Dat hangt van een boel dingen af. Wil je gewoon informatie geven over je leven? Of wil je een verhaal ervan maken? En welke tijdsspannen wil je weergeven, hoe oud ben je eigenlijk? Als je nog jong bent is het vrij raar om een autobiografie te maken, denk ik. Als je wat ouder bent, is dat minder. Maar dan moet je nog steeds weten wanneer je begint met vertellen. Begin je met je geboorte? En dan in de ik-vorm. 't geeft misschien wel iets leuks, maar het is wel moeilijk. Je kan ook over jezelf schrijven. Maar misschien is het beter om de belangrijke gebeurtenissen aan elkaar te plakken. Ze dichter naar elkaar te schuiven en bijvoorbeeld een jaar van je leven te beschrijven. Je kan bijvoorbeeld Kathy's Dochter eens lezen, van Tim Krabbé. Dat is deels autobiografisch. Het boek draait om twee gebeurtenissen; de relatie met zijn oude vriendin en die met haar dochter.
Ook Heleen van Rooyen schreef een autobiografisch boek: "de gelukkige huisvrouw". Hierin wordt het verleden ook beschreven, in gesprekken met een psychiater. Allemaal methodes om niet de tijd ertussen in te hoeven beschrijven.
Wat wil je precies? Als ik dat weet kan ik misschien meer tips geven.

Het is moeilijk om een autobiografie in de stijl van Carry Slee te schrijven. Tenminste, mij lijkt het moeilijk om over jezelf te schrijven in de hij/zij-vorm. Ik denk dat je het beste kunt beginnen met een boek lezen die dieper ingaat over hoe je een autobiografie leest. Ik heb er ooit 1 gelezen, maar ik kan niet op de titel komen. Misschien helpt het even om te googlen op 'autobiografie schrijven'. Dat lijkt mij al een belangrijke stap in de goede richting.

Misschien kun je de zes kantjes die je al hebt als uitgangspunt gebruiken. Als je iedere gebeurtenis/situatie die erin genoemd wordt tot in detail uitwerkt, incl. dialogen, kun je waarschijnlijk al een heel eind komen.

Je hebt al goede tips gekregen.
Wanneer je een iets langer verhaal wilt maken (langer dan wat je nu al hebt, wat waarschijnlijk erg 'beschrijvend' is), is het m.i. wel belangrijk dat je wat afstand kunt nemen.
En afstand van gebeurtenissen krijg je ook door er veel over te schrijven (en praten!).
Dus begin gewoon! Je eigen vorm vinden is vooral een kwestie van beginnen en doorgaan!!

Begin dan maar gelijk voor de geboorte. Volgens mij heb je dan een spannend begin.

Geboren worden moet naar mijn idee net zo eng zijn als sterven. Je voelt dat het er aan komt maar weten waar je terecht komt is er niet bij.

Laat je fantasie er maar op los en het is een echte griezel story. Wat dacht je van die enge dokter die je opwacht aan het eind van de tunnel. Lekker welkom

Er zijn ook cursussen waar je dit kunt leren. Ik weet niet waar je woont, maar in ieder geval heb je die cursus in Rotterdam en Eindhoven en waarschijnlijk wel op meer plaatsen.

Hoi,
Ik zou gewoon daar beginnen waar je aan denkt. Ik zou zowel in steekwoorden als in associaties schrijven, mij niet druk maken over de vorm. Die ontstaat wel gaandeweg. Bepaalde stukken schrijven zichzelf, andere zijn meer een worsteling.
Ook zou ik kritiek tijdens het eerste schrijven gewoon als tekst opschrijven.
Maar ik ben ik. Misschien houd jij van geordende schrijfmanieren.

Odile

• Als je een biografie wil schrijven, begin dan nu! Het genre staat in de belangstelling en er is subsidie voorhanden, onder andere van het Fonds voor de journalistieke projecten en het Fonds voor de Letteren. Geld heb je hard nodig, omdat het onderzoek (archieven, bibliotheken, interviews, correspondentie, reizen) tijdrovend en duur is.

