Dat ligt er bij mij maar net aan wat voor soort verhaal het is. Bij chicklit heb ik een paar bladzijdes met aantekeningen, bij fantasy soms wel 30, 40. Maar nooit een map vol.

Nee hoor Waus. Ik heb bijna alles in mijn hoofd zitten. Aantekeningen kijk ik amper in. Ik maak ze wel maar dat is om op dat moment mijn gedachten te ordenen en te verwoorden. Later weet ik wat ik heb opgeschreven en kan ik het gebruiken hoe ik wil.
Als ik een verhaal zou schrijven met veel personages en met bijvoorbeeld veel jaartallen zou ik meer waarde aan mijn notities hechten en ze daadwerkelijk raadplegen. Nu gooi ik ze vaak weg. :) It's all in my mind.

Ik heb vijf post-it velletjes en daar heb ik niet eens iets van gebruikt :')

[quote=Waus]Dank jullie, ik dacht al dat ik een uitzondering was :)

@Droomz, dat verschil, zit dat 'm in het verschil tussen de werelden van de fantasy en de chicklit?[/quote]

Jup. Ik doe bij chicklits niet aan worldbuilding, ik laat ze gewoon afspelen in Utrecht, omdat ik daar veel vanaf weet. In fantasy moet ik meestal een hele wereld bedenken (en voor een deel speelt het zich ook nog af op deze wereld, in deze realiteit) inclusief wezens.

Ik heb ook vrijwel geen aantekeningen. Wel een boekje voor elk van mijn boeken waar ik soms wat in schrijf of waar ik mijn verhaal in schrijf als ik niet kan of wil typen. Verder niets.

Ik heb stapels aantekeningschriftjes (voor 1 ms). Waar ik ook ga, er gaat een schrift mee zodat ik snel ideeen, gedachten kan noteren over mijn personages, plot etc. En dan zit ook mijn computer nog vol met aantekeningen. Ik zou echt niet zonder kunnen.

@Jans, dan ben je toch heel lang iets aan het opzoeken als je zoveel aantekeningen in schriftjes hebt?

ik doe het ook zo... mijn kamer ligt vol met aantekeningen en dat soort zaken. Ik ben de laatste weken bezig geweest hier een soort orde in te brengen hoewel ik merk dat wanorde bij mij toch het beste werkt. Je moet gewoon doen hoe jij het lekkerste vind (en laat je moeder je kamer niet opruimen want gegarandeerd dat je dingen kwijt geraakt! :O)

Ik ben ook van de aantekeningen en notities.
Soms zit ik in de auto en komt er ineens iets interessants/spannends of grappigs naar boven drijven, dan slinger ik dat gelijk op een memo-blaadje. Later thuis gaat het in de aantekeningen/achtergrondinfo. map.

Ben met dat opschrijven begonnen, omdat zulke 'flard-gedachten' niet altijd in mijn grijze massa :rolleyes: bleven hangen. Daar had ik meer moeite mee dan een map vol onduidelijke krabbels en aantekeningen.
Maar goed, zo heeft gelukkig :nod: iedereen zijn eigen manier van werken.

Ik heb één boekje per jaar Waus, een mooie luxe met zo´n bandje voor je pen en die mag ook overal mee naar toe. Alles gaat erin, vergeten boodschappen, afspraken, gedichtjes en versjes, stukjes boek en stukjes zin en leuke titels die ik nooit gebruik. Maar omdat je maar nooit weet, gaat het er toch allemaal in. En soms haal ik er weer wat uit.

Ik start bij elk manuscript met een klein schriftje. Daarin zet ik wel het een en ander aan aantekeningen. Bijvoorbeeld bij een boek over een historisch persoon noteer ik interessante dingen. Ik onthoud het op de een of andere manier beter wanneer ik die gegevens noteer.

