Luc

Lid sinds

16 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Luc stelt zich aan u voor

14 december 2008 - 12:48
Na drie weken lidmaatschap van schrijven online is het tijd om mezelf eens voor te stellen en wat over mezelf te vertellen. Ik ben Luc, 61 jaar. Ik woon sinds vorig jaar mei op de Filippijnen. Ja ja, lekker warm hier. Ik ben met prepensioen gegaan en zodoende heb ik lekker veel tijd om te schrijven. Omdat ik voorheen als amateur-filmer een aantal scenario’s voor korte films, en voor mijn werk veel handleidingen en procedures heb geschreven, dacht ik: ‘Waarom zou ik niet eens proberen me op het pad der verhalenschrijverij te begeven?’ Zo begon ik dit jaar aan een document dat alleen voor mijn drie kinderen bestemd was. Het handelde over mijn 35-jarige huwelijk met hun moeder, die enkele jaren geleden overleed. Het werd een werk van 85 pagina’s. Ik schreef het binnen drie maanden. Toen het klaar was, realiseerde ik me dat er nog zoveel meer in mijn hoofd zat. Zodoende ben ik aan een soort roman begonnen, waarvan de ruwe versie klaar is. Het is deels autobiografisch en deels fictie. Momenteel heb ik een verhaal van ongeveer 100.000 woorden geschreven. Erg veel, misschien te veel. Door de lengte is het moeilijk om de draad van het verhaal vast te houden. Het herschrijven en corrigeren kost mij bergen tijd, en gelukkig heb ik dat. Steeds denk ik dat het nu wel goed is, maar iedere keer weer zie ik dingen die veranderd moeten worden. Onzekerheid troef. Heel herkenbaar voor jullie, neem ik aan. Wat ik ermee aan moet vangen als het klaar is, weet ik nog niet. In elk geval beleef ik aan het schrijven een hoop plezier.

Lid sinds

16 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
14 december 2008 - 13:51
Dag Luc, welkom op dit winterse forum. Mooi he, dat het bij elkaar zetten van woorden zoveel plezier kan opleveren, gewoon van het schrijven zelf. Ik hoop dat het lukt om het ruwe verhaal om te vormen tot iets waar je blij van wordt. Veel succes op dit leuke en interessante forum voor allerhande tip en gezellige contacten met medeschrijvers. Tot ziens dus maar.

Lid sinds

16 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
14 december 2008 - 23:41
Dag Luc, Heerlijk voor je om te genieten van je prepensioen. Ik krijg de indruk dat je veel te vertellen hebt. En dat je het ook graag wilt delen. Doen! Veel succes!

Lid sinds

16 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
15 december 2008 - 1:50
Welkom en veel plezier bij het herschrijven, vaak het moeilijkste/zwaarste onderdeel van het schrijven. heel veel succes!

15 december 2008 - 9:51
Dag Luc, welkom hier. De Filippijnen, dat klinkt als en mooie stek om te schrijven. Heeft het invloed op je schrijven? Ik bedoel, schrijf je er vanzelf warmer door? Ik wens je veel succes bij het herschrijven!

Lid sinds

15 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
16 december 2008 - 9:54
Jeetje Luc.... De warme filippijnen.... wat lijkt het me heerlijk om daar, in alle rust te mogen schrijven. Ik ben momenteel met mijn boek bezig in het mistige en koude Groningen. Ach... aangezien een boek hoofdzakelijk in je hoofd zit verbeeld ik me maar dat ik naast je zit. Zal de verwarming wat hoger zetten en dan komt de rest vanzelf wel. Bestaat er een schrijver zonder fantasie??? volgens mij niet dus laten we met z'n allen gewoon lekker bij Luc aan tafel kruipen hahaha Succes Luc

Lid sinds

15 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
16 december 2008 - 22:06
Filippijnse massage In de ene hand een longdrinkglas met vers geperste mango, ijsblokjes en een rietje, in de andere een Filippijnse hapje wat ze Bibingka noemt. Het lijkt op cake, het is gemaakt van rijst en ei en smaakt hartig. De rugleuning van de stoel waar ik in zit trilt van mijn schouders tot mijn kont en weer terug. 'Close your eyes.' Mijn voeten lijken gemasseerd te worden door minstens 6 vaardige Filippijnse handjes tegelijk. Ik spoel de hap hartige cake weg met het sap en sluit mijn ogen. Vooruit, ik geef me over. Drie Filippijnse vrouwtjes schuifelen op kousenvoetjes om mij heen. Het glas wordt uit mijn handen genomen. Genieten met een grote G. Wat een heerlijke vakantie. In de hoek van de kamer klinkt babygehuil. Poef. Weer terug in de kraamkamer van May. Oma en au-pair April staan van een afstandje glimlachend naar me te kijken. In het wiegje ligt Anthony, aan het voeteneinde van het enorme bed zit ik in een heuse volautomatische massage stoel die stand drie van zijn volautomatische programma afwerkt. De voetmassage maakt me lacherig, vreemd maar wel lekker, van boven naar beneden knijpen kussentjes ritmisch samen. May lacht met me mee. 'Relax Ennemie.' Ik ben niet haar vijand, ik ben Annemieke, haar heldin, ik sleepte haar door de bevalling met 'this special treat' als beloning. Dit vond ik wel een toepasselijk welkomsgeschriftje, en meteen de vraag over het hapje, ik heb het namenlijk via Google gevonden. De vraag luidt: 'Kan het?' Majanne

Lid sinds

15 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
17 december 2008 - 12:02
En ook dat ze vaak April- May- June heten? Ben in deze Hollandse kou wel jaloers. Ga straks nog maar eens 'toevallig' op de koffie bij May.

Lid sinds

17 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
17 december 2008 - 13:37
Bedankt voor al jullie warme reacties uit een koud Nederland.
Wat een leuk internationaal gezelschap wordt het hier. Welkom Luc, from the land down under waar het nu 38 graden is. De mango's zijn op dit moment superheerlijk. Ik eet er één elke dag :D Veel schrijfplezier.