• Kies een te beschrijven persoon met wie je op een aantal terreinen een zekere verwantschap voelt. Soms geven de bronnen geen uitsluitsel over gedragingen van je held/heldin, dan is het van des te meer belang dat je je in hem/haar kunt verplaatsen. Hou niettemin voldoende afstand.

• Maak een goed onderzoeksplan met tijdsschema en begroting. Begin met alles over de gebiografeerde en zijn/haar tijd te lezen. Maak zo snel mogelijk interviews met mensen die je hoofdpersoon kennen/hebben gekend: voor je het weet zijn ze dement of dood.

• Begin in een vroeg stadium met schrijven. Ook al ben je nog met je onderzoek bezig: schrijf! Al schrijvend vind je je vorm, dringen zich vragen op en gaat de persoon voor je leven. Wees onbeschaamd, nieuwsgierig en doe alles om die nieuwsgierigheid te bevredigen. Wees ambitieus, maar koester niet de illusie dat jouw biografie de definitieve wordt. De definitieve biografie bestaat niet.

• Schrik niet als je geobsedeerd raakt door je onderwerp. Buit je obsessie uit, praat iedereen de oren van het hoofd over waar je mee bezig bent en trek je niets aan van mensen die zeggen dat je meer moet slapen of met vakantie moet. Stug doorwerken!

• Bedenk een systeem om je materiaal te ordenen, anders kan je tijdens het schrijven niets vinden. Er zijn talloze manieren, maar het gaat erom dat je je eigen systeem snapt.

• Toon respect ten opzichte van je bronnen: verzin niets. Verantwoord alles. Zorg goed voor documenten die je van mensen krijgt. Betrek je informanten bij je onderzoek en vergeet hen vooral niet te bedanken.

• Creëer een hamonieuze omgeving om in te leven en te werken. Als je een geliefde hebt: koester hem/haar. In je eentje red je het niet als je zo hard en intensief moet werken, of je moet een genie zijn.

• Vraag capabele mensen die zelf schrijven en journalistieke of onderzoekservaring hebben om je te helpen. Laat hen regelmatig lezen wat je geschreven hebt, laat je aanmoedigen en neem de kritiek serieus.

• Doe wat de inhoud betreft geen concessies. Schrijf op wat jij nodig vindt, ook al leidt dat tot detailleringen en saaie uitweidingen. Maar doe wel zoveel mogelijk concessies aan je lezers als het om je stijl gaat: schrap en herschrijf net zo lang tot wat er staat begrijpelijk en aangenaam leesbaar is.

Bron: Schrijven jaargang 2, no.4, juli/augstus 1997, pag. 10

Een autobiografie.

Er zijn een paar leden op het forum die een autobiografische roman hebben geschreven. Ravendice o.a. en ik.

Het ligt eraan hoe je het boek wilt schrijven. Moet het een roman worden, of een wat meer informatievere autobiografie. Bij het eerste heb je veel meer mogelijkheden wat meer tekst te kunnen schrijven.

Je schrijft dat je al heel veel hebt meegemaakt. Dat klinkt naar een onderwerp wat mogelijk al eerder belicht is. Als je me een Privé Bericht PB stuurt kan ik je nav het onderwerp een site geven waar heel veel boeken over levenservaringen genoemd staan. Je kunt die boeken eens lezen en kijken of jouw jeugd al niet door een ander beschreven is. Of je kunt lezen hoe jij het wel of niet zou doen.

Ik heb zelf mijn hele jeugd chron opgeschreven om te verwerken wat er was gebeurd. De chron lijst van gebeurtenissen was 14 A-4 kantjes. Die zijn uiteindelijk een boek van 320 blz geworden. Dus jouw zes kantjes hebben vast wel potentie voor een boek.