Verder heb ik een leuk klein boekje met harde kaft en daarin staan handige overgangszinnen. Die kwam ik bij andere tegen en noteer ik daarin. Verder staat er ook een lijst in met interessante namen. Als ik iemand ontmoet of hoor spreken over iemand met een aparte naam waar ik ooit iets mee wil, dan noteer ik die naam.

Verder maak ik niet veel aantekeningen. Ik ben iemand van de pc.

Als ik nadenk over mijn verhaal dan schrijf ik dat meteen op. Vaak kan ik het later niet eens meer lezen, zo snel doe ik dat. Zo heb ik schriften en mappen volgepend. Uiteindelijk moest ik me over die aantekeningen heen zetten en ben ik gewoon gaan schrijven. En daarbij kijk ik dus niet eens meer naar die aantekeningen. Die heb ik blijkbaar nodig in het denkproces. Daarna zit alles in mijn hoofd en kan het verhaal nog alle kanten op.

Ik maak wel aantekeningen maar net als ik hier ook lees, blijft het meeste dan wel ergens in mijn hoofd hangen. Het is een enkele keer dat ik iets weer op zoek in mijn aantekeningen. Eigenlijk is dat maar goed ook want daar gaat dan weer extra tijd in zitten, waar staat dat ook al weer? Zonde van de tijd, nee laat het maar lekker boven hangen en de aantekeningen zijn gewoon zekerheid.

[quote=Waus]@Jans, wat doe jij dan met al die aantekeningen? Gebruik je ze ook echt allemaal?[/quote]

Sommige aantekeningen vallen onder research en die pak ik er ook vaak bij. Maar de meeste schriftjes staan vol met plotaantekeningen, personage ontwikkeling en nadat ik die verwerkt heb, doe ik er weinig meer mee.

Ik heb bergen waar ik bijna achter verdwijn. Minstens 100 vel aantekeningen, kunnen er ook 300 zijn. Alle gebeurtenissen van een jaar of anderhalf staan er in, op chronologische volgorde. Dan nog uittreksels uit boeken, dagboeken, reisverslagen enzovoort. Dan nog het hele verhaal, in scenes. Als mijn bureau vol is, plak ik het op de muur. Maar ja, als je historische boeken wil schrijven moet je wat. Af en toe word ik er zelf ook wel een beetje gek van, maar het moet historisch allemaal kloppen. Ik ben niet perfectionistisch ofzo :D .

[quote=jeanne thamar]Als ik nadenk over mijn verhaal dan schrijf ik dat meteen op. Vaak kan ik het later niet eens meer lezen, zo snel doe ik dat. Zo heb ik schriften en mappen volgepend. Uiteindelijk moest ik me over die aantekeningen heen zetten en ben ik gewoon gaan schrijven. En daarbij kijk ik dus niet eens meer naar die aantekeningen. Die heb ik blijkbaar nodig in het denkproces. Daarna zit alles in mijn hoofd en kan het verhaal nog alle kanten op.[/quote]

Dat doe ik ook veelal. Ik maak wel eens wat aantekeningen maar maak er niet heel veel gebuik van. Soms komt er ineens een goed stukje o.i.d. in mijn hoofd op en schrijf ik dat snel in hoofdlijnen op en verwerk ik dat op het moment dat het zover is. Meestal uit angst dat ik dat stuk dan weer vergeten ben tegen de tijd dat ik het nodig heb. Echter, dat is bijna nooit zo. Over het algemeen onthoud ik het toch wel.

Nadat ik lang dit topic alleen met belangstelling heb gelezen, denk ik dat er misschien mensen zijn die er iets aan hebben dat ik hier meld hoe ik dat regel?

