Geen afbeelding

Lid sinds

12 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Erwin Hurenkamp 25 augustus 2011 - 23:15

Even voorstellen: Erwin Hurenkamp

Sommige mensen zeggen dat het beter is om in het heden te leven dan in het verleden, beter om in je lichaam te wonen dan in je gedachten. Maar waar wordt het verleden heden en waar wordt je lichaam gedachten? Dat zijn twee vragen waar ik me erg mee bezig houd, ook in de dingen die ik schrijf. Verder nog wat concrete informatie: Ik ben zeventien jaar, ga naar zes gymnasium en schrijven is mijn grote tijdsverdrijf. Ik heb echter wel een permanente writers block, die ik slechts zo af en toe doorbreek. Het is de vloek van de perfectionisten, zeggen ze. Salve, Erwin ps (toevoeging op dag 1): Ik vind het ten eerste ontzettend leuk dat ik al zeven berichten heb, nog geen dag nadat ik een profiel heb aangemaakt! Ten tweede is het ontzettend leuk dat het serieuze berichten zijn met tips en eigen opvattingen. Misschien is het praktisch om hier nog even neer te krabbelen hoe ik (voorlopig) denk dat het antwoord op mijn vragen luidt: De manier waarop je het nu ervaart, en de gebeurtenissen, personen en andere zaken die je gedachten op een moment kleuren zijn allemaal uit het verleden afkomstig. Strikt genomen is er misschien wel geen nu, want zodra je 'nu' gezegt hebt is het verleden. Als je je stoot en pijn voelt, dan kun je wijzen waar die in je lichaam zit. Soms echter, voel je duidelijk pijn maar zonder lichamelijke oorzaak. Maar pijn is iets wat je voelt, en voelen doe je met je lichaam. Hoe zit dat? Daarnaast zijn de gedachten over die pijn en de duiding van pijn en alles wat ermee te maken heeft al weer verstand. Daarnaast wakkeren emoties vaak lichamelijke reacties aan, die dan niet meer te scheiden zijn van elkaar. Veel emoties 'voel' je ook letterlijk in je lichaam. In beide gevallen ben ik dus nog zoekende naar een scheidslijn, maar misschien is die er gewoon niet, en moet je daar maar vrede mee hebben. Ik weet het nog niet xD

Geen afbeelding

Lid sinds

14 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Irene1982 26 augustus 2011 - 0:14
Hoi Erwin! Welkom! Bijzondere vragen, voor een zeventien jarige. Het verleden wordt nooit heden... Hooguit andersom, hoewel kwantumfysica anders beweerd. Het gebeurt nu en nu en nu en nu..... Maar ik zou zeggen dat heden eeuwig is, en verleden en toekomst illusie. Over dat andere: je lichaam wordt gedachte in je brein. Verder nergens. Gelukkig maar, want zo kunnen we ons ervan afscheiden, van de gedachte dat je lichaam en gedachtes één zijn bedoel ik dan. :) Permanente schrijversblok en je grote tijdverdrijf is schrijven? ;) Da's apart.

Geen afbeelding

Lid sinds

15 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
The Menace 26 augustus 2011 - 8:32
Hallo, Erwin, Ik zou nagenoeg hetzelfde stukje willen schrijven als Irene al gedaan heeft, met exact dezelfde inhoud. Maar ja, dat heeft zij al gedaan... ;) Welkom hier!

Geen afbeelding

Lid sinds

14 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Via 26 augustus 2011 - 8:44
Probeer de tijd niet lineair te zien, maar te beseffen dat er alleen het nu bestaat. En om uit het nu te ontsnappen schrijven wij verhalen. :)

Geen afbeelding

Lid sinds

13 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
marondesh 26 augustus 2011 - 9:20
Welkom! Voor een schrijverblok kan je proberen minder perfect te willen schrijven. Dat neemt een hoop spanning weg, en motiveert te schrijven. Ook kan je mensen zoeken die je motiveren, door aanmoedigingen te geven. Helpt bij mij zeer goed. Vroeger - voor het verhaal dat ik nu schrijf - schreef ik alles perfect. Ja, niet perfect om te lezen, maar elke zin moest 100% zijn. Alles wat sterk geschreven. Daardoor stopte ik zelfs even met schrijven. Toen ging ik eens Harry Potter lezen en zag dat niet alles heel volwassen was. Niet alles sterk. Misschien dat jij ook een aanpassing moet maken aan je stijl? Dat je wat minder "sterk" gaat schrijven.

