O wauw, ik moet zeggen, dit is wel een origineel probleem. :P Ik moet zeggen, voor iemand die zegt niets van schrijven te weten, schrijf je erg grappig en meeslepend, dat blijkt al uit de manier waarop je deze post schrijft. Dus misschien heb je wel degelijk talent? Wil je misschien uiteindelijk iets doen met het schrijven? Ik zeg niet dat je er veel aan kan gaan verdienen, maar wil je het misschien uitgeven? Heb je ambitie? Zo ja, dan staat niets je in de weg. Schrijven kun je voor een groot deel niet leren, maar voor een gedeelte ook wel. Het niet te leren gedeelte is een aangeboren gevoel voor ritme, taal, spanning, enzovoorts. Ik ga er voor het gemak (en bij het zien van je post) even van uit dat je het hebt. Dan kun je nog heel veel leren. In theorie, zoals je al noemde (boeken lezen over schrijven, topics opzoeken op deze site), of in de praktijk, door vooral heel veel te lezen (en te ontdekken hoe andere schrijvers het dus doen, wat werkt en wat niet), veel te schrijven en om kritiek te vragen op je werk. Van goede kritiek leer je echt heel veel! Doe dat dus ook vooral, zoek mensen die eerlijk zijn (dus geen vrienden die alleen maar zeggen dat het goed is omdat ze je gevoelens niet willen kwetsen) en zorg ervoor dat je tegen commentaar kan. Als je wilt weten hoe goed je stukken nou echt zijn, kun je daarom ook om kritiek vragen. Dat kan hier op het forum bijvoorbeeld, door een stukje te plaatsen in de sectie proeflezen, met gerichte vragen erbij. De mensen hier zijn vaak streng, maar rechtvaardig, en het geeft je een goed idee van waar je zit. En bedenk ook: als je wilt schrijven, doe het dan gewoon! Schrijven doen we vooral voor onszelf, omdat we ervan genieten. Uitgeven is heel leuk, maar het hoeft misschien niet met dit verhaal. Als je het leuk vond om te schrijven, kun je misschien nog wel meer schrijven. Hoe meer je leert over schrijven over de jaren en hoe meer je schrijft, hoe beter je meestal wordt, totdat een uitgever uiteindelijk je verhalen accepteert. Dat betekent niet dat de verhalen die je daarvoor schreef nutteloos zijn. Elk verhaal leert je weer om beter te schrijven, en ook als je scènes in de prullenbak gooit, heb je geoefend doordat je die scènes schreef. Later kun je zelfs teruggaan naar die vroegere verhalen en ze verbeteren met de kennis die je dan hebt. In ieder geval: welkom in de wonderlijke schrijfwereld! Als je het leuk vindt om te doen, doe het dan vooral! Laat je niet tegenhouden, want schrijven is ook gewoon erg leuk. Heb je de ambitie om er ook iets mee te doen, ga er dan vooral voor.

Of uitgevers er wat mee willen? Waarom niet? Dat weet je alleen als je het probeert, lijkt me. Veel boeken zijn overigens niet in één genre in te delen (bovendien, wat is een genre?). Gewoon ervoor gaan. Zeker als je het gewoonweg leuk vindt om te doen. En ik begrijp het zelfrespectgevoel maar al te goed. Het geeft een enorme fijne boost als je ziet dat je verhaal groeit, of als je iets van jezelf doorleest en beseft dat het zo slecht niet is, of als lezers je waarderen. Gewoon dat het harde werk zijn vruchten afwerpt geeft voldoening, al ben jij misschien tot nu toe de enige die de vruchten plukt. Wat betreft proeflezers: ken je toevallig andere mensen die ook voor hun plezier schrijven? Ik doe vaak aan proefleesruiltjes onder mijn schrijversvrienden: zij proeflezen mijn verhaal, en ik hun verhaal, ongeveer van gelijke lengte. Wel bespreken we dan van tevoren goed wat we van dat "proeflezen" verwachten (sommigen verstaan onder "proeflezen" alleen het corrigeren van niet lekker lopende zinnen en spelfouten, anderen geven uitgebreid kritiek op meerdere niveau's zoals woordkeuze, scèneopbouw, plot, personages en logica, en weer anderen geven geen aanwijzingen in de tekst zelf maar geven, soms per hoofdstuk, een overall mening over wat ze ervan vonden). Als je niet het geluk hebt dat je schrijvende mensen kent: nou, hier zit een forum vol. Je kunt (als je dat aandurft) ook bij "algemene oproepen" vragen of mensen je verhaal willen proeflezen. Misschien met een proefleesruil. Als je echt onzeker bent over het gehele verhaal, dan maakt het denk ik niet zoveel uit welk stuk je post. Bedenk: de commentaren die je op een klein stukje krijgt, zijn vaak toepasbaar op je hele manuscript. Je leert heel erg veel van kleine stukjes laten proeflezen, daarvoor hoef je niet eens alles te laten proeflezen. Ik kreeg bijvoorbeeld bij een kort proefleesstukje de kritiek dat er wel heel veel werd uitgelegd door de hoofdpersoon, dat hij wel erg gemakkelijk over zijn moeilijke verleden en zo praat, in plaats van dingen verbergt (wat spanning geeft). Ik zag dat in, verbeterde dat in het stukje, ging toen naar de rest van mijn manuscript kijken en begreep opeens veel beter waarom bepaalde scènes niet zo spannend waren! Dus paste ik die tip overal toe, en mijn hele verhaal werd beter. Let er wel op dat elk stukje dat je post, gerichte en specifieke vragen erbij moet hebben (forumregels, en het is gewoonweg handiger voor de proeflezers). Alleen "is dit leuk? Wil je verder lezen?" is niet genoeg. "Werkt dit als een begin, of is het te onduidelijk?" of "Is de reactie van de hoofdpersoon niet te overdreven?" of "deze scène bevat te weinig emotie, maar ik weet niet hoe ik er meer emotie in kan brengen. Hoe kan ik dit doen?" dat zijn meer gerichte vragen, en je krijgt betere antwoorden dan alleen "ja, het is leuk."

Ik vind zelf je post erg goed geschreven, heel leuk en...herkenbaar. Ook vind ik je verhaal over vier verschillende genres heel origineel en...geloofwaardig. Ik zou vooral veel gaan herschrijven, schrappen en herschrijven, Je kunt hier bij proeflezen het een en ander publiceren, je vrienden als proeflezers gebruiken enz. En inderdaad zoals gezegd hierboven veel lezen ( en ook series kijken, dat werkt ook)

Hoi, welkom! Voor een dyslecticus schrijf je supergoed. Heb je al een verhaal onder 'proeflezen' geplaatst?

aileenvdbrink, En sweet lucy, vergeef me mijn trage welkom heten. Welkom. @aileenvdbrink, als je op haar naam klikt, vervolgens tabje berichthistorie, dan vind je haar proeflezingen. Makker