Alinea´s maken

Hoi Youris, Een alinea is vaak een afgeronde scène. In kinderverhalen begin je oa een nieuwe alinea als: - een ander personage iets doet, meemaakt. Dus je gaat van de ene naar de ander. - als het verhaal een tijdsprong maakt (witregel kan dan ook) In dialogen begint steeds elke nieuwe spreker op een nieuwe regel.

He Youris, Wat bij mij werkt als regel is: Zijn er twee of meer personen iets aan het doen in wat je schrijft, ga dan naar een nieuwe regel wanneer er iemand anders iets gaat doen. Met Word dus Shift+Return. Verandert de plaats of de tijd, of begin je als schrijver over iets heel anders in je verhaal, dan ga je naar een nieuwe alinea, met witregel dus. Waar je hier de grens legt, hangt een beetje af van hoe lang je alinea's zijn. Zijn die heel lang, overweeg dan om te knippen waar dat maar enigszins kan: een tekst met witregels leest meestal lekkerder dan hele grote lappen.

Hoe: op enter drukken :P Wanneer: bijv. wanneer er een andere situatie komt. Een reeks gedachten van een personage, een ander personage dat wat zegt, wanneer je bijv. eerst praat over en reis van A naar B en dan over gebeurtenissen in B, dan komt daartussen een alinea. Op welke plek: zie vorig antwoord.

Vaak merk je gevoelsmatig wel, wanneer je een alinea (dus enter) moet plaatsen bij een tekst. Mocht de alinea toch verkeerd in de tekst staan, dan hoor je het wel van je proeflezers. Geen alinea's leest gewoon niet lekker.

Ik doe het vooral ook gevoelsmatig. Soms lees ik een aantal regels terug om te kijken of het overzichtelijk is voor een lezer. Probeer je in te leven in je lezer, zou ik zeggen ;)

Voorlezen. Dan hoor je vanzelf wanneer er een langere pauze valt (als er een ander onderwerp komt) en dan start daar dus een nieuwe alinea.

Alinea's zijn structurerende eenheden in een tekst. Elke alinea heeft haar eigen onderwerp. Vaak staat de kernzin op de eerste of tweede plek in de alinea, soms op de laatste. Een voorbeeldje waarin de kernzin op de eerste plek staat. Sam voelde zich rot. Elke keer dat hij probeerde rechtop te gaan zitten, voelde hij zich misselijk worden. Bleef hij liggen, dan had hij het idee dat het bed onder hem veranderde in een onrustige zee. Ogen dicht en hij zweefde een nachtmerrie in. Ogen open en het licht door de kier tussen de gordijnen folterde hem alsof iemand hem militaire geheimen probeerde te ontfutselen. In de kernzin staat dat Sam zich rot voelde. In de rest van de alinea wordt uitgeweid over het woordje 'rot'.