Geen afbeelding

Lid sinds

18 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ceridwen 26 augustus 2011 - 9:26
Het is wel iets complexer dan alleen nu is belangrijk, wat mij betreft. Als alleen het nu zou bestaan, waren we redeloze beesten. We zijn de som van onze ervaringen, opgedaan in het verleden. En waar raakt dat verleden aan het nu? Ik dronk zojuist koffie, te heet, en brandde me. Zojuist is al het verleden, maar ik voel de pijn nog op mijn lippen. Waar o waar. Een prachtig vraagstuk om je mee bezig te houden, daar komen vast mooie verhalen uit. Welkom Erwin.

Geen afbeelding

Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Thule82 26 augustus 2011 - 10:10
Welkom Erwin :) Ik wilde dat ik in het nu kon leven... Verleden en toekomst dringen altijd weer voor :(

Geen afbeelding

Lid sinds

15 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
The Menace 26 augustus 2011 - 13:28
1) De manier waarop je het nu ervaart, en de gebeurtenissen, personen en andere zaken die je gedachten op een moment kleuren zijn allemaal uit het verleden afkomstig. Strikt genomen is er misschien wel geen nu, want zodra je 'nu' gezegt hebt is het verleden. 2) Als je je stoot en pijn voelt, dan kun je wijzen waar die in je lichaam zit. Soms echter, voel je duidelijk pijn maar zonder lichamelijke oorzaak. Maar pijn is iets wat je voelt, en voelen doe je met je lichaam. Hoe zit dat? Daarnaast zijn de gedachten over die pijn en de duiding van pijn en alles wat ermee te maken heeft al weer verstand. Daarnaast wakkeren emoties vaak lichamelijke reacties aan, die dan niet meer te scheiden zijn van elkaar. Veel emoties 'voel' je ook letterlijk in je lichaam. In beide gevallen ben ik dus nog zoekende naar een scheidslijn, maar misschien is die er gewoon niet, en moet je daar maar vrede mee hebben. Ik weet het nog niet
1) Inderdaad, als je 'nu' gezegd hebt (dat is voltooid verleden tijd), is het (voltooid) verleden (tijd). Zolang je echter nog bezig bent 'nu' te zeggen, is het moment waarop je 'nu' zegt nog nu. Natuurlijk heeft je verleden invloed op je huidige toestand. Maar strikt genomen, om met jouw woorden te spreken, is er wel degelijk een nu en die zal zo lang duren als de planck-tijd, de natuurkundig gezien kortst mogelijke tijdsduur. Wat ik wil zeggen is; dat het verleden invloed heeft op het heden, wil niet zeggen dat het heden niet bestaat. 2) Waarom zou je willen zoeken naar een scheidslijn tussen lichaam en geest? Die twee zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden, evenals gevoelens, emoties en gedachten dat zijn. Groetjes, Dennis

Geen afbeelding

Lid sinds

13 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
cychick 26 augustus 2011 - 14:24
Beter een kamp te huren in het verleden dan met huur te kampen in het heden want wat voorbij is is reeds voltooid en wat moet komen nog niet vergooid Welkom!

