Nee, je hebt helemaal gelijk.

Dat wilde ik horen. Bedankt!

Zuinig op zijn, Janneke, dit gebeurt niet zo vaak :D

Tips lijken mij de persoonlijke vertaling van regels. Regels zijn presctiptief, tips descriptief. In je ontwikkeling als schrijver zul je op een punt raken waarbij je aan kunt geven hoe jij regels hebt toegepast en 'de rode draad' van het creatieve proces hebt gevolgd. Als je tips leest, weet dan dat van wie ze komen of lees tips van iemand die je als voorbeeld hebt. Ik kan me niet heugen dat Mulish 'tips tot het schrijven van een meesterwerk' heeft nagelaten, maar wees in ieder geval selectief met van welke hand tips komen die je gaat toepassen. Pedanterie is in mijn optiek niet uitsluitend iets wat toegeschreven kan worden aan degenen die de boodschap zendt, maar in zekere mate ook aan degene die ontvangt. Pedanterie raakt namenlijk een snaar en die is niet bij iedereen gelijk. Anyway, wederom vind ik de toon van de hele discussie niet altijd even respectvol. Dat zegt zeker wat over mijn snaren.

Ik kan me niet heugen dat Mulish 'tips tot het schrijven van een meesterwerk' heeft nagelaten

Voer voor psychologen geeft wel handreikingen; maar ik geloof niet dat de meester zich als raad- of tipgever of leraar zag. Overigens schrijf je Mulisch met c.

Overigens schrijf je Mulisch met c.

Goeie tip :D

Elke goede schrijver verstopt tips tot het schrijven van een meesterwerk in zijn of haar werk. Onbewust, maar onherroepelijk. Sterker nog, een goede schrijver kan er niet aan ontsnappen tips mee te geven. Indirect. Zou hij of zij anders een goede schrijver zijn? Een fantastisch boek kan alleen maar een fantastisch boek zijn, als we herkennen wat het boek fantastisch maakt. Hoe heeft de schrijver dat toch voor elkaar gekregen? Zie, daar zijn de tips... Neem bijvoorbeeld de opbouw. Je kunt volgens mij prima analyseren hoe de boeken van Mulish/Mulisch in elkaar zitten. De opbouw boeit me mateloos. Het is in mijn journalistieke werk een van mijn sterke kanten, maar het blijft een lastige klus. Aansluitend ben ik van mening dat elke beginnende schrijver iets van een goed boek kan leren... Al is het maar iets kleins, of iets wat je zelf juist níét moet doen. Een tip hoeft allerminst een geschreven advies te zijn. Door een voorbeeld te zijn, kan een schrijver als 'tipgever' zeer veel waarde hebben!

Er staat een stukje op deze site over dialogen van ene Reinold Schaatsbergen. Nu lees ik echt veel boeken de laatste tijd van echt heel erg goede schrijvers waaronder nogal wat klassiekers. En als ik zo eens terug blader komen mij zijn tips wat knullig en betuttelend over. Grammaticaal moet het goed zijn, maar alle andere tips raken kant noch wal. Of heb ik het mis? Zijn dit tips voor beginnende schrijvers mischien?

Janneke, aan wat voor tips heb je dan behoefte?

Ik vind de tips van Reinoud Schaatsbergen over het algemeen genomen niet slecht. Ik krijg het gevoel dat deze man de materie redelijk goed begrepen heeft. Alleen de tips over de dialogen waren gewoon cliche en voegden niet veel toe. Kan een keer gebeuren. Persoonlijk kan ik me vinden in zijn overige tips. Het is over het algemeen in ieder geval geen vage bullshit als ''zorg dat je lekker in je vel zit als je gaat schrijven'' of wat dan ook. Gewoon de materie systematisch analyseren en voorleggen, zoals het hoort. Zodat het praktisch toepasbaar wordt ook. Maar zoals ik begrijp komen de meeste tips niet van hemzelf. Dat is dan toch weer jammer.

Dan kun je je inderdaad beter richten op een opleiding of misschien beginnen met een goede cursus of workshop. Daar krijg je feedback op wat je geschreven hebt, en heb je een indicatie of je werkelijk verder wilt met schrijven en op welke manier. Een studie Taal en Letterkunde staat niet garant voor een boekuitgave - maar leert je wel veel over taal en letterkunde, natuuurlijk. :)

Interessant Janneke. Misschien kan een ervaringsdeskundige je helpen. Zoek eens kontact met Katinka vd Kooij. Wetenschapper en schrijfster. Overigens, als je kan promoveren in de Wiskunde, kun je ook je weg vinden in tips, regels, etc. Dan heb je ons niet nodig :D

Wat ik mis in de bovenstaande tips over de dialogen is dat ze niet een beetje meer de diepte in gaan. En je helpen een dialoog te schrijven die het gemiddelde overtreft. Het gemiddelde dat je mi niet overtreft door braaf de regels te volgen en er niet mee te spelen. Wat ik mis is bijvoorbeeld een tip als: laat je personages spreken. Dus niet alleen duidelijk maken wie er aan het woord is door de opbouw/techniek van de dialoog maar vooral door het taalgebruik af te stemmen op het karakter van je personage. Heeft iemand ergens een grote voorliefde voor, laat hem daar het gesprek te pas en te onpas naar toe sturen. Heeft iemand een kleinzerig karakter, laat hem dan klagen over waar die last van heeft,... Een andere tip: speel met misverstanden, dit kan lijden tot zowel komische situaties als een catastrofale wending in je verhaal,...

Elke goede schrijver verstopt tips tot het schrijven van een meesterwerk in zijn of haar werk.

Klopt. De tips die je her en der ziet zijn de samenvatting daarvan. Voor degenen die niet al die boeken willen of kunnen analyseren en vergelijken. Wie behoefte heeft aan meer kan alle kanten op. Natuurlijk zijn het hier tips voor beginners. Als je hier over tips voor gevorderden gaat beginnen dan wordt je glazig aangekeken, waarna eenieder verder gaat met zijn schrijfsels. Ik denk niet dat de tips van Reinoud zelf komen. De verzamelt ze, vertaalt ze en/of plaatst ze. It's a dirty job but someone's gotta do it. Mijn vermoeden is deels gebaseerd op het feit dat ik een verhaal van Reinoud heb mogen lezen. En over wetenschapper en schrijver: ik ken meer schrijvers met een bèta-achtergrond dan die "iets met taal" hebben gestudeerd. Sowieso is het aantal schrijvers dat ik ken dat iets anders heeft gestudeerd dan "iets met taal" veel groter dan de creative writers, journalisten, Neerlandici, en overige taalkundigen. Een van de bekendste gepromoveerde wiskundige die ook succesvol schrijver is geworden, is Rudy Rucker (the elder, mocht je hem willen zoeken op Twitter, wat ik je van harte kan aanbevelen).

En over wetenschapper en schrijver: ik ken meer schrijvers met een bèta-achtergrond dan die "iets met taal" hebben gestudeerd.

Yep. Ik, zei de gek (kernfysica). Iets minder bèta, bv WF Hermans en Rutger Kopland. Als eerste schoot mij echter Katinka te binnen. Misschien meer overeenkomsten dan alleen promoveren en schrijven? Moet Janneke maar beoordelen.

(Pappa, als je dit leest.........centjes!)

Ein Schriftsteller kann nicht von dem Geld leben, das er mit dem Schreiben verdient. Aber er muss trotzdem weiterschreiben, sonst könnte er nicht leben. Willy Breinholst