Het belangrijkste is dat je je herinneringen voor je ziet tot in de details en dan gaan schrijven. Dat is overigens niet altijd leuk als je een zwaar onderwerp als nare jeugd bij de kop neemt. Maar het is wel dé manier om te verwerken...

Succes.

Ben zelf met een autobiografische roman bezig en weet dat ik het in ieder geval goed moeilijk vind. Je moet de feiten volgen en het ondertussend verhalend genoeg schrijven zonder dat het een opsomming van -en toen en toen en toen- wordt.

Zelf heb ik één specifieke dag als uitgangpunt genomen als vertrekdatum. Alles wat daarvoor ligt komt aan bod dmv flashbacks. Daarnaast schrijf ik vanuit diverse perspectieve. Want niet alleen mijn visie maar ook de visie vanuit een ander (standpunt) wil ik graag belichten.

Zelf ervaar ik het schrijven als het naaien van een lappendeken of, zoals je wilt, het schilderen van een van mijn doeken. Laagje voor laagje wordt het opgebouwd. (als voorbeeld, aan het doek dat hiernaast afgebeeld is (120x80 cm) heb ik alles bij elkaar een jaar gewerkt. Sommige dingen kunnen gewoon niet in een dag klaar zijn.)

Pak je 6 velletje en ga ze uitwerken. Je zal zien dat je lappendeken steeds verder groeit. Mogelijk dat je het nu nog niet goed op papier kan krijgen, dat e.e.a. veel te vers is, dat je emoties te overweldigend zijn, je boosheid/verdriet etc te veel de overhand heeft nu. Geen probleem, schrijf NU door en als het nodig is leg je het nog een tijd weg. Dan heb als de tijd wel rijp is een prima ruwe diamant en is het slechts een kwestie van slijpen.

Succes ermee.
Groet Carla

Is een cursus misschien een idee?

Ik heb namelijk het gevoel dat je echt een beginner bent en mogelijkerwijs is het interessant om een cursus van een paar maanden te volgen die je in ieder geval op weg helpt.

www.skvr.nl (even als voorbeeld)

Kunstscholen > Schrijven > Creatief schrijven > Autobiografisch schrijven

Autobiografisch schrijven


Is alleen het levensverhaal van de poolreiziger of de beroemdheid de moeite waard? Absoluut niet. Elk mens heeft boeiende ervaringen, kent hoogte- en dieptepunten. In deze cursus krijg je tips en opdrachten waardoor oude ervaringen je weer helder voor de geest komen. Hoe je die verhalen net zo helder en levendig op papier krijgt leer je van ervaren docenten. Je schrijft tijdens de bijeenkomsten en/of thuis. Zo bouw je aan een verzameling verhalen uit je leven tot nu toe.


Najaar 2006 :
Klik op het icoontje of op de code om je in te schrijven .
Klik voor de adresgegevens op de locatiecode (HK, WB, CA, ED etc).

Lestijden Locatie Datum Cursuscode Freq. Docent
Donderdag 10:00-12:30 RH 28 sep t/m 21 dec CS14N06 Willy Hilverda
Donderdag 10:00-12:30 CA 28 sep t/m 21 dec CS15N06 Els Ackerman


Tarieven vanaf 21 jaar
Tarief 1 is € 185 , tarief 2 is € 160 en tarief 3 is € 93

Tarieven t/m 20 jaar
Tarief 1 is € 110 , tarief 2 is € 85 en tarief 3 is € 55


Klik op 'Uitleg over de tarieven' voor meer informatie over de kortingsmogelijkheden

Zelf zit ik ook met een vraag over (auto)biografisch schrijven. Moet je bijvoorbeeld altjid alles in chronologische volgorde vertellen?

:lol: Wat reageren jullie LEUK. (ik denk dat ik maar met schemaatjes moet gaan werken, wil ik alles op een rijtje krijgen) En nog bedankt voor de tip, Harryhol!