Geen afbeelding

Lid sinds

12 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Erwin Hurenkamp 28 augustus 2011 - 11:29
@ The Menace: 1) Er zijn twee zeer gangbare opvattingen over het "nu". De ene: tijd is een opeenvolging van korte momenten, toestanden als het ware. De tijd hopt van zijnde naar zijnde. Dat is de opvatting die jij eigenlijk uitdraagt door het over planck-tijd te hebben. Tijdseenheid volgt tijdseenheid op volgt tijdseenheid op. het zijn afgebakende brokjes. Weliswaar miniem, maar wel afgebakende brokjes. De natuurkunde is echter niet heilig, en de lineaire tijd een door mensen ingesteld instituut (de imperfectie! Schrikkeldagen, schrikkelsecondes!) Volgens een andere tijdsopvatting is tijd een proces van worden. De tijd hopt niet van moment naar moment, maar het is meer een stroom. Hier kom je al snel op uit als je de lineaire tijd, die als een net over de wereld is gelegd, wegdenkt. Je zou zelfs nog zo ver kunnen gaan, te zeggen dat iedereen tijd anders ervaart en dat er een innerlijke klok is, die, afgezet tegen de kloktijd, soms versnelt en soms vertraagt. Welke van de twee benadert de waarheid het best? Of welke van de twee is waar? Ik weet het (nog) niet. Het lijkt alsof ik voor de tweede opvatting ben, maar dat is voornamelijk omdat jij de eerste al min of meer beargumenteerd hebt. 2) Zeggen dat iets met iets "verbonden" is, impliceert dat er twee componenten zijn, die aan elkaar zijn vastgeklonken. Waar gebeurt dat verbinden? En hoe? Dat wil ik weten.

Geen afbeelding

Lid sinds

17 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Waus 28 augustus 2011 - 18:46
Het heden wordt volgens mij verleden wanneer je er doorheen bent. Ik typte net 'bent', maar toen ik de punt typte - nog geen seconde later - was het heden van 'bent' alweer verleden. En zo gaat het volgens mij door tot het een keertje eindigt :) Welkom Erwin.

Geen afbeelding

Lid sinds

15 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
The Menace 29 augustus 2011 - 9:04
Welke van de twee benadert de waarheid het best? Of welke van de twee is waar?
Dat ligt eraan, Erwin, vanuit welke hoek je het wil bekijken. Vanuit wetenschappelijke hoek, of vanuit gevoel. Die eerste opvatting benadert de werkelijkheid het best zoals we die vanuit de natuurkunde kunnen beschrijven. De tweede benadert de werkelijkheid het best zoals zich die gevoelsmatig aan je voordoet. Je hoeft dus niet te kiezen. Dat was ook wat ik wilde zeggen wat betreft lichaam en geest. En ook daar weer geldt; vanuit je gevoel heb je waarschijnlijk zowel een lichaam, als een geest. Wetenschappelijk gezien is die laatste een emergente eigenschap van de eerste; hij komt voort uit de activiteit in je hersenen, terwijl je hersenactiviteit zelf het gevolg is van je genen, van hoe je hersenen zijn ontwikkeld en van wat er in en met je lichaam gebeurt. Kiezen tussen twee werkelijkheden betekent dus kiezen tussen twee invalshoeken, terwijl die gewoon naast elkaar kunnen bestaan.

Geen afbeelding

Lid sinds

14 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Irene1982 29 augustus 2011 - 9:25
@ The Menace: 2) Zeggen dat iets met iets "verbonden" is, impliceert dat er twee componenten zijn, die aan elkaar zijn vastgeklonken. Waar gebeurt dat verbinden? En hoe? Dat wil ik weten.
Heb je 'what the bleep do we know' en 'what the bleep down the rabbithole' al gekeken? Ik ga binnenkort de field lezen. Alles over kwantumfysica. Over dat verbonden zijn, dat zou je zelf kunnen ervaren door een Vipassana meditatie cursus. Is vrij heftig. Ik heb het vorig jaar gedaan in India.

Geen afbeelding

Lid sinds

15 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
The Menace 29 augustus 2011 - 18:27
@ Irene1982: De Field ken ik niet. Maar What The Bleep Do We Know heb ik gezien en ik heb er van mijn ex-buurvrouw zelfs een boek van gekregen, dat ik overigens nooit uit heb gelezen. Ik kwam er niet doorheen. De film pretendeert een rijtje wetenschappers aan bod te laten, maar het zijn doorgaans spirituele new-age adepten die van quantumfysica weinig begrijpen en de eigenschappen van de microwereld doodleuk even doortrekken naar onze macrowereld. Voor quantumfysica kan ik je beter doorverwijzen naar bijvoorbeeld Toeval! van Anton Zeilinger. Ik neem aan dat je reactie aan Erwin was gericht. Maar mocht ik ooit naar India gaan, dan zal ik een Vipassana cursus overwegen ;)

