Voorstellen: Marjaw

Terecht merkte iemand op dat ik mij nooit heb voorgesteld. Bij deze. Mijn naam is Marja en ik ben 47 jaar. Ik woon in Noord Drenthe op een grote beheersboerderij van Stichting het Drentse Landschap, www.egbertslent.nl (of is dit ongeoorloofde reclame?) In 2008 ben ik begonnen met schrijven. Vrijwel direct werd ik uitgenodigd op de cursus literair debuteren van Paul Sebes en volgde een contract met het agentschap. Na drie keer de masterclass van Sebes gevolgd te hebben trok ik mijn eigen conclusie over het nut van een literair agent en verscheurde het contract. Sindsdien werk ik met Marja Duin als redacteur en dat bevalt mij uitstekend. Mijn eerste fictie manuscript, Uitgeteld, is 'af' en ligt ter beoordeling bij diverse uitgevers. Een kleine Groningse uitgeverij heeft inmiddels interesse getoond en wilde een optie (?). Maandag 18 februari krijg ik uitsluitsel van een grote uitgeverij en heb ondanks het feit dat ik vegetarier ben geen vinger meer over op dit moment. Uitgeteld gaat over, tja: Houdt u zich aan uw beroepsgeheim, meneer Brenninkmeijer, zo begint Uitgeteld. Hoofdpersoon Esther van Nuenen heeft zich tot psycholoog Brenninkmeijer gewend nu ze de Culi Award 2013 heeft gewonnen. Het winnen van deze prestigieuze prijs vormt nauwelijks een reden om psychologische hulp te zoeken, echter, aanvaarding betekent openbaring van het recept, en daar zit hem de kneep. Een jaar eerder was Esther een 31-jarige vrouw uit Amsterdam, getrouwd met de 44-jarige bankier Maarten van Nuenen. Het stel woont in Aerdenhout. En alhoewel het Aerdenhoutse leven aanpassingen van haar vergt, is ze gelukkig. Totdat de villa naast hen werd verkocht aan Annelize van Rooijen Zuilensteijn, redactrice van Culinair Lifestyle maar bovenal de ex-vriendin van haar man. De komst van Annelize maakt dat Maarten vindt dat zijn vrouw wat meer op deze buurvrouw met carrière moet lijken en chef-kok moet worden, terwijl haar opleiding MBO horeca-assistent van Esther geen kookwonder heeft gemaakt. Om aan Maartens verwachtingen te kunnen voldoen haalt ze hun maaltijden af bij een sterrenrestaurant dat dit bij hoge uitzondering toestaat, nu Esther hen eraan heeft helpen herinneren dat het de bank van haar man is die hun krediet heeft verstrekt. Toch blijft Maartens aandacht vooral naar de buurvrouw uitgaan, helemaal als hij erachter komt dat zijn vrouw niet zelf kookt. Hierdoor steekt een oude stoornis bij Esther de kop op: ze telt alles in haar omgeving om zo controle te houden over het leven dat langzaam onder haar wegglijdt. In antwoord op haar steeds vreemder wordend gedrag stuurt Maarten zijn vrouw naar psychotherapeut Eduard Alberda, een oude studievriend die hem uitgebreid op de hoogte houdt van de gesprekken die hij met Esther voert. Eduard stelt een therapie voor in de vorm van distractie van impulsen middels pijninductie gebaseerd op de psychodynamische theorie, hetgeen in de praktijk betekent dat Esther op blote voeten door een grindbak moet lopen terwijl ze telt. Als een wond onder haar voet door de therapie gaat ontsteken, leert ze pedicure Sonja kennen wiens woorden haar een stuk logischer voorkomen dan die van haar therapeut. Maar pedicuren zijn er om je voeten te verzorgen, en niet om goedbedoelde adviezen van aan te nemen, zeker niet als deze adviezen indruisen tegen hetgeen je echtgenoot voor ogen staat. Wanneer Esther op een dag 74 strings van haar man op kleurvolgorde in de oude eik katapulteert om zo achter het juiste aantal takken te komen, wordt ze verbannen naar de logeerkamer. En dan zijn het de woorden van Sonja die haar doen inzien dat zij het heft in eigen handen moet nemen: wat nooit is afgeteld moet alsnog geteld worden. Als het niet goedschiks kan, dan maar kwaadschiks. Ondertussen volgt ze met Sonja de cursus Sushi, kunst of specialisme om zo haar grootste droom, zorgen dat haar man weer tevreden met haar is, te vervullen door vleessushikoningin van Aerdenhout worden. Maar haar teldwang leidt tot de dood van Annelize. En wat doe je als vrouw met slechts € 56,65 in je portemonnee, de innige wens je man te verrassen met huisgemaakte topkwaliteit op zijn verjaardag en een dode buurvrouw in je hal als je pedicure je adviseert dat je 'Annelize maar in haar sop gaar moet laten koken'? Esthers hapjes worden een groot succes en niets staat haar een flitsende carrière in de catering in de weg, totdat haar basisingrediënt na een paar weken op is... Grappig is dat ik via dit forum in contact kwam met iemand die proeflezers zocht, Lore, en laat zij nu ook over teldwang schrijven. Inmiddels hebben wij elkaars manuscritp gelezen en becommentarieerd!