Ik heb namelijk dat probleem niet.
Ik heb één vel in mijn map zitten: Ideeën en notities. (een worddoc in de PC, dus)
daarvan heb ik een snelkoppeling gemaakt naar het bureaublad, maar dat heb ik ook steeds van het verhaal waaraan ik bezig ben, scheelt weer tijd.
Zo snel mogelijk zet ik alles in dat ene document, soms alleen trefwoorden, soms wordt het al snel een dusdanig groot stuk dat ik er een afzonderlijk document van maak - maar dán is het geen aantekening meer, immers?
Af en toe schoon ik dat document op, verplaats wat dingen of verwijder, waarvan ik zeker weet dat ik er toch niks mee kan en als ik iets zoek, is het met de zoekfunctie in WORD zo gevonden.

Daarnaast heb ik op mijn nachtkastje een klein schrijfblokje, en een pen. En kleine stickupnotes om in de boeken en tijdschriften die ik in bed lees (ik lees alleen in bed, erg hè?) dingen te kunnen terugvinden die me op een idee brachten.
Maar die dingen gaan dan wel met gezwinde spoed in dat ene worddocument.

Ik wil dit niet presenteren als 'het idee van de eeuw', hoor, maar voor mij werkt het.

Ik heb zo goed als geen aantekeningen.
Wanneer ik iets wil terugvinden kijk ik gewoon in mijn manuscript en als ik belangrijke info (historische roman) nodig heb is het internet maar een muisklikje ver. Ik gebruik wel ook boeken om veel op te zoeken en die liggen hier gewoon in de buurt.
Ook de ideeën die in mijn hoofd 'springen' schrijf ik (niet meer) op. Bij mij werkt het gewoon het beste als ik het zo laat. De goede ideeën blijven toch hangen en wat ik vergeet zal wel niet zo belangrijk geweest zijn.
Wat ik wel soms heb is dat ik onbewust dingen opschrijf terwijl ik aan het lezen ben. Zo was ik laatst de stamboom van Filips van den Elzas aan het bestuderen, zag ik opeens dat ik drie woorden had opgeschreven die het hele plot vertellen. Terwijl ik notabene een heel ander einde in mijn hoofd had.

Ik ben begonnen met schrijven in een schriftje, wat je dus als aantekeningen zou kunnen beschouwen. Nu ben ik het aan het overtypen. Dit zal vast goed zijn voor het verhaal, aangezien ik ook dingen aanpas, maar ikzelf vind het nogal vervelend. Ik schiet namelijk helemaal niet op, terwijl mijn verhaal in m'n hoofd al veel verder is. Daarom zou ik niet zo snel nog meer aantekeningen gaan maken. De enige aantekeningen die voor mij werken, en inspiratie geven, zijn tekeningen van bepaalde scenes/personages =)

Ik had 1 a4tje met een paar losse aantekeningen zoals leeftijden en oogkleur van de verschillende personages. Verder had ik alles opgeslagen op de harde schijf van mijn brein.xsg

een verhuisdoos vol. schriften, notitieboekjes, losse velletjes. Tuurlijk zit er ook wel eens iets dubbel of absoluut onbruikbaars tussen. de aantekeningen voor werk in uitvoering stop ik meestal in een harmonica map.

Ik heb een schrift en een kladblok. Het kladblok was er eerder, maar een schrift is makkelijker, met plakkertjes zodat je weet waar wat zit. Ik schrijf belangrijke dingen op, en ook de rode draad van het verhaal. Hoe heten de leraren? (Ik schrijf een jeugdroman) ik heb een rooster gemaakt, zodat ik me daarin niet vergis. Ik schrijf namen en achternamen op, hoofdstuknamen, gewoon losse kreten die ik er een keer in moet verwerken. Ik heb per hoofdstuk opgeschreven wat er moet gebeuren. Ik heb geen bergen of mappen vol, maar wel veel, het meeste dat ik ooit heb gehad aan aantekeningen. Nu ligt dat misschien ook aan het feit dat ik iets serieus hiermee wil, en dat het geen fanfic is. Maar toch. Op mijn usb staat ook een word bestand met kalenders, woorden, gekopiëerde berichten over een onderwerp. Dat beschouw ik ook als aantekening.