Ik begin te denken dat je het niet kan leren :( . Hoe meer ik me verdiep in schrijven voor kinderen, hoe verder ik van mijn doel raak; een leuk voorleesboek schrijven voor mijn eigen kinderen. Toch niet eens de allerhoogste doelstelling. En ik schrijf er nu wel vrolijk aan, omdat ik nu eenmaal al begonnen ben met voorlezen, maar het is het voor mijn gevoel toch steeds net niet. Het vertrouwen wat ik heb bij volwassen werk ontbreekt hier helemaal. Misschien is het een kwestie van de juiste toon vinden, maar dan opnieuw de vraag, kan je dat wel leren?

Ik denk dat je het schrijven voor kinderen en jeugd wel kunt leren, zo'n cursus kan daar een handje bij helpen. Maar ik denk dat het je ook moet liggen.

Schrijven voor kinderen is m.i. moeilijker dan schrijven voor volwassenen. Het verhaal komt op de eerste plaats, dat moet goed en boeiend zijn. Daarbij moet er liefst een tweede laag zijn én je hebt minder woorden tot je beschikking. Bovendien lezen en schrijven wij al jarenlang in volwassen taal, - stijl en - benadering, dus je moet je steeds ervan bewust blijven dat het voor kinderen is. Ik denk dat je het wel kunt leren. Marria

Het is zeker te leren. Zelf een groot kind zijn werkt al heel goed. Je moet je gewoon constant in het kind verplaatsen. Elke zin uitschrijven (en die tweede laag inderdaad) en daarbij ook weer de overbodige zinnen schrappen. Dan houd je hele mooie stukjes over hoor. Ik heb het andersom: ik kan echt niet voor volwassenen schrijven. Wordt één klucht.

Ik snap Ceridwen wel. Je bent klaar met je verhaal, je leest het nog eens goed door en heb dan het gevoel dat er toch iets aan ontbreekt. Maar wat??? Net als Mara heb ik wat moeite om nu voor volwassenen te schrijven. Maar als we doorzetten, dan gaat het ons vast lukken. Of het schrijven te leren is weet ik niet, ik weet wel dat het een kwestie van veel doen is.

Rosali: aan de andere kant is het 'veel doen' zinloos, als je bepaalde stijlfouten consequent maakt. Ik heb onlangs een manuscript opgestuurd naar een oud-jurylid van de gouden griffel. Door de ontwikkelingen die ik doormaak door mijn schijfgroep (ik leer maandelijks nieuwe dingen bij/af) wist ik al, dat dit allereerste schrijfsel van mij niet al te best was. Tijdens de laatste bijeenkomst van de schrijfgroep kwam een stijlfout naar voren, precies dezelfde welke het oud-jurylid naar boven had gehaald. Een fout die uit mijn schrijfstijl moet, wil ik mijn schrijfstijl verbeteren. Ik denk trouwens niet, dat je er per sé voor op cursus moet. Maar een schrijfgroep raad ik iedereen aan. Bekritiseer fragmenten van elkaar. Niet alleen op het woord, maar ook op stijl en spanningsbogen. Raadpleeg literatuur en léés. Geef elkaar iedere bijeenkomst weer bruikbare bagage mee en dán, ja dan heeft het zin om het veel te doen. Oefen met de wetenschap met wat je goed en wat je fout doet.

Hee, toevallig. Ik heb net het inschrijfformulier voor die cursus uitgeprint. Ik ga voor de eerste reeks, zijn er nog meer die de cursus willen gaan doen?