zijn en dan goed schrijven.

Lid sinds

13 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Creatieve mensen geven vaak de voorkeur voor de nacht. Het lijkt wel alsof de vermoeidheid je hersenen positief beinvloedt zodat er allerlei concepten uitrollen.

Lid sinds

14 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
wat bedoel je met 'in het MS'? het 's nachts schrijven herken ik wel een beetje Als ik eens niet kan slapen wil ik ook nog wel eens achter de pc kruipen en daarna toch makkelijker wél slapen. Ik zie het als alternatief, niet als eerste insteek, hoewel ik me er wel veel bij kan voorstellen. Maar ik houd teveel van het daglicht. Dromen over je schrijfwerk overkomt mij ook. Levert veel goeds op.

Lid sinds

14 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Verhalen die zich voor het slapengaan in mijn hoofd hebben ontwikkeld die weet ik de volgende ochtend nog wel. Niets fijner dan de volgende dag vrij hebben, zodat ik dan alles gelijk kan verwerken. :)

Lid sinds

15 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mwah. Ik geloof dat niet zo, dat romantische idee van 's nachts schrijven. De briljante dingen die je 's nachts bedenkt, blijken vaak overdag helemaal niet zo briljant, en de belangrijke dingen weet je de volgende dag ook nog wel. De nacht is om te slapen. Al is het alleen maar omdat je schrijven er ook baat bij heeft dat je gezond blijft. Louise

Lid sinds

14 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mwah. Ik geloof dat niet zo, dat romantische idee van 's nachts schrijven. De briljante dingen die je 's nachts bedenkt, blijken vaak overdag helemaal niet zo briljant, en de belangrijke dingen weet je de volgende dag ook nog wel. De nacht is om te slapen. Al is het alleen maar omdat je schrijven er ook baat bij heeft dat je gezond blijft. Louise
Dat herken ik heel goed. Zodra je hersenen in een lagere versnelling gaan lijkt het allemaal mooi en kloppend, Ik heb ooit een notitieblokje naast mijn bed gehad voor de briljante nachtelijke ingevingen. Was wel lachen de volgende ochtend, maar verder geen reden om daar mee door te gaan.

Lid sinds

14 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik zou het liefst 's nachts schrijven, maar dat is gewoon niet te combineren met werk en gezin. Ik ben 's avonds laat en 's nachts veel productiever, maar ik ben dan ook absoluut geen ochtendmens. :( Vroeger kon ik wel om 4 of 5 uur in bed duiken en dan nog fris naar mijn werk gaan, maar tegenwoordig lukt me dat echt niet meer. Nachtbraken doe ik alleen soms in het weekend of in de vakantie.

Lid sinds

16 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik schrijf alles wat ik 's nachts bedenk op, ik ga er zelfs uit! Veel ingevingen komen bij mij 's nachts, ik zou er onrustig van worden om er niets mee te doen. Mijn partner is er inmiddels ook aan gewend dat ik op sta en een poosje op mijn kantoortje zit.

Lid sinds

14 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Al mijn romans zijn begonnen net voor het inslapen. Elke nacht herhaal ik het zelfde begin, soms maanden lang, en dan komt er steeds een stukje bij. Zelfs de dialogen woord voor woord, alle variaties op een scène komen aan bod. En dan na jaren soms, schrijf ik mijn eerste zin op. 's Nachts schrijf ik nooit iets op. Daar het gegeven zich steeds herhaalt, wordt het uiteindelijk bijna tastbaar. Of het iets voorstelt... weet ik nog steeds niet.

Lid sinds

15 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Als ik in bed eens goede ideeën krijg, en dat gebeurt nogal eens, dan memoreer ik ze en schrijf ze de volgende dag uit. Komen nu en dan echt pareltjes uit.

Lid sinds

14 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Dat herken ik wel. Vaak lukt het dan toch niet meer om in slaap te vallen en ga ik eruit om mijn ideeen op te schrijven.

Lid sinds

13 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik werd vannacht nog 3x wakker. Ik heb een notitieboekje naast me bed liggen en schrijf alles op waar ik tijdens mijn slaap opeens mee kom. Het was zelfs zo erg met al die ideeën dat ik het toch echt op dat moment meteen in mijn verhaal wilde zetten. Dus ik startte meteen mijn laptop op en ging aan de gang. Na een anderhalf uur voelde ik me rustig en kon ik weer normaal slapen. Als er echt heel veel op je afkomt waardoor je niet kunt slapen, zou ik gewoon gaan schrijven. Daarna voel je je beter en kun je weer slapen :P

Lid sinds

14 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik heb ooit voor een schrijfwedstrijd een interviewtje gegeven, waarvan de kop luidde: 'Nachtelijke hersenspinsels goed voor nominatie.' Dat zegt ook al voldoende. Voor een eventueel geïnteresseerde: als je googelt op die zin dan is het de eerste hit. ;)

Lid sinds

13 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Overdag heb ik veel bezigheden: het huishouden, mopperen op mijn kids omdat ze te lang achter de Wii zitten, koken, me ergeren aan de herrie bij de buren, etc. Als iedereen dan eindelijk op bed ligt, zet ik een pot koffie en ga ik schrijven. GAAAP

Lid sinds

13 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dit is voor mij ook heel herkenbaar. Vooral vorig jaar in de zomervakantie; toen heb ik bijna elke dag (nou ja, nacht :p) tot ongeveer drie uur geschreven. Zo heerlijk he, in het donker aan mijn bureau met alleen daarop een lampje, allemaal papier om je heen. Dat vind ik gewoon prachtig. Soms kan het ook heel vervelend zijn, dan ben ik echt heel moe (lig al lekker onder de dekens) en wil ik slapen, maar dan komen er allemaal ideeën. Soms weiger ik dan om mn bed uit te komen maar dan heb ik daar de volgende ochtend vaak spijt van. Want als ik zoiets heb komen er meestal wel goede dingen uit; een gedicht of een idee voor een boek. Soms alleen een regel voor iets die ik dan opschrijf en waar ik soms pas na een jaar iets mee doe.

Lid sinds

14 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Kun je ook overdag schrijven dan? Nee, lekker 's nachts, als iedereen ligt te slapen, gaat het het best bij mij. Volgens mij komt dit vooral omdat ik er dan de rust voor heb. Ik weet dan zeker dat ik niet gestoord zal worden. Misschien is het wel omdat de inspiratie dan ook beter loopt. Hoe dan ook, ik schrijf maar zelden overdag, dan werk ik misschien ideeen uit, maar het echte schrijfwerk gebeurt 's avonds laat of 's nachts.

Lid sinds

13 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Kun je ook overdag schrijven dan? Nee, lekker 's nachts, als iedereen ligt te slapen, gaat het het best bij mij. Volgens mij komt dit vooral omdat ik er dan de rust voor heb. Ik weet dan zeker dat ik niet gestoord zal worden. Misschien is het wel omdat de inspiratie dan ook beter loopt. Hoe dan ook, ik schrijf maar zelden overdag, dan werk ik misschien ideeen uit, maar het echte schrijfwerk gebeurt 's avonds laat of 's nachts.
Nee praktisch niet! Ik heb een drukke praktijk, mijn kinderen, huishouden. Van het weekend was ik ook vroeg opgestaan zodat iedereen nog aan het slapen was en heb ik een uur er voor uitgetrokken om te gaan schrijven. Na een dik uur stond het eerste kind beneden...