Aan het eind van de ochtend debuteerde ik al met een column op deze site (klink ik al als een schrijver?) en heb al het nodige commentaar gegeven op verschillende plekken. En zojuist vroeg iemand of ik hier vaker kwam. Geloof me, daar zaten geen virtuele bijbedoelingen achter. Dat doet me denken dat nette mensen zich normaliter voorstellen als ze ergens nieuw zijn. Ik ben een vrouw van tweeënveertig die al lang in Amsterdam woont. Maar niet alleen in Amsterdam, aangezien ik de zomermaanden in Toscane doorbreng. De naam Ellabella heb ik om vele redenen gekozen. Allereerst omdat hij zo positief is, maar ook omdat het mijn initialen zijn en Ella de naam is die ik op mijn vele reizen gebruik. En reizen doe ik. Heel veel. De laatste vijf jaar ben ik weinig in Amsterdam geweest. Maar ik kom altijd terug naar Nederland omdat hier mijn taal woont. Daarmee spreek ik met woorden uit de mond van van Hugo Claus (geloof ik) maar wel uit mijn hart. Mijn mooiste reisherineringen leg ik vast met de pen en soms met een camera. Maar schrijven heb ik altijd veel gedaan en ik hik al enige tijd tegen het boekschrijven aan. Ook dat zal non-fictie worden. Ik schrijf momenteel dagelijks, maar zal medio mei naar Italië gaan en daar zal ik meer lezen dan schrijven. Ik leef met de seizoenen, zal ik maar zeggen. In de winter en het voorjaar ben ik hier en schrijf ik, de rest elders aan het werk of op reis. Ik praat niet graag over mijzelf en dat is geen gespeelde bescheidenheid. Dus vergeef me als jullie niet veel wijzer zijn geworden van mijn presentatie. Ik heb gewoon billen-bloot-vrees.