Geen afbeelding

Lid sinds

12 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Erwin Hurenkamp 29 augustus 2011 - 21:08
@ The Menace: Waarheid en werkelijkheid zijn voor mij twee gescheiden begrippen. Er is één werkelijkheid, maar er zijn meerdere waarheden. Denken over tijd in de trant van Bergson (de innerlijke tijd, tijd als stroom waar ik het over had) en co. is mijns inziens denken over werkelijkheid, omdat de kloktijd een menselijke uitvinding is, een bedenksel. Een fictie die noodzakelijk is voor de natuurkunde. Over de rest van je stuk, dat ik trouwens met plezier gelezen heb, moet ik nog even nadenken xD.

Geen afbeelding

Lid sinds

14 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Irene1982 30 augustus 2011 - 0:48
@ Irene1982: De Field ken ik niet. Maar What The Bleep Do We Know heb ik gezien en ik heb er van mijn ex-buurvrouw zelfs een boek van gekregen, dat ik overigens nooit uit heb gelezen. Ik kwam er niet doorheen. De film pretendeert een rijtje wetenschappers aan bod te laten, maar het zijn doorgaans spirituele new-age adepten die van quantumfysica weinig begrijpen en de eigenschappen van de microwereld doodleuk even doortrekken naar onze macrowereld. Voor quantumfysica kan ik je beter doorverwijzen naar bijvoorbeeld Toeval! van Anton Zeilinger. Ik neem aan dat je reactie aan Erwin was gericht. Maar mocht ik ooit naar India gaan, dan zal ik een Vipassana cursus overwegen ;)
Vipassana kun je volgen over de hele wereld: www.dhamma.org (geen commerciele organisatie!) Wat je zegt over de film, daar ben ik het niet helemaal mee eens. Deel 2 is overigens wat wetenschappelijker dan deel 1. Het is een beknopte uitleg, in jip en janneke-taal (voor zover dat gaat) over kwantymfysica. De Field is een zeer uitgebreid boek. Over werkelijkheid en waarheid: er is niet maar één werkelijkheid. Zodra er een waarnemer is (= mensen die iets kunnen interpreteren) wordt het geïnterpreteerde direct relatief. Kwantumfysica-onderzoek wijst uit... (En over tijd gesproken: er is met diezelfde onderzoeken aangetoond dat je met waarneming en intenties het verleden kunt beinvloeden). Er zijn wel verschillende niveaus van (relatieve) werkelijkheid: je lichaam bestaat uit cellen en werkt als een geoliede machine. Maar alles bestaat ook uit kwantumdeeltjes en dus eigenlijk uit dezelfde (met elkaar verbonden) materie. En waarheid, tja wat een woord is dat eigenlijk....

Geen afbeelding

Lid sinds

13 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
schlimazlnik 30 augustus 2011 - 5:56
De Field ken ik niet (is dat de titel? Of is het Het zero point field? Wie is de schrijver?). En voor quantumfysica zou ik willen doorverwijzen naar Gerard 't Hooft. Die gaat trouwens ook in op "wetenschap voor de fictieschrijver" in zijn boek Planetenbiljard. Nobelprijswinnaar, en goed leesbaar. Het heden is de tijd waarin je de toekomst nog kunt veranderen, het verleden biedt de middelen waarmee je dat kunt doen. Dus...

Geen afbeelding

Lid sinds

14 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Irene1982 30 augustus 2011 - 11:07
De Field ken ik niet (is dat de titel? Of is het Het zero point field? Wie is de schrijver?). En voor quantumfysica zou ik willen doorverwijzen naar Gerard 't Hooft. Die gaat trouwens ook in op "wetenschap voor de fictieschrijver" in zijn boek Planetenbiljard. Nobelprijswinnaar, en goed leesbaar. Het heden is de tijd waarin je de toekomst nog kunt veranderen, het verleden biedt de middelen waarmee je dat kunt doen. Dus...
Dank je Schli, ik ga kijken. 'The Field, the quest for the secret force of the universe' - Lynne Mc Taggart. Er is ook een Nederlandse vertaling van 'Het Veld'.