Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Swalef660 stelt zich voor

Hallo, Ik zal me even netjes voorstellen. Ik ben Sebastiaan Swalef 35 jaar uit Lelystad. Sinds enige tijd ben ik bezig met een boek, het is mijn eerste boekje. Voordat het op papier kwam heb ik schrijven voornamelijk gebruikt als een therapie om emoties te verwerken. Wat ik overigens een ieder aan kan raden. Sinds kort ben ik bezig aan een fictie roman. Maar ik merk dat ik het heel lastig vind om "uit de kast te komen" als schrijver. Tot nu toe heb ik het stuk wat ik op papier heb staan maar aan enkele goede vrienden en mijn vriendin durven laten lezen. Elke dag dat het boek richting zijn einde komt word ik meer onzeker over wat ik aan het doen ben, vandaar dat ik nu hier op dit forum ben beland. Ik hoop dat ik in de toekomst hier wat fragmenten durf te posten om wat kritieken te krijgen. Zonder kritiek wordt niemand groot is mij wel eens verteld. Ik vraag me af hoe de meeste van jullie ervaren schrijvers hier mee om zijn gegaan. Tips, Kritiek alles is welkom. Groeten, Sebas

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Je bent in elk geval op de goede plek geland. Ik ben ook vaak onzeker over mijn schrijfsels. Het fijne hier is dat er oprecht wordt gekeken naar mitsen en maren en dat je zo af en toe een motiverende pluim in den bibs gestoken krijgt. Dat werkt erg "zelfvertrouwenbevorderend"! Ik ben benieuwd Welkom

Lid sinds

13 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoe wij ermee om zijn gegaan? Ik denk hetzelfde als jij: dodelijk onzeker en met bonzend hart je schrijfsels voorleggen aan andere schrijvers. En op een dag misschien zelfs aan lezer. Maar vooral niet aan vrienden en familie, dat vind ik altijd zo... awkward. In ieder geval welkom!

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik herken het "uit de kast komen" als schrijver, maar hier kunnen we lekker achter de computer blijven! ;) Welkom!

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dank jullie wel. Gelukkig ben ik dus niet de enige die onzeker is over wat hij aan het doen is. Dat is dan wel weer een geruststelling. Ik heb gisteren het "lef" gehad om een klein fragment te plaatsen. @Diana daar ben ik het zeker wel mee eens, zeker het verhaal wat ik aan het schrijven ben is lastig om te laten lezen aan familie. Tot nu toe hebben slechts twee vrienden het mogen lezen. Zeker op het gebied van taal en korte zinnen was dat heel handig. Maar akward is het zeker.